Dit weekend is het startschot gegeven van Atelier de Stad in Gent. Dit project van Timelab, het Kask, Canvas en de stad Gent wil 8 maanden lang allerlei projecten opzetten onder de noemer ‘Niets is verloren’. Het basis idee is om burgers, ontwerpers, denkers, activisten, experten en bricoleurs samen te laten werken om tot kritische, utopische of werkelijke projecten te komen.
Klinkt allemaal een beetje vaag, maar volgende voorbeelden maken het al wat duidelijker. In de groengebieden van de stad bevinden zich honderden Canadese ganzen. Dit zijn dieren die hier oorspronkelijk niet thuishoorden, maar stilaan een hoop andere soorten hebben verdrongen. Vanuit natuurbehoud worden er elk jaar honderden gevangen en met een spuitje afgemaakt. Dan moeten de kadavers verbrandt worden omdat het vlees toxisch is door het spuitje.
Aangezien de ganzen toch moeten beperkt worden, waarom zou je ze dan niet gewoon opeten? Dat is het project van Lisa Ma, die gisteren meteen een stukje liet proeven door de burgemeester. Waarbij ze me ook de prangende vraag stelde of het ecologisch gezien toch niet beter is deze dieren te eten (die sowieso moeten verdelgd worden), dan tofu van ingevoerde soya. Je begrijpt dat het project niet perse oplossingen wil bieden maar ook vragen wil opwerpen.
In de brainstorm sessie kwamen nog heel wat boeiende ideeën naar boven, zoals het hergebruiken van afval, het starten met een verpakkingsvrije winkel, energie opwekken met weggeworpen brood, het voorzien van een vrijstaat waar mensen earthships kunnen bouwen en experimenteren met allerlei low-tech technieken. Maar ook delen van kennis, gebruiken van ongebruikte ruimte of anders organiseren van mobiliteit zijn thema’s die binnen het ‘niets is verloren’ concept passen. Wat we alweer opviel is de vele creativiteit en goesting bij Gentse burgers om dingen te gaan doen.
Op 20 september moet het hele project eindigen met een festival, wat later nog een documentaire op Canvas zal opleveren. In elk geval weer een boost van energie en inspiratie voor een stad in volle verandering. (met dank aan Jean Marie voor de foto)
Low Impact Man 
ha, weeral gemist! Ik kan echt niet overal zijn, hoe graag ik ook zou willen bijdragen. Maar, dit gezegd zijnde, wil ik hier alvast een oproep doen. Welke school, welk sociaal economiebedrijf, welke cateraar wil opslagruimte en keuken delen met De Natuurfrituur. Wij weten dat er veel horecamateriaal en keukencapaciteit niet of nauwelijks gebruikt wordt. Toch worden wij bijna verplicht om een hele installatie (opnieuw) te kopen. Dat is ecologisch en zelfs economisch niet gezond! Wie wil dus mee zoeken naar een deelkeuken en/of een pop up vestiging van De Natuurfrituur in Gent?
LikeLike
Ik hoop dat anderen die het relaas lezen van de Canadese ganzen, begrip houden, want voor bepaalde mensen zal het in geen één van de twee gevallen dus een oplossing lijken.
En men er een oordeel over vormen naar Lisa Ma en Steven toe.
Steven haalt echter aan dat het weergeven ervan dus ook vragen kan oproepen.
Waar de vraagstelling dus zou kunnen zijn hoe lossen we het probleem op zonder te ingrijpende middelen te moeten begrijpen.
En als men even Lisa Ma haar tekst leest is het duidelijk dat ze zich niet graag beroepen wil op drastische zaken.
Het is maar een perspectief dat ze vooropstelt.
Principieel gezien zijn er genoeg natuurlijke oplossingen voor het probleem.
De ganzen vangen en cultiveren kan, toch is wat er gebeurt mee door het ingrijpen van de mens, er zullen nog andere problemen komen opdagen.
Men heeft reeds gezien dat gestaag de diersoorten dus steeds verder hun grondgebied verlaten en dat dit opschuift, vooral in de zee gaat het snel op land iets trager.
Men mag ook zeggen dat zelfs de mens bij te sterke doordrukking van klimaatverandering dus eveneens zal zijn gebieden moeten opschuiven.
En dat zal grotere impact hebben dan die van dieren.
Het brainstormen vind ik wel een goed idee.
En vooral plaats voor Earth Ships spreekt me aan en mogelijkheid te kunnen experimenteren met low tech techniek.
Ik zou meteen ja zeggen hiertegen.
Er zijn potentiele voordelen hier aan verbonden.
En er is nog plaats er voor, zodat men er eventueel permacultuur en al in kan verweven.
Waarin we zouden kunnen zeggen dus wel techniek maar van eenvoudigere orde.
Veel techniek tegenwoordig is te high tech geworden.
Een machine die sneller werkt en het werk van vele arbeidskrachten doet is niet verkeerd.
Maar principieel gezien kunnen we met bestaande techniek van voorheen dus het iets trager doen en iets meer mensen dan toch in een vorm werkgelegenheid verschaffen.
LikeLike