In een stukje op Terzake krijgt Vandana Shiva de titel van ‘vrouwelijke Ghandi’. Dat soort titels zijn misschien wat overdreven, maar ik kan vertellen dat ik toch danig onder de indruk was van de ontmoeting met deze dame.
Voor ze haar lezing in het NTGent kwam geven is even langs geweest op het stadhuis voor een korte babbel met een twintigtal mensen. Ze ziet er net uit als op de vele filmpjes, en beschikt over een krachtige stem, de nodige humor en intelligentie. Zo wees ze erop dat de Gentse universiteit misschien eens wat minder geld zou moeten investeren in de Bio-tech, en veel meer onderzoek zou moeten doen rond agro-ecology en epi-genetica. Dit is een tak van de wetenschap waar niet enkel naar de eigenschappen van geïsoleerde genen wordt gekeken, maar de wisselwerking tussen gen en omgeving in kaart wordt gebracht.
Op mijn vraag gaf ze nog een reeks argumenten waarom de industriële landbouw de verkeerde keuze is. Er is wel een hogere opbrengst in kilogram uitgedrukt, maar een veel lagere opbrengst in voedingswaarde. Vandaag wordt wereldwijd 78% van alle voedsel geproduceerd door 1,5 miljard kleine boeren, en komt slechts 22% van de grootschalige landbouw (cijfers van de FAO). Ondanks de relatief lage opbrengst, is de industriële landbouw verantwoordelijk voor 75% van het verlies aan biodiversiteit en 40% van de broeikasgassen. Daarbij is grootschalige landbouw bijzonder energie-inefficiënt. Om 1 calorie voedsel te produceren zijn 10 calorieën fossiele brandstoffen nodig. Tenslotte is monocultuur schadelijk voor de bodem.
Na haar korte maar stevige interventie moest ik naar de commissie milieu, waar we voor het eerste de Gentse voedselstrategie hebben besproken. De officiële lancering is gepland op 15 oktober. Waarmee ik toch blij ben dat hiermee we een stap zetten in een richting van een meer lokale en duurzame voedselstrategie, met daarin sociale en educatieve accenten en veel aandacht voor het vermijden van voedselverspilling.
Na de bespreking ben ik snel naar NTGent gegaan, waar de lezing van Vandana al was afgelopen, maar het debat nog volop bezig was. Opvallend trouwens hoeveel jonge mensen in de nokvolle zaak zaten (en dat was ook te merken aan het aantal fietsen).
Duidelijk voelbaar op het podium en in de zaal was de energie en de strijdvaardigheid. De oproepen naar een verhoogd bewustzijn, het neen zeggen tegen het systeem en het terug naar ons toehalen van voedselproductie kwamen regelmatig terug. De afsluitende oproep om allemaal een beetje Vandana Shiva te worden zal hier in goed aarde zijn gevallen (let op de woordspeling). Nog goed nieuws voor wie de lezing niet kon bijwonen, vanavond vertelt ze haar verhaal opnieuw en Brussel en kan iedereen volgen via deze link.
Om af te stuiten nog een mooi filmpje dat de tegenstelling tussen twee manieren van voedselproductie in beeld brengt… (let niet op de afsluitende reclameboodschap)
Low Impact Man 
De titel ‘vrouwelijke Ghandi’ kan mooi klinken, toch heb ik nog nooit gehoord van de ‘mannelijke Hildegard van bingen’ bv., dit soort titels word meestal enkel aan een vrouw toegekend, als ‘tegenpool’ van een man en niet op de omgekeerde manier. Vandana is Vandana en staat op zichzelf.
LikeLike
het is minder ‘gender geladen’ dan je denkt, en vooral iconisch bedoeld. En Van Bingen is geen icoon voor de massa, Ghandhi is dat wel. Ik ken bijvoorbeeld heel wat mannen die ‘thatheriaans’ zijn, ook dat is niet gender gerelateerd, maar verwijst naar eens specifiek soort conservatisme…
LikeLike
Ik sluit me graag aan bij de uitleg van Lucie.
Ter aanvulling vind ik het onterecht en ongewenst om in bijna alles een (anti-)feministisch statement te zien.
Lucie heeft al aangegeven waarom het onterecht is.
Zelf weet ik al van mijn kindertijd wie Ghandi is, maar doet Hildegard van Bingen slechts een vaag belletje rinkelen. Nu ik er meer over lees vind ik de vergelijking met Ghandi veel eervoller dan een vergelijking met van Bingen.
Maar door zo’n vergelijkingen onmiddellijk te beschouwen als een negatief statement over de verwezenlijkingen van vrouwen wordt de terechte strijd voor vrouwenrechten in een absurd daglicht gesteld. Ik ben heel erg voor de strijd voor vrouwenrechten en in die zin kan men mij als een feministische man beschouwen, maar ik stoor me sterk aan mensen die overal een anti-vrouw standpunt in zien.
LikeLike
Het eit dat Hildegard een vaag belletje doet rinkelen, is precies wat ik bedoel…
LikeLike
Nee hoor, toch niet. Ik heb me ondertussen een beetje ingelezen in die dame, en ik vind dat je appelen met peren aan het vergelijken bent als je een politicus van de 19de en 20ste eeuw die bekend stond om zijn geweldloos verzet vergelijkt met een dame uit de 12de eeuw die aan het hoofd stond van een kloosterorde, leed aan waanbeelden (want dat zijn visioenen nu eenmaal) en door een zogezegd feilloos persoon later heilig werd verklaard.
Persoonlijk zou ik me vereerd voelen vergeleken te worden met Ghandi (niet dat ik daar ooit met vergeleken zal worden en Ghandi zonder twijfel ook zijn kleien kantjes had) en me schamen om vergeleken te worden met van Bingen.
En dat heeft totaal niets met het man of vrouw zijn te maken.
LikeLike
you don’t get the point…
LikeLike
Dan maak je het misschien niet voldoende duidelijk.
LikeLike
Vlinderke, ik ga niet inhoudelijk vergelijken, maar blijf erbij dat je spijkers op laag water zoekt. En geheel tegen de bedoeling waarschijnlijk, gender als een ‘scheidend’ argument hanteert, in plaats van een verbindend…
LikeLike