Net zoals bij bedrijven wordt het woord duurzaamheid graag in de mond genomen door universiteiten en hogescholen.Het staat altijd mooi om termen als maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheid in je missie op te nemen, maar de praktijk is vaak iets anders.
Neem nu de universiteit van Gent, waar een aantal actieve studenten die onder de noemer UGent 10:10 allerlei initiatieven opzetten om de ecologische voetafdruk van de universiteit te verkleinen.
De groep werkt rond diverse thema’s zoals groentepakketten voor studenten, het beperken van papiergebruik, het opzetten van sensibiliserende acties voor studenten en personeel en het opstarten van groentetuinen voor studenten.
Rond duurzame voeding is vorig jaar een proefproject opgezet met verschillende onderdelen: op donderdag drie vegetarische en één vleesmaaltijd geserveerd zouden worden in plaats van één vegetarische, één vis- en twee vleesmaaltijden, een extra vegetarisch broodje, een verandering van het subsidiëringsbeleid en een duurzaamheidsmeter. Het koste heel wat werk om alles in orde te krijgen en de studenten te sensibiliseren, maar het pilootproject was een succes en had ook geen negatieve gevolgen voor het budget (de grote schrik van de Sociale Raad). Toch is onlangs beslist om het project stop te zetten, met als argument dat de markt van kant-en-klare vegetarische maaltijdcomponenten op het niveau van de assemblagekeuken onvoldoende groot is en dat ze deze tijd willen geven om verder te ontwikkelen. Tja, als een grote speler als UGent het voortouw niet wil nemen en zijn eigen koopkracht niet wenst in te zetten om de markt te beïnvloeden dan zijn we nog ver van huis.
Een universiteit zou zich bij uitstek moeten gedragen als een maatschappelijke verantwoorde en innoverende organisatie, maar gedraagt zich hier als een slaafse volger van de gevestigde belangen. De conclusie van de studenten is duidelijk:
Wat op ons bord ligt is een enorm gevoelig thema. Wij hebben tijdens dit proces gevoeld hoe bepaalde groepen binnen de UGent sterk gekant zijn tegen de opkomende vraag naar aandacht voor duurzaamheid en trachten verandering tegen te gaan. We zijn zeer teleurgesteld dat een project aangezet door studenten, met een duidelijk draagvlak, wetenschappelijke onderbouwing en een positieve evaluatie toch werd stopgezet. De UGent engageert zich voor duurzaamheid en heeft “durf denken” als slogan. In de praktijk halen we op zijn best een status-quo.
De volledige Open brief kan je hier lezen.
Low Impact Man 
Ik denk dat het er in de toekomst heel erg op aankomt dat instellingen of mensen die het (nog) kunnen de omslag zouden maken die verandering inluidt. De nieuwe tijd komt onafwendbaar. Liever vroeg dan laat met het oog op behoud van wat noodzakelijk is.
LikeLike
Het gebrek aan milieubewustzijn op sommige universiteiten heeft mij ook al verbaasd.
Op de universiteit van Hasselt is men pas van dit jaar een kleine inspanning beginnen doen om afval te scheiden. Die kleine inspanning houdt in dat in het studentenrestaurant (en in de omgeving daarvan) er bakken staan voor PMD-afval. Al de rest van het afval (en dat is er heel wat), zelf papier, glas en etensresten belanden bij het restafval. In alle andere ruimtes (hoofdgang, aula’s en lokalen, vergaderzalen) staan er enkel vuilnisbakken voor restafval waar dus ook nog heel wat PMD in beland.
Ik vind dat echt onbegrijpelijk.
LikeLike
dat is inderdaad niet echt een schoolvoorbeeld.
LikeLike
Aan de VUB heeft men jarenlang moeten strijden om het PMD-afval apart op te halen, niettegenstaande het Brussels Gewest PMD-afval gratis kwam ophalen en er voor restafval betaald moet worden. Het gewest leverde zelfs gratis containers om op de campus te plaatsen. Er moet overal bespaard worden, maar milieumaatregelen die resulteren in minder afval, minder energie- en waterverbruik met een minimale of geen kost, daar moet zwaar voor gelobbyd worden.
LikeLike