Het ziet er niet goed uit voor de reizigers van de Lijn. Net nu we volop zouden moeten inzetten op meer en beter openbaar vervoer zal er flink geknipt worden in het aanbod van de bussen en trams. Ik kan best begrijpen dat de Vlaamse regering haar begroting in evenwicht wil houden, maar dit soort maatregelen toont vooral dat er geen lange termijn visie is op mobiliteit en duurzaamheid. Al jarenlang wordt veel moeite gedaan om mensen op de bus te krijgen, en nu het een beetje lijkt te lukken zullen deze mensen in de kou gezet worden. Met als gevolg dat er minder reizigers de bus zullen nemen en dat weer een argument zal zijn om het openbaar vervoer verder af te bouwen.
Er zijn ondertussen talloze voorbeelden van steden in het buitenland die volop geïnvesteerd hebben in goed openbaar vervoer met prachtige resultaten zowel voor zowel de mobiliteit als voor de leefbaarheid van de stad. Maar dit vraagt natuurlijk een lange termijn visie en die ontbreekt bij de kaasschaaf boekhouders van de Vlaamse regering. Te meer als Vlaanderen nu toch voor de 30% uitstoot reductie wil gaan ben ik wel heel benieuwd hoe dit zal gebeuren als tegelijk het openbaar vervoer wordt ingeperkt. (en ik hou mijn hart vast over de beslissing van Uplace, waar het best zou kunnen dat minister Schauvlieghe ondanks alle negatieve adviezen een milieuvergunning wil afleveren aan een project dat de verkeersellende alleen nog maar groter maakt).
Dus vanavond doe ik mee met de ludieke actie van Groen. Op 3 bussen tegelijk zullen respectievelijk een operazangers, een uniek muzikaal duo, een steractrice én een kok optreden. Daarmee klagen ze aan dat De Lijn vanaf 17 mei het avondnet tijdens de week schrapt.
Onder het motto ‘straks vertrekt de laatste bus voor u de pointe kent’ brengt Marijke Pinoy de slotscène van het theaterstuk waarmee ze momenteel door Vlaanderen toert. Omdat ‘straks de laatste bus vertrekt voordat het dessert is opgediend’ serveert een kok soezen aan de reizigers. En om te vermijden dat cultuurliefhebbers ‘straks moeten vertrekken voor het bisnummer is ingezet’, geeft operazangeres Ana Pardo Canedo het beste van zichzelf tussen de Korenmarkt en de Brugse Poort. Lize Accoe (ex De La Vega) en Naomi Sijmons (Rockrally) vormen voor de gelegenheid samen een uniek duo.
Met een presentje voor de buschauffeur en een flyer voor de reizigers nodigt Groen donderdagavond alle Gentenaars uit om zelf ook in actie te komen tegen de plannen van De Lijn. Hopelijk lukt het om zo ook De Lijn op haar stappen te laten terugkomen. Wil je erbij zijn? Afspraak om 23u aan de Zuid.
Low Impact Man 
En dat roept bij mij de vraag op hoeveel geld de overheid voor het luchtverkeer zal over hebben: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20120328_252
LikeLike
Ik wil al heel lang eens gedichten lezen op de bus… Misschien moet ik dat gewoon doen 😉
LikeLike
“Ik kan best begrijpen dat de Vlaamse regering haar begroting in evenwicht wil houden,…” Ik begrijp niet waarom we daar blijven in meegaan en waarom niet meer en meer mensen gaan beseffen dat we met het huidige neoliberale systeem grondig fout en zéér destructief bezig zijn! Hierdoor zijn we enkel symptomen aan het bestrijden en zolang de oorzaak niet wordt aangepakt, blijft de ziekte gewoon doorgaan! Kwaliteit moet weer dringend zegevieren boven kwantiteit en dat zal een neoliberale systeem nooit toelaten!!!
De actie deze avond is goed, maar bijlange niet voldoende. Waarom laten we ons als empathische mensen zo domineren door een beperkt aantal mensen die in het huidige systeem meer dan zegevieren??? En dat systeem laat enkel de sterken overleven, zwakkere groepen in onze maatschappij zijn van geen tel meer!
Dus we moeten héél dringend opnieuw vorm geven aan een andere maatschappij waarin elk individu een menswaardige plaats krijgt!!!
LikeLike
Ik begrijp wel de emotie achter jouw reactie, maar echt ‘praktisch’ is de revolutie preken niet, dat hebben we geleerd van vorige pogingen 🙂
En alles op het ‘systeem’ afschuiven, lijkt me wat kort door de bocht. Wij zijn het systeem, het systeem woont in ons. Het is niet iets van buiten af.
Daarom kiest Transitie voor een innerlijke transitie, een transitie in jouw eigen leven en dat van jouw gezin, en voor transitie in de lokale gemeenschap. Zo maak je alternatieven, zonder meteen een dramatische instorting van de bestaande systemen te veroorzaken of te eisen. Verandering is inderdaad nodig, maar ik ben alsnog niet bereid daar veel ‘slachtoffers’ voor te maken, of voorbij te gaan aan de nood voor een (democratisch) draagvlak voor die verandering.
En dus gaat het wat langzamer langs die derde weg, een weg tussen marktwerking en voldoende ‘staat’. Een weg tussen ‘kapitalisme’ en ‘staatseconomie’. Een weg die zowel slaat op individuele verantwoordelijkheid als op verantwoordelijkheid van systemen. Een transitie doet zich immers voor op zowel ‘anekdotisch’ niveau, op ‘regime’ niveau als op systeemniveau…
En we kunnen alvast onze transitie inoefenen. En met succes en veel levenskwaliteit. Zodanig zelfs dat mensen willen ‘volgen’ in hun verlangen naar geluk, levenskwaliteit en harmonie. En al hebben ze niet alle kennis of inzichten, of zelfs heel weinig kennis en inzichten, is het belangrijk om hen langs de weg van de verlangens erbij te betrekken en hen uit te nodigen…Het is via emoties, diepe schema’s en verlangens dat we mensen erbij krijgen en er draagvlak ontstaat. Niet via rationele analyse en sterke argumenten. We zijn veel meer irrationeel dan we zelf willen toegeven 😉 Wat me terug brengt bij de kracht van de emotie die in uw reactie zit. Het is die kracht die je kan inzetten om mensen te inspireren, te verleiden zelfs, om mee te doen.
LikeLike
Beste Lucie,
Door het huidige neoliberale systeem komen er dagelijks aan een verschrikkelijk tempo slachtoffers bij. En vooral in de zogenaamde zachte sectoren is dit niet meer houdbaar. Het emotionele in mijn reacties heeft al een tijdje een ruime plaats gegeven aan de rationele kant. Na heel wat lectuur en herzien van eigen inzichten kan ik alleen maar concluderen dat het neoliberale systeem zuiver destructief bezig is. En hopelijk zijn er geen extra slachtoffers meer nodig vooraleer de grote massa tot inzicht komt dat er dringend een definitieve rem op dit destructieve systeem mag komen! Dus ik hoop dat bij de naderende verkiezingen eindelijk eens mensen worden verkozen die er totaal geen belangen bij hebben om te blijven meegaan met het neoliberale monster!!!
Lieve groetjes,
Griet
LikeLike
Openbaar vervoer moet ook efficiënt zijn. Als er maar drie mensen op een bus zitten, vervuilen en kosten die meer dan drie wagens en een chauffeur die kan thuis blijven. ’s Avonds zijn er weinig mensen op de baan, dan zijn bussen geen goed middel. Waarom niet een soort groepstaxi’s zoals in Nederland. Eens taxi vol rijdt hij naar een bepaalde richting en zet mensen thuis af. Goedkoper dan taxi en efficiënter dan een bus.
LikeLike
Natuurlijk mag er nagedacht worden over efficiënter openbaar vervoer. Maar ik vind het altijd erg kortzichtig om zich te fixeren op het beperkt aantal bussen dat bijna leeg rijdt. Auto’s rijden bijna altijd bijna leeg (gemiddelde bezettingsgraad 1,4 personen). (En dit terwijl de auto het zwaarst gesubsidieerde vervoersmiddel is van allemaal.)
Men moet zich er bewust van zijn dat sommige mensen geen alternatief hebben en het schrappen van avondbussen dus ook sociale gevolgen zal hebben en er tevens toe leidt dat ook overdag sommige mensen niet meer voor de bus kunnen/willen kiezen (omdat ze dan ’s avonds niet terugkunnen).
Afschaffen van bijna lege bussen, prima, maar dan wel grondig bekijken of er geen alternatieven nodig zijn en deze alternatieven ook voorzien.
LikeLike
Renaat heeft het ook al aangeraakt, maar de files bestaan vooral uit auto’s met daarin slechts 1 persoon, met daar af en toe een carpooler tusse.
De overgrote meerderheid van die wagens vervoert ook geen grote hoeveelheden goederen (het zijn niet allemaal vertegenwoordigers met een koffer vol) dus da’s ook al geen excuus.
Waarom gebruiken we in plaats van al die individuele auto’s dan geen groepstaxi’s ? Vooral omdat de trajecten van al die mensen grotendeels gelijk loopt, minstens voor het deel snelweg dat ze afleggen. Het rendement kan daar niet anders dan groot zijn.
Vreemd genoeg wordt het rendement van openbaar vervoer steevast zeer snel in twijfel getrokken, maar maakt men nooit dezelfde oefening voor het individueel personenvervoer. Terwijl we met z’n allen ook een pak betalen voor dat individueel vervoer, ook al maken we er geen gebruik van.
LikeLike
je kan ook redeneren dat “wegen” efficiënt moeten zijn. Met de beperkte bezetting die de meeste wegen hebben, kan men ze beter terug opengooien, en zo handenvol geld besparen.
Een vb? Mijn straat, hier rijdt gemiddeld per 30 min 1 wagen op, met 1 (meestal) slechts 1 bestuurder in. Toch is die recent helemaal opnieuw aangelegd, geasfalteerd, wordt er gestrooid in de winter, en deze straat wordt constant verlicht.Wat een geldverspilling voor 2 personen per uur! Opengooien die handel, dan hebben we terug wat insijpelingsgebied in Vlaanderen, en een pak kosten minder!
Zelfs de meeste autosnelwegen hebben geen bezetting van 50%. Zonde van het geld.
LikeLike
Het is leuk om met ideeën geconfronteerd te worden die echt nieuw zijn voor mij (en waar ik dus nooit bij het stilgestaan), en dit is er wel één van.
Het is zeker een interessante vraag waarom elke weg in Vlaanderen tegenwoordig absoluut verhard moet zijn (over de gehele breedte). Op drukke plaatsen is er wel iets voor te zeggen. Een drukke onverharde weg onderhouden kost ook veel tijd (en dus geld), maar een weg waar nauwelijks verkeer komt?
Overigens hebben niet alle soorten verharding een even grote negatieve invloed op de waterinfiltratie, met sommige soorten verharding blijft de infiltratie voor toch zeker de helft behouden. Ook verharding van wegen in landbouwgebied heeft niet altijd een vermindering van infiltratie tot gevolg. Vaak zijn deze wegen niet voorzien van regenwaterafvoervoorzieningen en als er dus ook geen (snel afwaterende) gracht naast ligt en het terrein relatief vlak is, zal het water gewoon naast de weg infiltreren.
Maar het zou een mooie reflex zijn als bij elke heraanleg de vraag zou gesteld worden “Moeten we deze weg wel (volledig) verharden met gesloten wegbedekking of zijn er anderen mogelijkheden?”:
– niet verharden
– verharden met waterdoorlatende materialen
– enkel een strook verharden voor fietsers, maar geen verharding voor wagens
LikeLike
Dit “idee” komt niet van mij hoor, maar van Kris Peeters (de anderekrispeeters…)die van “Het voorruitperspectief”….en ” De File voorbij”. Zéér aan te bevelen lectuur… (vooral het 2-de boek). Het trekt echt je blik open. Wij zijn aan zoveel dingen zo gewend, dat we er inderdaad niet meer bij stilstaan. Toch zijn die zaken niet vanzelfsprekend. En Kris Peeters legt dat heel mooi open en bloot.
Men kan bv ook af en toe een aantal rijstroken afsluiten van grote autowegen, zodat er minder op de rechter rijstrook gereden wordt, en die dus minder snel hersteld moet worden enz …
LikeLike
De andere Kris Peeters ken ik natuurlijk (en hij kent mij ook 😉 ) Ik heb zijn tweede boek gelezen (en ben in zijn eerste bezig), maar blijkbaar is dat idee me toen toch ontsnapt.
LikeLike
ha ja, Renaat, ik dacht al dat ik jouw naam daar al eens was tegengekomen….Enfin, het idee moet wel van hem komen, ik ben niet zo goed in out-of-the-box denken, hij wel 😉
LikeLike
Die ontharding komt vanzelf wel : zoek eens de evolutie van de asfaltprijs op.
LikeLike
en als we nu eens de fiets namen iplv de bus ?
LikeLike
Ik ben ook absoluut voorstander van investering in goed openbaar vervoer (en dus niet voor de voorliggende besparingen), toch vind ik de opmerking van Johan G ook terecht. Als je ziet welk bedrag de overheid investeert in elke OV-verplaatsing en dat vergelijkt me de investering in fietsverplaatsingen, dan wordt de fiets nog steeds schoonmoederlijk behandeld. En natuurlijk kan de fiets niet alle OV-verplaatsingen vervangen, het zou goed zijn als men meer mensen op de fiets i.p.v. in het OV zou proberen te krijgen. De fiets is nog minder vervuilend, gezonder, neemt nog minder openbare ruimte in, … kortom is nog duurzamer.
Het gratis OV (van b.v. Hasselt) is in dat kader ook waanzinnig gezien dit weinig (of geen mensen) uit de auto haalt ,maar mensen die normaal gezien te voet of met de fiets gaan overhaalt het OV te nemen.
De Vlaamse overheid geeft de laatste jaren wel wat meer aan de fiets uit, maar die paar honderd miljoen euro is nog niets in vergelijking met de jaarlijkse bijdragen van De Lijn.
M.a.w. als men zuinig wil omgaan met het geld en wil investeren in duurzaam vervoer, investeer dan in de fiets.
De fietsinfrastructuur die nu in veel steden wordt aangelegd mag dan een vooruitgang zijn, meestal is deze niet voorzien op een sterke groei van het fietsverkeer. Als op korte termijn de prijs van het OV voor veel mensen verdubbelt (wat niet onrealistisch is) en/of de prijs van autobrandstof naar 2 euro/liter of meer stijgt (helemaal niet onrealistisch) dan zal blijken dat al die fietsinfrastructuur helemaal niet voldoet.
LikeLike
Als je beleidsvoorstellen doet, dan moet je rekening houden met alle doelgroepen in de bevolking, dus ook oude/minder mobiele mensen. Openbaar vervoer is ook een belangrijke manier om sociale isolatie van sommige mensen te voorkomen. En dan is er nog de vooronderstelling dat fietsen een universeel cultureel gegeven is, terwijl dat dit niet zo is.
Ik ben natuurlijk voor een muti modaal en duurzaam vervoer, maar alle modi moeten aan bod kunnen komen, maar dan in een ander soort middel doel verhouding. Duurzaamheid gaat minder over het ‘wat’ op zich, maar over middel doel verhouding…
LikeLike
@ Lucie,
Ik ga er even vanuit dat je kritiek op mij is gericht.
Ik heb echter nergens gezegd dat ik openbaar vervoer onbelangrijk vind, integendeel, ik vind het essentieel en ben daarom ook tegen besparingen in het OV. (Lees b.v. mijn eerste reactie bij deze blogpost maar eens, daar heb ik het ook over de sociale gevolgen van de vermindering van het OV en over het feit dat er mensen zijn die geen alternatieven hebben.)
Dat wijzigt denk ik niets aan de juistheid van mijn analyse.
– In omstandigheden dat mensen wel de mogelijkheid hebben om te fietsen, kan je ze beter aanzetten tot fietsen dan tot het gebruik van OV. Dit heeft vanuit mobiliteitsoogpunt, milieu-oogpunt, financieel oogpunt en gezondheidsoogpunt alleen maar voordelen.
– OV-verplaatsingen worden veel zwaarder gesubsidieerd dan verplaatsingen met de fiets.
– Resultaten in anderen landen en echte fietssteden tonen aan dat er in Belgische steden (zeker de steden met weinig hoogteverschillen) nog veel fietsgebruik mogelijk is.
– Het gratis OV in Hasselt heeft niet geleid tot minder autoverplaatsingen maar vooral tot minder fiets- en voetgangersverplaatsingen.
(En als uitsmijter: De Lijn is spijtig genoeg in sommige steden een zeer arrogante partner bij het nemen van mobiliteitsbeslissingen met heel weinig oog voor andere vervoersmodi. Dit is natuurlijk niet de schuld van de gebruikers van het OV, maar wel een erg te betreuren.)
Ik heb geen probleem met kritiek, maar ik betreur het dat je me verwijt mij onvoldoende bewust te zijn van de culturele aspecten van fietsen en de sociale waarde van OV en onvoldoende rekening te houden met mensen die minder mobiel zijn, Dat kan je in ieder geval niet concluderen uit mijn oproep om meer te investeren in fietsinfrastructuur en daarbij rekening te houden met toekomstige (gewensten en zeer realistische) groei.
Ik weet ook dat die kritiek in de praktijk niet terecht is. Hoewel ik heel erg een pleitbezorger ben voor alles wat met fietsen te maken heeft, heb ik (b.v. als men mijn advies vraagt over de heraanleg van infrastructuur of ik gemeenten of steden zelf aanspreek over mobiliteitsgerelateerde aspecten of men mijn visie over mobiliteit vraagt) ook oog voor anderen groepen (voetgangers, blinden, minder validen, ouderen, …). Het is zelf zo dat – als ik met de fiets door de stad ga – ik buiten oog voor de problemen voor fietsers ook oog heb voor de problemen waar voetgangers, blinden, … met geconfronteerd worden. Het vertellen van een eenzijdig verhaal kan mij in ieder geval niet verweten worden.
LikeLike
Er is nu eenmaal een verschil tussen de ecologische wenselijkheid en de financiële , culturele en sociale haalbaarheid. Jouw pleidooi voor de fiets klinkt eco-logisch, maar laat het ecologische zwaar doorwegen. Daarbij geef je inderdaad elders aan dat je rekening houdt met ‘anderen’. En je rekent nogal op de overheid, je dicht haar een belangrijke rol toe die ze echter niet kan (of niet wil) opnemen. Ik ben natuurlijk ook voor het fietsen op zich. Maar met de vergrijzing, de kansarmoede en de stijgende groep ‘arbeidsongeschikten’ is er een stijgende groep die zich noodgedwongen met het OV verplaatst en voor wie de fiets geen alternatief is. Trouwens, ik pleit zelfs voor een fietstaxi bedrijf binnen de sociale economie, dat kan ik mij laten voeren 😉
Het perverse neveneffect van inzetten op de fiets als alternatief voor de auto, is dat de roep om openbaar vervoer dat door het ‘collectief’ gefinancierd wordt, steeds daalt. Het openbaar vervoer is een vorm van solidariteitsmechanisme. Er is steeds minder solidariteit, steeds minder geld voor solidariteit. Ik begrijp ook wel dat ecologie en transitie gaan over meer ‘autonomie’ krijgen over het eigen leven, met minder afhankelijkheid van globale stromen. Maar daar staat tegenover dat grote delen van de bevolking daar helemaal niet aan toe zijn, en niet aan toe komen.
LikeLike
Ook financieel is het dus helemaal niet onlogisch om nog meer de kaart van de fiets te trekken (wat niet hetzelfde is als minder de kaart van het OV trekken is).
En cultureel en sociaal zijn een deel van die drempels ook te overwinnen. Niet voor niets zijn er in de grote steden projecten die zich richten op het aanleren van fietsen aan volwassenen die niet kunnen fietsen. Zo is de toenemende zelfredzaamheid die het leren fietsen voor b.v. veel migrantenvrouwen heeft, is erg belangrijk.
Mijn pleidooi voor meer aandacht voor het fietsen is dus niet enkel een pleidooi vanuit het ecologisch oogpunt, maar ook vanuit sociaal, financieel en medisch oogpunt.
Ik ben dagelijks al vrijwilliger bezig met mobiliteit en reken dus niet enkel op de overheid en zie veel gebeuren zonder de overheid. De realiteit is dat de overheid wel moet zorgen voor het geld voor het OV en de fietsinfrastructuur. Als je van mening bent dat men niet te veel van de overheid mag afhangen, dan is het stimuleren van fietsgebruik net essentieel. Voor fietsgebruik is men toch nog iets minder afhankelijk van de overheid dan voor het gebruik van het OV dat enkel dankzij die overheid betaalbaar is.
Als we mensen op een betaalbare manier uit de auto willen krijgen is het net essentieel om te zorgen dat ze niet allemaal het OV gaan gebruiken. Dit is financieel immers niet haalbaar. (Bovendien zou het jaren duren voor men over voldoende voertuigen beschikt.) Mensen op de fiets krijgen zorgt ervoor dat het autogebruik verminderd en het OV toch betaalbaar blijft.
Ik kan na je laatste post bijna niet anders dan vast te stellen dat jij iets tegen een pro-fiets verhaal hebt. Gezien jij er blijkbaar echte een of-verhaal van wilt maken terwijl het mijn inziens een en-verhaal moet zijn waarbij ik gewoon – terecht – benadruk dat in dat en-verhaal er nog steeds maar weinig aandacht is voor de fiets (ook in vergelijking met de aandacht voor het OV).
LikeLike