Tussen de weinig hoopgevende berichten in de media over kerncentrales, stijgende CO2 uitstoot en toenemende armoede kan je af en toe een positief berichtje vinden. Zo las ik gisteren in de Standaard een verwijzing naar een onderzoek waaruit zou blijken dat 57% van de Belgen bij het shoppen na zou denken over de ecologische voetafdruk. In andere woorden, meer de helft van onze landgenoten beweert dat ze op een of anderen manier milieubewust winkelen. En ik die dacht dat het over misschien 3 of 5% gaat. Meer nog, uit hetzelfde onderzoek bij 1000 mensen blijkt dat 37% van de consumenten bereid is een dag per week geen vlees te eten. Ruim een derde dus.
Jammer genoeg kan ik nergens meer info vinden over dit onderzoek dat geciteerd wordt in verschillende kranten en op websites. Want zo’n bevraging gaat natuurlijk niet over het gedrag van de mensen maar over de intentie’s. En we weten allemaal – ook uit persoonlijke ervaring- dat de kloof tussen intentie en gedrag wel erg groot kan zijn. Denk maar aan de jaarlijkse nieuwjaarsvoornemens waar meestal niks van in huis komt. Toch wijst de uitkomst op een paar elementen, zo kennen steeds meer mensen het concept van de ecologische voetafdruk en is donderdag Veggiedag ook niet meer onbekend. De campagnes van de organisaties lijken dus toch vruchten af te werpen. We weten ook dat in dergelijke onderzoeken mensen vaak het ‘sociaal wenselijk’ antwoord geven. Dus kunnen we hieruit concluderen dat milieubewust winkelen en minder vlees eten niet meer iets is van een minderheid van freaks, maar binnendringt in de normen van onze samenleving.
Wellicht zijn er sociologen die hier nog enkele boeiende beschouwingen kunnen aan wijden, maar ik beschouw het toch als een teken van hoop. De bijzonder enthousiaste reacties van meer dan 800 mensen op de twee voorstellingen gisteren in Leuven wijzen in dezelfde richting. Of zoals Yann Bertrand Arthus het zo mooi zegt in zijn film ‘Home’, er is geen tijd voor pessimisme! Vooruit met het Low Impact leven, het gaat tenslotte om de toekomst van onze kinderen, en we worden er zelf ook beter van.
Ik denk dat je daar een belangrijke nuance aanstipt.
Volgens mij zijn de kiemen van een meer milieubewuste samenleving zeker aanwezig. En vooral op het vlak van normen en waarden is er een (grote) verschuiving merkbaar.
20 jaar geleden zouden ze nog lachen met iemand die zijn auto wegdoet en met de fiets en trein gaat werken. Nu zie ik meer en meer plooifietsers op de trein.
Maar om die kiemen te laten groeien en openbloeien moeten nog de juiste omstandigheden aanwezig zijn. Bijvoorbeeld een goed uitgebouwd openbaar vervoer, ook buiten de spitsuren. Nu moet mijn vrouw nog meerdere keren per maand met de auto naar avondvergaderingen. Want tegen de tijd dat die vergaderingen gedaan zijn is er (bijna) geen openbaar vervoer meer te vinden.
Dat zijn nu 2 voorbeelden rond mobiliteit, maar voor de andere thema’s zijn ook dergelijke randvoorwaarden te vinden. Volgens mij heeft de politiek een belangrijke verantwoordelijkheid bij het creëren van die gunstige omstandigheden om die kiemen te laten groeien.
LikeLike
Dit bevestigd inderdaad wat ik zelf ook in mijn omgeving merk. Het wordt meer en meer ervaren als het sociaal correcte gedrag. Maar er is ook nog een grote kloof tussen intenties en acties.
Vandaag zag ik nog een culinair blad waar werd uitgehaald naar een pas geopend restaurant, omdat ze geen vegetarische optie hadden. Al bleek de rest van het blad vol vlees en visgerechten te staan, met amper in de marge aandacht voor iets lekker veggie…
In elk geval stelt de LIM het goeie voorbeeld ! 🙂 Zelf heb ik om net iets meer de neiging om in technologie te geloven. Al zijn gedragswijzigingen onvermijdelijk.
LikeLike
@Ecogeek. Inderdaad, ik denk dat de sleutel ligt in een gedragswijziging én nieuwe technologie om zo onze ecovoet te doen dalen. Eerst minder elektriciteit verbruiken, dan zelf opwekken, eerst leren tanden poetsen met een bekertje en geen stromend water en dan de spaardouchekop. eerst goed isoleren en leren een trui aantrekken, nadien investeren in betere verwarming, … We moeten het totaalplaatje bekijken en het van twee kanten aanpakken.
@Steven. Dat er al intenties zijn is heel goed, maar dat gaat volgens mijn bescheiden mening niet voldoende mensen over de streep halen. Het is zoals je zegt hetzelfde als de nieuwjaarsintenties. Veel beloven, maar…
Hogere prijzen gaan wel iets veranderen. Ik herinner me nog de brandstofprijzen van een dik jaar geleden, en toen reden de mensen effectief minder met de auto. Hetzelfde voor stookolie. Als de stookolie duur is, zie je plotseling meer mensen hun dak isoleren.
Geld blijft voor de meeste mensen de belangrijkste stimulans om iets te doen.
Neem nu het dieselgedrag in ons land. Zolang met een diesel rijden goedkoper blijft dan benzine, gaat men er niet in slagen om minder mensen met een diesel te laten rijden, ookal weten de meeste mensen dat ze zo mee verantwoordelijk zijn voor de uitstoot van NOx en fijn stof.
De portemonnee blijft de belangrijkste drijfveer;
Een ander voorbeeld is in onze gemeente te zien. Met de komst van DIFTAR (het wegen van afval) werd de fractie GFT plots fors duurder. En wat zie je nu? Mensen beginnen massaal te composteren. Ook hier was geld de impuls om een gedragswijziging te bewerkstelligen.
LikeLike