III.XIV. niet voor mierenneukers

(Lees hier de start van het verhaal. Klik hier voor het personenregister)

Zullen de mieren ons redden? Hoeveel van deze insecten zullen verdrinken in Brugge? Het zijn niet meteen kwesties die ons wakker houden. Wij maken ons zorgen over Lu, we willen veilig en snel terug naar huis. De keuze zal echter beperkt worden tot veilig of snel.

Vrijdag 10 juli 2043 – 385,84 ppm.

Er heerst voorzichtig optimisme bij de leden van de voedselraad. De oogsten zijn inderdaad een pak minder dan normaal, maar de vele projecten om extra calorieën te produceren werken behoorlijk goed. Er recent is nog een nieuwe eiwitbron ontdekt. Sinds de jaren zeventig van vorige eeuw heeft zich onder de bodem van de stad Gent een superkolonie van plaagmieren gevestigd. Jaar na jaar is deze kolonie grote geworden, en vandaag beslaat ze honderdtwintig vierkante kilometer. Volgens voorzichtige schattingen zijn er per BeterGentenaar minstens 1 miljoen mieren beschikbaar. Dat is twee kilogram eiwit per persoon. Enkele startups werken nu aan modellen om de mieren te lokken en om te zetten naar voedsel voor menselijke consumptie. De eerste testen leveren smakelijke resultaten op. Toch worden de mieren vooral gezien als een noodrantsoen mocht er toch nog sprake zijn van voedseltekorten. Niet iedereen staat te springen om mierenkoekjes of worstjes te nuttigen. Er is zelfs een actiegroep ontstaan die ‘Maandag geen Mierendag’ heeft gelanceerd. Ze wijzen op de ongelofelijke collectieve intelligentie van deze insecten. ‘Ze tonen ons hoe we kunnen samenwerken, en wij zouden ze grofweg vermalen en opeten?’ zo zegt de verontwaardigde woordvoerder, Ignas Januarius op de lokale televisie.

***

Het zal er al langer aan te komen, maar de beslissing is nu definitief. Brugge wordt opgegeven. De voorjaarsstormen waren dit jaar alweer heviger. Het lukt gewoon niet meer om tussen de overstromingen door de stad weer leeg te pompen. Veel bewoners zijn al langer vertrokken en het toerisme is sinds de dubbele Covid-19 epidemie nooit meer op peil gekomen. Brugge lag al langer op de palliatieve afdeling. Met gesofisticeerde camera’s en drones en is de hele binnenstad nog eenmaal nauwkeurig in beeld gebracht. Daarmee is het mogelijk een holografische versie van dit stukje Unesco wereldgoed te projecteren. De opnames zullen bewaard worden in Botrange. Daar is een speciaal museum gebouwd om alles wat verloren is gegaan zo goed mogelijk digitaal te bewaren. Hope zal enkele jaren later op schoolreis gaan naar ‘Het Antropoceum’, daar zal ze Brugge bezoeken midden de Hoge Venen.

De voorbije jaren zijn alle belangrijke kunstschatten in veiligheid gebracht. De Heilig Bloedprocessie zal volgend jaar voor het eerst in Mechelen doorgaan. Jammer genoeg is het bod van de Verenigde Arabische emiraten om het Belfort te kopen en steen voor steen te verhuizen naar Abu Dhabi vervallen. Het onderste deel van de toren is te sterk aangetast door het water. De paarden die de toeristenkoetsen trokken worden met open armen opgevangen in BeterGent. Japanners rondrijden moeten ze niet meer doen, zo veel mogelijk mest produceren is hun nieuwe missie. Zo zal de champignon industrie een nieuwe boost krijgen. De nieuwe kustlijn loopt nu van Heuvelland via Torhout en Oostkamp tot Maldegem en verder naar Terneuzen. Oostkamp zal een belangrijke badplaats worden. Critici denken dat de terugtrekking niet ver genoeg gaat. Onder andere de steden Antwerpen en Gent dreigen in de tweeëntwintigste eeuw onder de zeespiegel te liggen. Het is moeilijk om op lange termijn te denken als de volgende oogst onzeker is.

***

We bevinden ons in de buurt van Khatyrka, helemaal in het Oosten van wat vroeger Rusland was, hooguit vijftig kilometer van de Beringszee. In het begin van deze eeuw werden hier ’s winters nog temperaturen van min veertig graden gemeten. Niemand had gedacht dat dit opnieuw zou kunnen gebeuren.

We hebben onze routine aangepast om sneller te kunnen reizen. Aan topsnelheid kunnen we op drie uur tijd tweehonderd kilometer vliegen. Het opladen van de waterstoftanks duurt ongeveer 18 uur als er voldoende wind is voor de propellers. We hebben ons bioritme aangepast aan dagen van 22 uur. Tijdens de rustperiodes blijven we zo veel mogelijk in de lucht. Normaal vliegen we morgen over de Beringstraat richting Canada. Naast onze beperkte voedselvoorraden is ook de kou een groot probleem. Op een nieuwe afkoeling door een vulkaanuitbarsting hadden we niet meteen gerekend.

We hebben een klein vuurtje gemaakt en zitten dicht tegen elkaar. Boven ons rukt de Aeromoddeler zachtjes aan zijn ankerlijn. Britt: ‘de Noordelijke route is de kortste. Via Canada, Groenland en IJsland kunnen we Zweden halen in de loop van september’. Lu is nog een stukje magerder geworden. Haar gezicht is grauw. Ze klappert bijna onmerkbaar met haar tanden. ‘Britt’ zeg ik, ‘dan gaan nog meer koude tegemoet, we kunnen onze leefruimte nauwelijks verwarmen, en gaan we dan nog voedsel vinden? Lu is helemaal uitgeput.’ Mare sluit zich hierbij aan, ook zij is erg bezorgd over de gezondheid van haar vriendin. ‘Als we Zuidelijker gaan, onder de Hudsonbaai, en dan de oversteek maken vanuit Maine komen we in Portugal aan in oktober. Zoveel zal een maand extra toch niet uitmaken?’ Britt kan enkel maar zuchten. ‘Vraag is of onze gasbags het zolang uithouden. We moeten steeds meer lekken herstellen. De tocht over de Atlantische Oceaan duurt ook een pak langer met de Zuidelijke route’. Het duurt even voor we doorhebben dat Lu iets aan het zeggen is. ‘Ik wil Groenland zien. Ik wil het Noorderlicht zien.’ zegt ze een paar keer. ‘Dat is altijd mijn droom geweest.’ We kijken met ons drieën naar Lu, en dan naar elkaar. Lu is omwille van mij aan deze tocht begonnen. Ik voel me verantwoordelijk. ‘Dan toch maar het Noorden zeker’ zeg ik ‘dan zijn we wat sneller thuis, en ziet Lu het Noorderlicht’.