II.V. in de emmer

(Lees hier de start van het verhaal. Klik hier voor het personenregister)

Dit verhaal heb ik zo dikwijls gehoord dat het niet mag ontbreken. Ik was erbij, al weet ik er natuurlijk niks meer van. Ik was nog geen jaar. Ik zat in een emmer vastgemaakt op een skateboard, voortgetrokken door een hond! Dat blijft mijn mama bij hoog en laag beweren. Er zijn heel wat foto’s terug te vinden van die bewuste dag, maar geen enkele met een baby in een emmer. Oh ja, niet onbelangrijk, hier zullen mijn ouders voor het eerst kennismaken met Bart. Dat zal vooral voor mij grote gevolgen hebben – tien jaar later.

Dinsdag 14 juli 2026 – 427,42 ppm

Er zijn herstellingswerken aan de gang op de E17, het stuk autosnelweg dat van Antwerpen naar Kortrijk loopt en daarbij ook Gent doorkruist. De economie ligt op apegapen en dus denkt de overheid dat het investeren in grote wegenwerken de boel weer op gang zal trekken. Oude gedachten sterven langzaam. Tussen Zwijnaarde en Destelbergen reden voor de VMM dagelijks 30 000 zware vrachtwagens en 100 000 wagens. Nu is het minder dan een derde maar voor de ruim tienduizend bewoners in Ledeberg en Gentbrugge blijft deze stadssnelweg hinderlijk. Het lawaai en de slechte luchtkwaliteit hebben tot talloze petities en acties geleid. Na bijna twintig jaar vreedzaam protest heeft de actiegroep een nieuw plan klaar.

Omwille van de onderhoudswerken wordt het verkeer grotendeels omgeleid. Dit is een ideale kans. Op de eerste dag van het bouwverlof schiet de machine in gang. Met de codenaam ‘zomerpicknick’ zijn de voorbije dagen ruim 150 actievoerders discreet geïnformeerd via briefjes in de bus. Dinsdag 14 juli om klokslag 2 uur in de nacht komen ze uit hun huizen, de mannen en vrouwen, ook enkele oudere kinderen die dit niet wilden missen. Gewapend met kruiwagens, schoppen, touwen en paletten. Parvanah zit in het team Oost. Ze gaat volgens de afspraak naar de aangewezen oprit. Er zijn er vier in totaal, met telkens 2 toegangen die moeten afgezet worden. Na lang aandringen heeft Roger Bart kunnen overtuigen om mee te doen. De twintigjarige Britt is er ook bij, al vindt ze dat soort acties niet verantwoord.  Op braakliggende stukken grond vlakbij zijn de voorbije weken al grote hoeveelheden aarde en paletten verzameld. Met dit materiaal gaan de teams aan de slag om de oprit af te sluiten. Een ketting van kruiwagens brengt aarde aan, terwijl met paletten de wanden verstevigd worden. Vuurkorven maken de aanrijdende wagens duidelijk dat ze vaart moeten minderen.

De eerste prioriteit is het volledig afsluiten van de snelweg in Zwijnaarde en Destelbergen. Door de werken moet het verkeer op een helft van de snelweg in beide richtingen. Met geïmproviseerde wegwijzers worden de wagens en vrachtwagens naar de R4 omgeleid. Parvanah vraag Bart, Britt en Roger om de chauffeurs die de oprit willen oprijden tegen te houden. Ze krijgen wat uitleg en een plannetje met de nieuwe route. Hier en daar ontsteekt iemand in woede, maar de meesten reageren gelaten, zo’n omleiding kan er ook nog wel bij.  De auto’s die al op het afgesloten stuk van acht kilometer rijden, worden tot staan gebracht. Stewards met fluohesjes leggen de automobilisten uit hoe ze het viaduct kunnen verlaten in Gentbrugge. Terwijl alle opritten en afritten worden afgesloten blijft dit de plaats om de snelweg te verlaten. Er zijn enkele drones ingeschakeld om het hele traject te controleren. Als duidelijk is dat er geen enkele voertuig meer op het stuk is wordt de laatste barricade opgetrokken. De allerlaatste auto die het viaduct verlaat krijgt een grote geschenkmand met lokale producten en een pak kindertekeningen. De mevrouw die deze eer te beurt valt zal bij thuiskomst een mooi verhaal kunnen vertellen.

Ongeveer zes uur later, bij het krieken van de dag komt de tweede golf. Honderden en honderden gezinnen die in de omgeving van de opritten wonen fietsen en wandelen naar het viaduct. Iedereen heeft iets te eten en te drinken mee, en zijn dekentjes, kleurrijke doeken, bloemenslingers, planten en ballonnen. Sommigen hebben instrumenten bij zich, hier en daar rolt een pingpongtafel tussen de menigte in. Een andere groep duwt een heuse vleugelpiano voort.  Bloem en Kribbe zijn er ook bij met hun papa. Ze hebben de hond van de buren feestelijk aangekleed en met zijn leiband aan een skateboard vastgemaakt. Daarop een emmer met een baby erin. Ik dus. Via de kleine doorgangen op de oprit vult het viaduct zich met kinderwagens en bakfietsen, steps en rollboards, klapstoelen, tentjes en mensen. Heel veel vrolijke mensen.

De politie wordt opgetrommeld zodra de eerste meldingen van de versperring binnen komen. De teams die ter plekke komen kunnen enkel maar vaststellen dat alle opritten stevig versperd zijn. De actievoerders gaan in gesprek met de politiemensen, en leggen uit dat dit een vreedzame actie is voor propere lucht. Niemand heeft identiteitspapieren bij, dat stond duidelijk in de instructies, en de politie heeft geen idee hoe ze met deze overmacht van opgewekte mensen moeten omgaan. Ze verwittigen de burgemeester die tegen zonsopgang ter plaatse is, net als de vele gezinnen het viaduct opwandelen.  Elke De Cruynaere is verrast door de levendige taferelen op dit stukje asfalt waar normaal enkel voertuigen over donderen. Er wordt gespeeld en gedanst, gegeten en gelachen. Senioren zitten aan lange tafels te kaarten, terwijl honderd meter verder een bende jongeren op yogamatjes oefeningen aan het doen is.  De burgermeester geeft opdracht aan de politie om aan te schuiven bij het gigantische buffet met heerlijke pannenkoeken en drankjes. Uiteindelijk is deze weg een Vlaamse gelegenheid, en moet de Vlaamse minister van mobiliteit maar een oplossing zoeken. Iemand had nog een late ingeving en heeft thuis enkele lakens aan elkaar genaaid. Zodra de zon de eerste stralen op de reling van het viaduct laat schijnen is te lezen “E17 is niet langer beschikbaar, wegens genoeg.”  Op het viaduct is een groot volksfeest aan de gang, na jaren en jaren strijd is het eindelijk zover. De autoweg door de stad bestaat niet meer. Het zal niet lang duren of de strook van zeven kilometer wordt gebruikt voor parken, tiny-houses, ateliers, sportterreinen en voedselprojecten.