de woorden zijn er al, nu nog de daden

Gisterenavond dacht ik even dat ik bij een transitieavond was beland waar een groepje geëngageerde burgers nadenkt over een totaal andere toekomst. Maar niks was minder waar. Ik luisterde naar de toespraak van Geert Bourgeois tijdens de zogenaamde ‘informal summit of Ghent’. In de sjieke opera (niet de omgeving waar je vaak transito’s zal vinden) en samen met ongeveer 600 zogenaamde ‘decision makers’. De woorden die het meest vielen zijn: dysruptie, systeeminnovatie, transitie, veerkracht, transformatie en inclusie. Geef toe, dat klinkt veelbelovend. (Ik zal niet beweren dat ik daar voor iets tussen zit, maar de minister-president heeft in elk geval mijn boek ontvangen – of hij het gelezen heeft weet ik niet).

Ook positief; een duidelijke oproep om een solidaire oplossing te vinden rond de vluchtelingenproblematiek, de klimaatverandering en de grenzen van de planeet. Tot zover echter het goede nieuws. Want als ik de toespraak goed heb gehoord dienen al die mooie woorden uiteindelijk om ervoor te zorgen dat Vlaanderen in 2050 nog competitiever wordt en we nog meer welvaart en welzijn creëren. Hoewel in de toespraak gewezen wordt op het onverwachte gaat de visie uit van het verderzetten van de trends die we nu kennen. Dus meer internet, meer technologie, meer robotisering zodat we in 2050 allemaal in zelfrijdende auto’s rijden terwijl robots onze bejaarden verzorgen en we kunstmatig voedsel eten. En passant zou dit trouwens ook het klimaat en grondstoffenprobleem oplossen. Misschien ben ik wat te streng, je kan de volledige visie hier zelf lezen.

Hoe groot de kloof tussen woorden en daden zijn blijkt ook uit enkele details bij zo’n ‘summit’. Er wordt tonijn geserveerd, iedereen krijgt een gratis parkeerkaart (voor 2 maanden) en de sprekers krijgen een mooie ruiker bloemen waarvan ik bijna zeker ben dat het om bloemen gaat die met het vliegtuig naar hier zijn gevlogen en geproduceerd zijn in sociale en ecologische omstandigheden die we onaanvaardbaar vinden.

Maar ik wil positief blijven, en de minister-president veel succes wensen met zijn toekomstvisie. Een tip om wat vooruitgang te boeken lijkt me in elk geval op zoek gaan naar een echte minister voor klimaat en milieu (meteen een dysruptie in de praktijk). Want met een minister die het tegenovergestelde bedoelt dan wat ze zegt gaan we er ook niet geraken.