Ik las ergens op Facebook (maar ik weet niet meer van wie het idee komt) van iemand die altijd enkele stickers ‘geen reclamedrukwerk’ op zak heeft. Als die bij het rondwandelen ergens een huis ziet staan dat te koop of te 
huur is, plakt de persoon in kwestie zo’n stickertje op de brievenbus. Meestal gaan de nieuwe bewoners het stickertje gewoon laten hangen, en is dit weer een aantal kilogram papier gespaard.
Ergens anders hoorde ik van een man die regelmatig wat rondfietst (het was in Antwerpen of Gent). Hij fietste rond tot er ergens iets was wat hij kon doen. Bijvoorbeeld iemand helpen met een afgedraaide ketting, of iemand een handje toesteken die met een pak aan het zeulen is, of wat spullen opruimen naast een vuilbak. Die man doet het gewoon omdat hij tijd heeft en graag mensen helpt.
En dan is er nog Mia Sampermans. Mia is 72 jaar en woont in Antwerpen. Ik heb ze leren kennen als een van de enthousiaste vrijwilligers van OKRA, die zelf aan de slag gingen om zo Low impact mogelijk te leven en daarbij hun leeftijdsgenootjes aan te zetten hetzelfde te doen. Mia vertelde me dat ze regelmatig een uitstapje onderneemt met enkele vriendinnen. Ze nemen emmer en borstel mee, wat poetsproducten en hun schort. Ze stappen gezwind naar het dichtstbijzijnde tramhokje en beginnen het met hun vieren grondig schoon te maken. Na een uurtje werken glimt het wachthokje als een spiegel en gaan de damen samen een trappist drinken. Als dit geen prachtige manier is om de wereld letterlijk een stukje mooier te maken.
Ik ben dus op zoek naar dit soort kleine verhalen en acties. Weet je toevallig wie de rondfietsende man is of de vrouw met de stickers? Ken je vergelijkbare kleine acties van verzet? Laat het mij aub weten via een reactie op dit artikel. Alvast bedankt.
Low Impact Man 
zo heb ik ‘ns een sofa zien staan in een tramhokje in Antwerpen Centrum. Gezellig zitten wachten op de tram.
LikeLike
Fijn om die verhalen te horen. Ik ruim op mijn wandeling met de hond elke dag/week mijn stuk straat (bij het gito) een stuk park en het bushokje vlakbij op, een kleine moeite, en het maakt toch echt een verschil. Onlangs zag ik iemand die regelmatig rommel opraapte op de Alfons Braeckmanlaan, Ik heb even met hem gepraat en hem gecomplimenteerd en verteld dat ik ook meehielp. Je hebt geen grote kuis-dag of netheidscharter nodig om iets te doen. Ik heb ook al regelmatig gelezen dat wie zijn voortuin mooi maakt met planten en bloemen, veel minder last heeft van mensen die ze vervuilen, ze hebben er vanzelf meer respect voor. Ik zie het niet als een daad van verzet, meer als zorg dragen voor, een beetje liefde voor de planeet, goed karma alleszins
LikeLike
Zo vertelde iemand me eens dat een vreemde helpen vaak meer voldoening schenkt dan een cadeau krijgen: de tip was geloof ik om elke dat iemand te helpen en inderdaad gewoon even je plaats op de bus afstaan aan een oudere persoon of helpen met een rolstoel op en af de bus te tillen, kan al heel wat dankbaarheid in je dag brengen.
Die stickers voor op de brievenbus is bij ons in het appartementsgebouw geen succes: al de reclame en krantjes die niet in de bussen kon worden gestoken omwille van de stickers, wordt gewoon aan de inkom gelegd… Ik heb dus het gevoel dat de oplages van die krantjes niet veel zal veranderd zijn als ze overal in Leuven de overschot gewoon neerleggen en die dan gewoon met het oud papier verdwijnen…
Ik ben zelf fan van het idee van guerilla gardening: buurtbewoners die een verwaarloosde hoek in hun buurt wat opfleuren met wat groen: in Leuven zijn er zo enkel plekjes, erg kleinschalig, maar het begin van meer groen in de stad.
LikeLike
@ Koen,
kan je niet eens bij de politie klacht indienen wegens sluikstorten. Want uiteindelijk is het dat wel. Of als het om een groot appartementsgebouw gaat hebben jullie een syndicus die die taak op zich zou moeten nemen.
LikeLike
In Oostende heeft de Stad een systeem ontwikkeld tegen dat overtollige afzetten van ongeadresseerde reclame. Iedere VME/sydicus kan een speciale sticker aanvragen, waarop dan een getal komt. Dat is het aantal bewoners dat aangaf de ongeadresseerde reclames nog te willen ontvangen. De reclamebezorgers mogen niet meer stuks – centraal, bij de sticker – afleggen, de betrokken bewoners nemen er eentje mee en niemand moet nog zo’n sticker ‘geen ongeadresseerde reclame’ aan z’n bus hangen.
LikeLike
Mijn vader heeft afgelopen week met kinderen uit de buurt (Gentbrugge-Vogelhoek) het zwerfafval rond de vuilbakjes opgeruimd. Hij nam foto’s voor en na! Nadien liet hij de sticker ‘propere buurt’ achter op de vuilbak. Ook leuk dat die kinderen wouden helpen. Het was niet eens hun vuil, maar wel hun pleintje,hé.
LikeLike
Remco Campert wist het al.
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen
LikeLike
’t Groen Verzet ( http://elinevanantwerpen.wordpress.com/type/aside/ ) is het zwerfvuil-opruim-project van een tiental vrienden en mezelf. We pakken de parken en bermen van Antwerpen-Berchem en omstreken aan. De berm voor onze deur moeten we nooit meer zelf opruimen; kennelijk hebben we een buurtbewoner geïnspireerd die het spic & span houdt 🙂 En ik merk dat plekken waar we al eens geweest zijn, toch beter proper blijven. Behalve een heel druk fietspad in een kantoorbuurt aan een pompstation, elke maand zijn daar telkens weer twee of drie vuilniszakken vol op nog geen kilometer afstand… Triestig. Maar we blijven koppig dweilen met de kraan open 🙂
Mijn grote inspiratiebron is Eef van Vreedzaam Protest Tegen Zwerfvuil ( http://eco-eef.blogspot.be/ ). Allemaal haar schuld 🙂
LikeLike
ik parkeer mijn fiets aan de bewaakte fietsenstalling in gent sint pieters, in de winter laten vaak mensen hun lichtjes branden, die doe ik dan uit in het passeren 🙂 , veel energie spaar je daar wellicht niet mee maar noem het de kleinste bijdrage aan een betere wereld 🙂
LikeLike
Als je dagelijks op weg bent met de fiets voor je werk dan gebeurd er wel eens iets:
– banden oppompen van een collega fietser.
– de politie(motard) een handje helpen met het verplaatsen van een brommer die straat blokkeert.
– Een boer gaan waarschuwen dat er twee schapen uit zijn weide ontsnapt zijn.
– Een tuinaannemer helpen met zijn grasmachine terug op zijn remorque duwen.
– klapkes doen met mensen over het weer en het verkeer.
-…
LikeLike
Kent U de verdubbeldame? Zij laat mensen verdubbelverzoeken indienen. Zij kiest dan enkele acties uit en vraagt de volgers van haar blog om de acties ook te doen.
Het blijft wel kleinschalig, maar toch … het idee op zich is mooi vind ik!
Zie http://www.verdubbeldame.nl/
Vorig jaar in november kende haar verdubbelacties het grootste succes, met de geefmaand. zie http://geefmaand.blogspot.be/2013/11/weggeefmaand-dag-2.html
Momenteel is haar engagement een klein beetje terug geschroefd wegens andere bezigheden.
LikeLike
zelf helpen is leuk, maar graag belastingen betalen en daar ook voor uitkomen als daad van klein verzet is ook lachen.
zo hoeven diensten (ruimen, vegen, bekeuren, lesgeven, boeken ontlenen, pensioenen, zorg, cultuur, …) niet wegbezuinigd te worden.
de meerwaarde daarvan lijkt de ontwijkers of ontduikers steevast te ontgaan, de ‘kost’ voor deze solidariteit wordt net als argument gebruikt om je producten aan te smeren die deze solidariteit helpen ontmantelen.
Ook die botweg weigeren (pensioensparen, bedrijfswagen, …) zijn kleine daden van verzet.
LikeLike
Ja, ik las gisteren nog een stuk op de correspondent over de verborgen kosten van (private) consumptie en productie (en de te lage prijs voor die goederen) en de verborgen baten bij publieke diensten: die mogen dus nog wat hoger worden. Het instrument heet ‘pingou belastingen’ , denk ik. Genoemd naar een econoom 😉
Dus ja, ik betaal graag belastingen. Daarna zou ik ook wel wat meer willen bepalen waar ze voor gebruikt worden. Om banken te ondersteunen of om echte jobs te creëren en publieke diensten te voeden die welzijn creëren ipv welvaart. En er zijn zelfs tussenvormen mogelijk: de commons, de coöperatie…
LikeLike