Zoals beloofd, na de minder vrolijke voorspellingen van gisteren, een beschrijving van waarom het volgens Jeremy Legett ook in de goede richtig zou kunnen evolueren. Het concept dat hij daarvoor gebruikt is ‘de kracht van de context‘. Het is pas als de juiste context er is (de olieschok dus), dat er zich een unieke gelegenheid aanbiedt om plots voldoende draagkracht te vinden voor een massale omschakeling naar hernieuwbare energie.
Hij maakt daarbij de vergelijking met de aanloop naar de tweede wereldoorlog. Waarbij Churchill bijna tien jaar lang waarschuwde voor een mogelijke aanval vanuit Duitsland. Niemand had echter oren naar zijn waarschuwingen, tot Hitler de buurlanden begon binnen te vallen én binnen enkele maanden de hele Britse economie was omgeschakeld. Het was een ongeziene economische omschakeling met steun van de hele samenleving.
Iets vergelijkbaar zou kunnen als de oliecrash zorgt voor een context waarin misschien wel de nodige keuzes gemaakt kunnen worden. Deze omschakeling zou een belangrijke stap vooruit zijn in het bekampen van de klimaatchaos en uit heel wat studies blijkt dat het een pak goedkoper is dan de fossiele weg koste wat kost te blijven volgen.
Zal het dubbeltje aan de goede kant vallen? Niemand die het weer, maar Leggett merkt op dat er een aantal redenen zijn om daarop te kunnen hopen. Onder andere onze door neurowetenschappers ontdekte ‘prosociale geneigdheid’ en de door Rifkin beschreven komst van de empathische samenleving wijzen in die richting. Andere aanwijzingen zijn de groeiende ‘people power’ en de komende kracht van de context die het mogelijk maken de juiste keuzes te maken. Om af te sluiten citeer ik de auteur zelf nog even:
“Ik ben ervan overtuigd dat het kapitalisme zoals we dat kennen onze welvaart torpedeert, onze economieën om zeep helpt en onze kinderen met een onleefbare wereld dreigt op te zadelen. Het moet van de grond af aan herzien worden. Dat is waar de weg naar de renaissance ons uiteindelijk heen zal moeten voeren. Naar een plek heel ver voorbij waar we ons nu bevinden. Naar een plek die zowel wenselijk als mogelijk gemaakt wordt door de kracht van de context van na de crash. Lukt dat, dan is de ergste crisis van het moderne kapitalisme wellicht niet meer dan een inktzwarte regenwolk boven de menselijke geschiedenis, waar de zon elk moment weer doorheen kan breken.”
Laat die olieschok maar komen zou ik zo denken…
Low Impact Man 
Dit is op johan konings herblogd.
LikeLike
Het zou mooi zijn als het een zachte omwenteling kan worden. Vergeet wel niet dat de mensen die leefden in 1940 al wat ontberingen en oorlog hadden meegemaakt, van ver of dichtbij. De mensen die nu leven hebben die ervaring weinig of niet. Ik ben vooral erg benieuwd hoe de mensen van vandaag, die opgegroeid zijn volgens “het kan niet op, de groei is oneindig”, gaan reageren. Denk maar aan (vele-niet alle!!!) babyboomers : brugpensioen is een recht(pech voor de volgende generatie), de uitspraak”het zal onzen tijd wel duren” mbt klimaatswijziging enzo, vlees eten à volonté is normaal,aardbeien met Kerstmis ook, het oneindige vertrouwen in de technologie”Ze zullen er wel iets op vinden…” enz…Kortom: het euforische plastic toekomstbeeld van de expo in Brussel. Aan die generatie wordt dan gevraagd om een bocht van 180° te maken. Ik weet het niet hoor…..Let wel op hé: ik wil niet veralgemenen, maar een groot deel van de bevolking denk nog steeds zo.
LikeLike
En toen las ik dit…..
De jeugd heeft de toekomst in handen!
LikeLike
Het beeld van Low Impact is beter dan dat van hem.
Betere techniek gebruiken ook en dus zuiniger.
De olie chrash komt er niet door wat hij zegt.
Olie word steeds meer gebruikt dat is alles en in te grote hoeveelheden daarom zal het schaarser en duurder worden.
In China en India is de grootste industrie momenteel de auto.
Men kan 1 liter op honderd maar doet het niet.
De aarde opkuisen kan de techniek is er voor kan ganse nieuwe industrie neerzetten, de groene energie opbouwen eveneens.
Beter en zuiniger omgaan met de dingen om te beginnen.
Het ene beeld laten overgaan in een ander beeld, maar Legett geeft niet veel oplossing.
En olie crash een goede zaak?, volgens mij gaat dat enorme problemen geven op veel gebied eveneens sociaal wie gaat de verantwoordelijkheid nemen voor de onrusten en gevolgen?
Het distributiesysteem van voedsel draait zelfs op olie.
We gaan maar even wat honger lijden en het een jaar of twee met minder doen allemaal als bevolking om tot verandering te komen?
Volgens mij gaat niet iedereen dat aanvaarden en zelfs met veel gevolgen bekocht worden.
Bouwen aan een nieuwe wereld, zeer zeker en nodig, maar in een overgang en niet door de zoveelste crash.
De mensen zijn juist aan het bekomen van de voorgaande en het gaf in hun denken echt niet een goede indruk.
Ik houd me dus liever bij wat Steven Vromman deed als Low Impact man en de rest wat hij al schonk, dan bij Legett.
En zie liever dat burgers de koppen bij elkaar steken en ook eens zaken van nieuwe dingen neerzetten dan steeds weer te proberen het oude bestaande in veel geroep onderuit te gaan halen en dan zogezegd iets nieuw neer te zetten.
Wat nieuw?
Welk project voor verbetering gaf Legett, een boekje soms met daarin de uitleg we gaan op onze smoelen gaan.
Wel u zette meer en beter neer dat als basis kan dienen dan Steven.
En uw ideologie en idee daaruit is goed en uw bezorgdheid omtrent zaken ook.
En u groeit erin steeds meer, mogelijk zal in korte toekomst dus de Muze u nog betere zaken geven, de Muze is uw eigen wezen in dit geval.
LikeLike
Zoek een alternatief voor olie dat evengoed de techniek erop laat draaien.
Investeer hier in en verdedig massaal.
Zet daar naast in sneller tempo groene energie neer.
Kies niet voor appelen en peren, kijk naar het Zwitsers model waarin burgers zelf die dingen uitbaten.
Laat olie zijn dood gewoon sterven.
Als er een piek komt dan dooft het vanzelf uit zonder veel heisa voor hen die alternatieven hebben.
Waarom investeren in een kist voor de dode in te begraven.
Treur niet om de doden maar om de levenden dus.
Want als ze blijven denken het einde is daar zijn ze al dood tijdens het leven.
Geen mogelijkheden.
Mogelijkheden zijn er steeds, dat zijn dingen die men maakt.
Steven u is een leraar, een inspiratie, maar hoeft geen leider te zijn.
En uw groep kan het halen en meer tonen.
U gaat dan op in de groep en de geschiedenis als de Low Impact man die het naief als hij was bij het rechte eind had.
Maar u is niet schuldig aan de shit die er heerst in de wereld.
En Patrick heeft gelijk, u staat voor veel meer dan u eigenlijk wil zien van zichzelf.
Ik zaag rustig hier de bomen om in Canada, maar plant voor iedere wel twee nieuwe zo werd hier het dorp gebouwd drie generaties terug.
Men zaagde een bos om, omdat men het bos door de bomen niet meer kon zien.
Zette verderop in de valei voor iedere boom twee nieuwe.
Men blijft zagen letterlijk.
En toch om één of andere reden heeft men nu dus drie generaties meer bomen.
Zo een man is u ook, iemand die blijft streven en het zal halen ook.
LikeLike