Je hoeft geen schrik te hebben dat ik hier ga beginnen met concert recensies, maar voor één keer kan ik het niet laten. Donderdag had ik namelijk het voorrecht het concert van Osama Abdurasol in de Centrale te kunnen bijwonen. Osama kreeg er de jaarlijkse cultuurprijs van de stad Gent, en dat is meer dan terecht. Hij is een Irakese vluchteling die nu dertien jaar in Gent woont en heel diverse muzikale projecten heeft opgezet. Hij speelt de ‘qanun’ een soort laptopharp en doet dit op bijzondere wijze.
Het gaat me vooral over de gedachten die bij me opkwamen als ik de verschillende muzikanten hoorde samenspelen. Mannen en vrouwen die met veel geduld en oefening hun talent hebben geoefend en dit dan delen met een volle zaal. Mensen die helemaal opgaan in wat ze doen en daarmee een magische wereld creëren die al de rest even doet vergeten. Muzikanten die genereus, met plezier en humor muziek maken die recht naar het hart gaat. Mensen die samenwerken en delen, naar elkaar luisteren en op elkaar inspelen. Op zo’n moment besef je waartoe wij in staat zijn. Als ieder vanuit zijn talent, vanuit zijn diepste wezen een bijdrage levert ontstaat er kracht en schoonheid. Als we nu zo eens naar onze wereld kijken, zou dit geen verschil maken?
(het filmje vat niet voldoende de magie van het concert maar heeft je een idee van het instrument en de stijl)
Low Impact Man 
Kunst en daaronder zeker muziek is een gegeven dat de mensen onderling verbind.
In een zeer magische wijze zelf.
We hebben vijf zintuigen, maar horen en voelen van klanken is een zesde.
Omdat het inwerkt op enorme diepe lagen van bewustzijn, tot in emotie en gevoel toe.
Wie zich hierin beweegt herkent een ander en zijn bijdrage veel sneller dan dat dit via communicatie van woord zou gebeuren.
Dit is een parel dus in zowel cultuur als beleving.
Liefde is twee paar ogen die de wereld afzonderlijk bekijken maar één gezamenlijk punt van aanraking hebben.
En dan gezamenlijk als een eenheid de wereld veranderen ten goede.
Liefde hierin in dit spel van klank en beweging is de energie van verbonden zijn.
Niets is onmogelijk als we de ander herkennen vanuit ons wezen in gelijkheid.
Dat is alles op deze wereld mogelijk en resten er geen vragen meer maar bestaan alleen antwoorden.
Brontekst van Djay Bee
LikeLike