Soms gaat politiek over inhoud. Zo is binnen Groen al maanden een heel proces bezig ter voorbereiding van de verkiezingen van 2014. Het doel van dit proces is om met een aantal voorstellen en teksten te komen die dan in de verkiezingsstrijd naar voor worden geschoven. Deze teksten moeten eerst goedgekeurd worden op het congres. Hierbij worden alle leden en afdelingen van de partij betrokken.
Concreet hebben we eerst in de lokale afdeling van Sint-Amandsberg de teksten besproken en een tiental amendementen uitgewerkt (dit zijn voorstellen om de tekst aan te passen). Dan hadden we een vergadering met de regio Gent, waar een honderdtal amendementen voorlagen van diverse lokale afdelingen. Op dat soort vergaderingen zijn we met zijn allen aan het discussiëren zijn over zin of onzin van subsidies voor elektrische fietsen, welke vorm een vermogensbelasting best aanneemt en of we nu een ander emissiehandel systeem willen. Best wel boeiend dus om eens een brede thema’s uit te diepen.
Soms gaat politiek ook over de vorm. Zo is ook de procedure gestart rond de vorming van de lijsten voor 2014. Want dat is natuurlijk een belangrijke kwestie, wie mag op welke lijst staan? Bij Groen gaat dit via de ‘pollcomités’. Dit zijn groepen mensen die het mandaat krijgen om een modellijst samen te stellen, die daarna nog goedgekeurd moet worden op een congres.
Zodoende hadden we vorige zaterdag een provinciaal congres om de leden van het regionaal en het provinciaal pollcomité aan te duiden. Dat zijn dus echte verkiezingen, met kandidaten die zich voorstellen, vragenrondjes en stembiljetten. Omdat alles volgens de poll-reglementen moet gaan en er wat discussie was over de interpretatie ervan werd het een lange en ingewikkelde vergadering. Uiteindelijk zijn de mensen verkozen en kunnen de volgende stappen gezet worden.
Eerlijk gezegd ben ik toch liever bezig met de inhoud, maar in de politiek (en elders) is de tendens dat de procedures (en de vorm) steeds belangrijker worden. Benieuwd of die trend terug kan omgebogen worden…