Gisteren zag ik een stukje van het programma ‘niet tevreden, stem terug‘. Daar kwam een dame vertellen dat het toch wel bedenkelijk is dat er in Brecht geen grote hondenweide is met veel honden, want “hondjes hebben dat nodig”. De burgemeester deed zijn best uit te leggen dat politiek een kwestie van prioriteiten is, maar ‘topjournalist’ De Vadder vond dat de 4 bestaande hondenweides toch maar een gemiste kans waren en liet de Vlaams Belanger vrolijk de burgemeester in het nauw drijven. (dat de meeste van die honden allerlei allochtone kruisvormen zijn was even niet van belang)
Wat journalistiek betreft een beschamende vertoning. Zo zou je als journalist bijvoorbeeld kunnen opmerken dat er 1,4 miljard mensen zijn die moeten leven met minder dan 1 dollar per dag, wat ongeveer de helft is van wat een Belg per dag uitgeeft aan zijn of haar huisdier. Maar zulke bedenkingen passen wellicht niet in deze verkiezingsperiode waar het blikveld vernauwd wordt de losliggende stoeptegel, de hondenweide of in het beste geval Di Rupo die de schuld is van alles. Alsof er geen wereld rondom ons meer bestaat.
Daarom alvast een klein fragmentje uit de speech die ik vanavond wil geven. Daar zal ik pleiten voor een brede invulling van het begrip algemeen belang. Want dit principe zou de basis moeten zijn van de politieke beslissingen die we nemen.
Het belang van een clubje vrienden die ook in de december graag samen een pint pakken op een verwarmd terras is ondergeschikt aan de noodzaak om radicaal minder energie te gebruiken.
Het belang van de jonge kerel die last heeft van hormonen en zijn paringsdans uitvoert door aan 70 kilometer per uur door een woonstraat te rijden is ondergeschikt aan de veiligheid van kinderen en bewoners.
Het belang van de bezoekers uit de rand die in de stad nog maar wat spullen willen kopen die ze niet nodig hebben en het als een mensenrecht beschouwen te kunnen parkeren voor de deur van de winkel is ondergeschikt aan de gezondheid van alle stadsbewoners die nu dreigen te stikken in het fijn stof.
Het belang van de levensgenieter die elke dag een stevige biefstuk op zijn bord wil is ondergeschikt aan het belang van de boeren in het Zuiden die hun beste grond moeten opgeven om krachtvoer voor onze koeien te kweken.
(meer over de speech op een andere keer)
Low Impact Man 
Ik hou nu al van je speech. Breed (durven) kijken is een vereiste om interessante keuzes voor de toekomst te (kunnen) maken.
LikeLike
We zullen ook respect moeten hebben voor al dat volk dat niet ‘breed denkend en reflecterend’ in het leven staat. En niet over zoveel talenten en krachten beschikt. Hoe doen we dat? Of gaat democratie alleen over wat hoog opgeleiden te vertellen hebben? Ik denk het niet. Ik ben verliefd op taal, en op de boodschap, en met mij waarschijnlijk heel wat vrouwen op de boodschapper. De kracht zit in dat laatste, namelijk dat we mensen meekrijgen op basis van de boodschapper, het relationele van de communicatie, eerder en meer nog dan de (vermoedelijke) ratio van de inhoud…Vandaar dat een ideologie niet hetzelfde is als het politiek bedrijf, dat op zijn beurt niet hetzelfde is als het ‘electoraal goed bezig zijn’…
LikeLike
Het gaat er volgens mij niet alleen om of je “breed denkend en reflecterend” in het leven staat.
Ecologisch verantwoord leven wordt je niet gemakkelijk gemaakt als gewoon normaal mens, het is in feite de moeilijkste weg!
Ecologisch verantwoord leven zou de normaalste en gemakkelijkste keuze moeten zijn, waarbij de politiek ervoor zorgt dat lokale producten, biologische producten, ecologische (speelgoed, bouwmaterialen, kledij, schoenen, …), onverpakte producten, groene energie, … goedkoper en gemakkelijker te verkrijgen zijn dan alle andere producten.
Waarbij de fietspaden zo aantrekkelijk zijn dat je met plezier en in alle veiligheid de fiets neemt en met een gerust hart je kinderen met de fiets kan laten optrekken. Waarbij er veilige fietsgarages zijn voor mensen die in rijhuizen wonen en geen plaats hebben om hun fiets te stallen.
Een politiek die het openbaar vervoer aantrekkelijk maakt, bijvoorbeeld door een abonnement of een rittenkaart dat voor alle vervoersmiddelen kan gebruikt worden (trein, tram, bus,…) en die vervuilende auto’s en vliegreizen ontmoedigt.
Een politiek die voldoende vrije ruimte (bos en natuur) aanbiedt in ieders nabijheid.
Een politiek die thuiswerk aanmoedigt.
Een politiek die huismoeders, huisvaders, mantelzorgers (mensen die niet gaan stempelen maar bewust kiezen voor het zorgen voor hun kinderen, bejaarde ouder, zieke partner) beloont.
Een politiek die herstelwerk aanmoedigt (zodanig dat elk kapot voorwerp niet op de afvalhoop terecht komt maar wordt hersteld) en ook eenvormigheid (van bijvoorbeeld afstandbedieningen van tv-toestellen, adapters allerhande, …)
Een politiek die het verbiedt van allerlei prullen (zoals magneetjes, gommen, plastic speelgoed) bij etenswaren stoppen.
Een politiek die het in de winter verbiedt om deuren van winkels wagenwijd open te zetten en terrasverwarmers, waarbij de warmte allemaal verloren gaat.
Een politiek die lichtreclame verbiedt.
Een politiek die strenger optreedt bij sluikstorten of afval weggooien op openbare plaatsen.
Enzovoort.
Als ecologisch leven makkelijker en goedkoper wordt dan het leven dat de meeste mensen nu kennen, dan pas kan ecologisch leven de standaard worden en krijg je de grote groep van mensen mee.
LikeLike
Dat heet dan ‘marxisme’, waar de staat zich heel ver mengt in ‘wat goed is voor de mensen’. Dat is een inmenging die de meeste mensen maar niets vinden. Zij vinden dat ze zelf wel mogen kiezen hoe ze tot ‘geluk’ komen (of welvaart) en dat de staat zich zo weinig mogelijk moet bemoeien. Het dillemma ‘veel staat’ versus ‘zo weinig mogelijk staat’ is één van de historische kenmerken van ‘links’ en ‘rechts’. En velen stemmen nu rechts…
LikeLike
Zoiets hoeft niet ‘marxisme’ te heten, maar gewoon de minimumvereisten waar dat product aan moet voldoen om verkocht te mogen worden in de Europese Unie. Dus b.v. naast technisch veilige criteria (het CE logo op product) er ook duurzame ecologische criteria aan toevoegen.
LikeLike
Lodewijk, het was eigenlijk retorisch bedoeld. Het is namelijk zo dat zowel producent als ‘burger’ die als ‘marxistisch’ ervaren. Vandaar dat er geen draagvlak voor is. Maar ik wil natuurlijk wel voldoende overheid, aangezien de vrije markt nooit echt kan werken, zonder dat de overheid voorwaarde scheppend is…
LikeLike
Bijna twee jaar na de feiten val ik -toevallig- op je artikel.
Enkele punten: een hondenweide of -beter- hondenlosloopgebied, is een manier om de natuur aan de dieren terug te geven en zo een situatie te helpen rechttrekken die wij mensen scheefgetrokken hebben. Ik zou dat behoorlijk ecologisch noemen. Bovendien is het -in vergelijking met andere projecten- een uitermate goedkoop middel. Ik zou dat derhalve budgettair verantwoord noemen.
De bestaande hondenweides zijn, zoals ik met cijfers aantoonde, eerder een doekje voor het bloeden om het geweten van het bestuur te sussen, dan een werkelijke aanwinst. Bovendien kocht de gemeente recent een domein van 13Ha aan (“De Merel”) waar allerlei sportactiviteiten zouden komen (alleen lukt het niet zo goed om kandidaat uitbaters te vinden…..), waar gewandeld zou kunnen worden, enz Mij lijkt dat een klein stukje losloopgebied vele mensen gelukkig zou maken terwijl het weinigen in concreto zou storen.
Of dat een “journalistiek beschamende vertoning” is, laat ik voor uw rekening. Maar de opdracht van een lokaal bestuur is in de eerste plaats te zorgen voor het lokaal niveau en de mensen die daar leven. Niet voor de 1,4 miljard mensen die moeten leven met minder dan 1 dollar per dag. En deze uitzending handelde over lokale verkiezingen, toch ? Uw kritiek is dus aan het verkeerd adres gericht.
LikeLike
“Enkele punten: een hondenweide of -beter- hondenlosloopgebied, is een manier om de natuur aan de dieren terug te geven en zo een situatie te helpen rechttrekken die wij mensen scheefgetrokken hebben.”
Honden hebben nog maar weinig te maken met ‘natuur’, dus ik vind dit een erg vreemde bedenking.
“Maar de opdracht van een lokaal bestuur is in de eerste plaats te zorgen voor het lokaal niveau en de mensen die daar leven. Niet voor de 1,4 miljard mensen die moeten leven met minder dan 1 dollar per dag. En deze uitzending handelde over lokale verkiezingen, toch ? ”
En één van de opdrachten van de mens, van elk mens, zou moeten zijn om ook regelmatig wat verder te kijken. Als meer mensen dat zouden doen, dan zou de wereld er veel beter uitzien. Want ja, de meeste mensen hebben – hoe beperkt ook – wel degelijk invloed op het gegeven dat 1,4 miljard mensen in de armoede leven.
LikeLike