de appel valt niet ver van de boom


Gisteren zondag mag dan wel heel ontspannend geweest zijn, de nieuwe week dient zich iets meer gevuld aan. Ik vermoed dat ik heel wat kilometers zal afleggen op de trein. De ronde van Vlaanderen ziet er zo uit: van Gent naar Vorselaar-Hoogstraten-Gent-Rotselaar-Diepenbeek-Gent-Antwerpen-Gent-Tienen-Gent. Goed voor 7 lezingen en een paar begeleidingen.

Mijn plannen om dit jaar wat minder te werken zijn ver naar de achtergrond verdwenen. Maar er is toch verandering op komst. Wat lezingen betreft zullen er dit jaar niet al te veel meer bijkomen. Waar ik vorig jaar 160 keer mijn verhaal heb gedaan is mijn plan om het voor 2012 te beperken tot 120 keer. En aangezien ik al over de 100 voorbije of geplande lezingen en shows zit kunnen er nog een twintigtal bij. In het najaar wil ik in elk geval voldoende tijd hebben om campagne te voeren. Wat erna komt weet nog niemand natuurlijk.

Deze week start ook een mini-reeks voor de provincie Vlaams-Brabant over hoe je kinderen kan aanzetten tot meer ecologisch gedrag. Het is trouwens een vraag die ik heel vaak krijg van ouders. Lichten die blijven branden, deuren die steeds openstaan en zeker tieners en douches, dat zijn heikele punten. Er zijn natuurlijk geen toverformules om kinderen dit soort waarden bij te brengen (zeker in een omgeving die vooral de nadruk legt op consumptie en directe bevrediging van elke impuls). Zelf geloof ik niet in de dwangmaatregelen of de morele vingertjes in de lucht. Soms is een goede spaardouchekop een betere oplossing en is een licht dat blijft branden minder verbruikend als het een LED-lamp is.

Naast het gedrag – waar niemand een foutloos parcours heeft- zijn er vooral de waarden en normen die je kinderen meegeeft. En dit is niet enkel door erover te praten, maar vooral door je eigen gedrag. Dus je  kinderen vragen om geen papiertje op de grond te gooien voor het milieu, maar wel zelf alle verplaatsingen met de auto doen is weinig geloofwaardig. En het duurt niet lang voor kinderen dit ook door hebben. De beste manier om ecologische kinderen te hebben is dus gewoon zelf ecologisch leven.

(de illustratie is van Tinne, die het LIM kinderboek illustreerde en tevens heel leuke workshops geeft voor kinderen)

Een reactie op “de appel valt niet ver van de boom

  1. Het goede voorbeeld geven is goud waard, niet enkel bij je eigen kinderen.
    En het effect van dat goede voorbeeld kan wel even op zich laten wachten (in tegenstelling tot het effect van het slechte voorbeeld). Bij mezelf heb ik gemerkt dat ik bepaalde dingen waar ik vroeger nooit bij stilstond (hoewel het me tot vervelens toe werd ingelepeld), tussen mijn 20e en mijn 30e levensjaar toch nog in mijn dagelijkse gewoontes zijn geraakt.
    Zelf duurzaam (proberen) leven, en op het juiste moment wat duiding geven bij de keuzes die je maakt (het waarom van die keuzes). Volgens mij is dat de beste manier om je kinderen de juiste waarden mee te geven. En dat is dus ook de manier dat we het zelf aanpakken.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s