11 juli 2028: ook vakantie voor de planeet

We zijn midden in de vakantie, maar wegens het permafrost-alarm ziet die er behoorlijk anders uit dan pakweg 20 jaar geleden. Er zijn geen vakantievluchten meer toegelaten en ook op vakantie gaan met de auto is tijdelijk verboden. Wie om een of andere dringende reden toch zou willen vliegen moet een heleboel papierwerk invullen en zeer grondige redenen aangeven. Na goedkeuring komt hij of zij op een wachtlijst, het kan vaak maanden duren voor je mag vertrekken.

Dit is vooral lastig voor mensen die familie overzee hebben wonen. Mijn jongste broer Koen woont al een hele tijd in New York, maar door het vliegverbod is het alweer vier jaar geleden dat hij nog eens naar hier op bezoek kwam. Ik overweeg om hem zelf eens te gaan bezoeken, het kost ongeveer 2 weken om met een vrachtschip de overtocht te maken. Uiteindelijk heb ik nu toch tijd en de prijs valt redelijk mee.

Nu vliegen en autorijden niet meer kan wil dit niet zeggen dat er geen vakantie meer bestaat. In tegendeel zou ik zeggen. Je ziet dezer dagen massa’s gezinnen die op de fiets het land doorkruisen. Soms hebben ze hun eigen kampeerspullen bij, maar heel wat mensen maken gebruik van de talloze systemen van ‘openhuislogies’. Mensen met een tuin plaatsen bijvoorbeeld een bordje wat aangeeft dat passanten er mogen kamperen. Andere stellen een kamer of een zetel ter beschikking via het  razend populaire coachsurfing. Wie honger heeft onderweg kan aanbellen bij de mensen die een poster aan het raam hebben met de vermelding ‘hier kan je mee-eten’.

Daarnaast zijn er ook heel wat mensen die niet meer op reis gaan in de letterlijke zin van het woord, maar die vakantie zien als een periode voor lange wandelingen in de natuur, cursussen meditatie of tijd eindelijk veel tijd voor vrienden. Anderen kiezen voor dansvakantie’s, leesvakantie’s, muziekvakantie’s, kookvakantie’s enzovoort. Waar lang geleden het idee van vakantie helemaal is gekaapt door de commerciële sector bepalen mensen nu weer zelf hoe ze hun vrije tijd invullen.  Plots weten mensen weer zelf best wat goed voor hun is, en deze Low Impact manier van vakantie zorgt dat ook de planeet even rust krijgt.

Daarnaast zijn er heel wat kleinschalige stadsfestivals en evenementen waardoor en echt wel kansen genoeg zijn voor ontmoeting en ontspanning. Door het vliegverbod zijn er nauwelijks nog buitenlandse groepen te horen op die festivals, en wat blijkt; er is ongelofelijk veel lokaal talent dat nu eindelijk de kans krijgt zijn kunnen aan een breder publiek te tonen. Aangezien er grote groepen klimaatvluchtelingen zijn aangespoeld is het aanbod bijzonder divers en bij wijlen exotisch.

Oja, als ik me niet vergis was 11 juli vroeger ook de ‘Vlaamsche feestdag’. Dit is een gebruik dat nu niet meer gevierd wordt, sinds het ontstaan van de wereldregering enerzijds en de grotere autonomie van steden en gemeentes is het regionale tussenniveau steeds minder belangrijk geworden. In de vakantie komen er trouwens tienduizenden zogenaamde Walen op vakantie naar hier en omgekeerd. Wat zouden we ons druk maken over een paar ridders die 700 jaar geleden op een pattattenveld op de vuist gingen. We hebben echt wel betere dingen te doen.