Nog steeds zonder gsm, en stilaan begin ik het gewoon te worden. Alleen een beetje lastig voor de kinderen, het vraagt iets meer afspraken maar tot hiertoe lukt dit wel. Ik kreeg al een paar mailtjes van mensen die me per telefoon tevergeefs probeerden te bereiken. Maar die mensen kan ik dan zelf bellen via de computer (Skype). Een nieuwe gsm zal ik in elk geval niet moeten kopen, want reeds meerdere mensen hebben hun een reserve exemplaar aangeboden. Blijkbaar hebben veel mensen nog zoiets in de schuif liggen. Ik wil toch toch wachten met het aanvragen van een nieuwe Sim-kaart, tot het echt nodig is. (en wie weet komt dat moment niet)
Vandaag begin ik ook aan de uitvoering van een nieuw project. Reeds enkele maanden ben ik betrokken bij een project van het VTi (Vlaams Theater instituut) en Ecolife rond het vergroenen van de theatersector. Met de titel ‘jonge sla’ starten een reeks experimenten en projecten om de kunstensector te vergroenen. Door het verzamelen van goede voorbeelden, het maken van checklisten, het uitvoeren van audits en het opzetten van experimenten wil het projecten een reeks instrumenten ontwikkelen.
Zowel bij de productie, de techniek, de decors en kostuums, de promotie, het repeteren, het rondtoeren, de catering, de organisatie van voorstellingen en tentoonstellingen komt er steeds energie, water en materialen aan te pas. In een aantal groepen gaan we nu op zoek naar mogelijkheden om die impact te beperken. Mijn beperkte ervaring in de ecologische theaterproductie met Dimitri Leue en Jonas Van Geel (zie foto) maakt dat ik toch een beetje weet hoe het eraan toe gaat.
Dus vandaag ga ik samenzitten met een mensen van een vijftal kunstenprojecten in Mechelen om het traject op te starten. Benieuwd wat er zal uitkomen.
Ps: van jonge sla gesproken, de eerste reeks slaplantjes die ik enkele weken terug op de vensterbank heb gezet zijn klaar om opgesmuld te worden. Goede timing.
Low Impact Man 