een vriendelijke vraag voor Thomas Leysen

(Ik stuurde onderstaande naar De Standaard, maar dat gaan ze niet publiceren. Ze ‘willen doorgaan op andere thema’s’. De Standaard hoort bij groep Mediahuis)

Beste Thomas,

Het was heel aangenaam je gisteren te horen tijdens het debat over degrowth met Jason Hickel in Viernulvier. Ik bewonder alvast je moed om dit gesprek aan te gaan. Zeker omdat de zaal tot de nok toe gevuld was met mensen die zo graag een rechtvaardige en ecologische wereld willen dat ze zelfs kritische vragen durven te stellen bij het kapitalisme. Allicht helemaal anders dan de bestuurders waar je mee te maken krijgt als voorzitter van Umicore, Mediahuis, en Royal DSM. Dit was ongetwijfeld een avondje buiten je comfortzone. Respect.

Ik begreep uit je tussenkomsten dat je de klimaatcrisis zeer ernstig neemt en erg bezorgd bent over de toekomst van de planeet en de mensheid. Je riep op tot moed, zowel bij politici, bij burgers als bij bedrijfsleiders. Alle vragen over de inherente milieuvernietiging door de focus op groei heb je netjes ontweken. Door verhalen te vertellen over bedrijven die goed hun best doen of te wijzen naar de politiek. Voor jou hebben vooral de consumenten een belangrijke verantwoordelijkheid, want uiteindelijk beslissen zij toch of ze al of niet een SUV kopen. Dat de autoindustrie met enorme budgetten en de knapste psychologen ons koopgedrag permanent manipuleert doet even niet ter zake. De ecologische problemen zijn collectieve problemen waar we allen voor verantwoordelijk zijn.

Ik ben het helemaal met je eens dat we allen mee-verantwoordelijk zijn. Toch lijkt het me logisch dat er een verschil is in de mate van verantwoordelijkheid. Je kan de verantwoordelijkheid van een bakker in Bagdad of een kassierster in Sint-Niklaas (Deborah?) toch moeilijk gelijk stellen met die van een voorzitter van drie beursgenoteerde bedrijven. Het is ondertussen al meermaals aangetoont dat vooral de rijkste mensen de grootste ecologische impact hebben én ook nog eens de meeste macht. Op de lijst van rijkste Belgen staat u pas op de 390ste plaatst, dus misschien overschat ik uw macht en voetafdruk. Excuses daarvoor.

Dan mochten we vanuit de zaal vragen stellen. Vergeef me dat ik mijn vraag nog eens herhaal, maar je antwoord was een beetje naast de kwestie. Hier komt ie. ‘Mediahuis maakt heel wat winst met het adverteren voor SUV’s, vliegreizen, rood vlees en anderen zaken waarvan we weten dat ze schadelijk zijn voor het klimaat. Zou u bereid zijn een initiatief te steunen om dat soort reclame onmogelijk te maken, zowel bij commerciële als publieke media?” Voor mij zou een simpele ja of nee voldoende zijn, maar u begon een betoog over de dalende inkomsten van advertenties, omwille van de sociale media. U zegt dat u 2000 journalisten moet betalen, en dat kost veel geld. Als wij bereid zijn allemaal 40% meer te betalen voor onze krant of abonnement wil u graag advertentievrije media bepleiten. Maar dat was natuurlijk geen antwoord op mijn vraag.

Toevallig lees ik hier dat u in 2021 een bruto divident hebt ontvangen van 7.5 miljoen euro van Mediahuis, zo slecht zal het dan toch niet gaan met die advertentiemarkt. Of de 2000 journalisten even royaal beloond worden is dan nog een andere vraag. Trouwens, als ik me niet vergis is Mediahuis ook volop bezig met online reclame op sociale media. Daar verdienen jullie toch ook geld met het promoten van schadelijke producten. Verder vroeg ik helemaal niet naar advertentievrije media. Ik had over promoten van producten en activiteiten die aantoonbaar schadelijk zijn. Zo is alles met een verbrandingsmotor minstens even schadelijk als roken. Iedereen deelt ondertussen de mening dat we geen reclame meer willen voor sigaretten. Ik vroeg ook niet of Mediahuis op zijn eentje wou stoppen met dit soort publiciteit. Wel om samen met andere spelers de kwestie te bekijken. Een etentje met Christian Van Thillo en eventueel Benjamin Dalle is wellicht voldoende om een traject uit te stippelen dat kan leiden tot het uitfaseren van schadelijke reclame.

Mijn vraag is dus eenvoudig. Bent u bereid moed te tonen en uw verantwoordelijkheid op te nemen en een initiatief te steunen om de meest schadelijke reclame te weren.

Een eenvoudige ja of nee is voldoende.

Met de meeste hoogachting,

Steven Vromman