de vervanger van Al Gore

Het klinkt een beetje pretentieus, maar vanaf nu mag ik deze titel toch wel gebruiken. Het zit namelijk zo. Op 2 juni zou klimaatgoeroe Al Gore neerstrijken in de Lotto Arena voor een spectaculaire lezing over de toekomst van de planeet. Ik denk spectaculair, want de prijzen variëren van 35 tot 175 euro (daarvoor kan je naar de Rolling Stones). Er is zelfs een VIP pakket van 485 euro (exclusief BTW uiteraard). Dan krijg je een champagne ontvangst en walking dinner. Lijkt me wel leuk, met een bubbels en een stukje rundscarpaccio luisteren naar hoe onze beschaving zich richting ondergang manoevreert. Voor die prijs krijg je trouwens nog meer, ik citeer: “Onze hosts en hostesses ontvangen je met een glimlach en een warme groet. Ze bewaren met zorg je jas gedurende heel de avond tot je weer afscheid van ons neemt.” Of een jas begin juni nodig zou zijn is nog zeer de vraag.

Maar door ‘onvoorziene omstandigheden’ gaat het spektakel niet door. Misschien zijn er toch niet genoeg mensen die hiervoor een ticket willen betalen. Of heeft de ex-vicepresident thuis wat droogteproblemen op een van zijn veeranches (kwatongen beweren namelijk dat hij daarin belangen heeft). Hoe dan ook, vanuit klimaatstandpunt is het een goede zaak dat hij niet naar hier vliegt. Dat scheelt toch weer een paar ton CO2.

Een bedrijf dat voor klanten een aantal tickets had gereserveerd heeft me nu gevraagd om de heer Gore te vervangen. Niet in de Lotto-Arena, maar in een restaurant in Kontich. Voor de prijs van één VIP ticket doe ik dat graag, en ik neem tegelijk met de glimlach de jassen van de genodigden in ontvangst. Een deel van mijn betoog zal wellicht overeenkomen met dat van Al. Namelijk het stuk over de dramatische toestand van ons klimaat, de tipping points en vooruitzichten. Ik vermoed dat er enige verschillen zullen zijn in onze persoonlijke getuigenis over hoe wij onze carbonfootprint proberen te verkleinen. Maar dan zal ik een ongemakkelijke waarheid vertellen die in de Lotto-Arena niet aan bod zal komen. Ik ken de boeken van Al Gore, en daarin pleit hij vooral voor economische groei, grootschalige technologische investeringen, CO2 opslag, digitalisering en artificiële intellegentie. Waar hij niet veel over zal zeggen: noodzakelijke systeemveranderingen, de nood aan een andere economie, de machtsverhoudingen die het klimaatprobleem bestendigen en de noodzaak tot een rechtvaardige transitie.

Het zou dus wel eens kunnen dat de lezing in Kontich ervoor zorgt dat de champagne nadien wat minder smaakt. Maar wie tegen de beste prijs/kwaliteit verhouding op zoek gaat naar de stevigste ongemakkelijke waarheid zal wellicht beter aan zijn trekken komen bij mij dan bij Al.

(En ik geef graag toe dat hij met zijn film een enorme verdienste heeft om het thema overal op de agenda gezet te hebben)