Ik heb mezelf alvast een nieuwsjaarcadeau gegeven: een museumpas. Voor 59 euro toegang tot meer dan 200 musea in het hele land. Als er vanalles dicht gaat blijven musea toch meestal open en in deze kantelende tijden kunnen we verbeelding goed gebruiken. Ik heb de pas meteen gebruikt om de klimaattentoonstelling van Maarten Vanden Eynde te bezoeken in Oostende.
Vanuit de toekomst kijkt de kunstenaar terug naar de tijd waarin we vandaag leven. Een tijd met ongelofelijke materiële en technologische vooruitgang maar evenveel destructie. Als een archeoloog toont Maarten Vanden Eynde diverse aspecten van het Antropoceen.
Wie zich afvraagt hoe exponentiële groei eruit ziet kan bij dit schaakbord meteen tellen hoeveel plastic nurdles er te vinden zijn als je elke keer verdubbeld. De vierjarige kleuter raakte net aan 32 (zesde vakje). Als je de verdubbeling laat doorgaan op de 64 vakjes van het bord kom je op een totaal van 18.446.744.073.709.551.615 plastic stukjes. Alsmaar blijven groeien kan niet.
Het is maar één van de diverse objecten en installaties uit de tentoonstelling. Gigantische bergen afval, een galerij van takken van verdwenen boomsoorten, verwrongen skeletten, lichtgevende chemische stalagtieten, transgene gereedschappen, een overzicht van de industriële evolutie en nog veel meer werken die doen nadenken en grimlachen. Het is niet meteen een fraai overzicht van de triomf van de homo sapiens. Maar zeker een goede manier om het bewustzijn rond de impact van ons handelen in kaart te brengen. Nog tot 16 januari in Oostende.
Low Impact Man 