De voorbije dagen dook een nieuwe term op in de media; regenbommen. Stortbuien waarbij tot 200 liter water per viekante meter uit de lucht valt. Klimaatspecialisten spreken er al langer over en in mijn roman komen ze ook voor, in Oklahoma in 2050. Nog een week eerder was er sprake van 54,4 graden Celcius in Death valley, California. In Amor Mundi gaat het over 54,2 graden in Bagdad, maar pas in 2050. Overal zijn er records; regen, hitte, bosbranden, droogte, modder, …

Het is een trieste vasstelling, maar rampzalige gebeurtenissen die volgens mij pas binnen enkele decennia plaats zouden vinden zien we vandaag. En niet enkel in India of Bangladesh, maar gewoon hier bij ons. De vraag is of dit nu zal leiden tot meer urgente actie? Tot een crisisaanpak van de klimaatverstoring? Als ik de reacties in de media zie dan is er weinig reden tot optimisme. De link met klimaatverandering wordt slechts met mondjesmaat gelegd (de link met onze mismeesterde ruimtelijke ordening iets meer). In de media wordt vaak gesproken over noodweer. Wellicht worden wat extra zandzakjes besteld en moeten we zo snel mogelijk heropbouwen en het ‘feest van de vrijheid’ hervatten. Consumeren, reizen, feesten, weggooien, genieten, verspillen en doorgaan.
Nee, ik word er niet vrolijk van. Net als bij de Covid-crisis (die ook te maken heeft met onze destructieve omgang met de natuur) worden geen vragen gesteld over de échte oorzaken. Over de groeidwang van onze economie gericht op het steeds meer produceren van nutteloze spullen. Over de perverse mechanismen waardoor de opbrengsten van de groei naar een steeds kleinere groep rijken gaat. Over het schaamteloos opofferen van de toekomst voor financieel gewin op korte termijn.
Dus vandaag even geen hoopvolle boodschap. Ik ben vooral triest en boos. Triest om de vele vermijdbare ellende op zoveel plekken op de wereld. Boos omwille van de kortzichtigheid van de mensen die beweren onze leiders te zijn. Dus geen positieve afsluiter. Wie weet zorgen verdriet en boosheid op een dag toch voor de kracht die nodig is om de tanker te keren.
Mij viel het ook op dat de media zo ‘nietszeggend’ blijft 😢
LikeLike
In Duitsland zorgden de overstromingen er wél voor dat het klimaat op de voorgrond komt, dat ze maatregelen tegen klimaatsverandering vervroegd willen invoeren en dat dat hét thema van de komende verkiezingen wordt. Dat is wat hier in Ierland in de media komt, niet het niet willen leggen van de link met het klimaat of gebrom over betonnering in België. Ik ga er door hopen dat de opvolger van mevr. Merkel het klimaat nog meer op de voorgrond van de Europese agenda kan brengen, zodat de lakse politici uit andere landen niet meer kunnen zeveren over betaalbaarheid. Op dat vlak vind ik het een beetje een geruststelling dat België (net als Ierland trouwens) maar een kleine speler is in Europa en dat de stem van Duitsland luider klinkt. Dat de Ierse media geen seconde twijfelden om de waterramp bij jullie (en de huidige hittegolf hier) te linken aan climate change, geeft mij meer hoop dan de berichten uit de Vlaamse media.
Het verhaal is aan het veranderen van “maatregelen zijn nodig om de vage verre toekomst te verzekeren” naar “maatregelen zijn nodig om te zorgen dat het niet nog gigantisch veel erger wordt dan het nu al is”. Met Duitsland op kop hou ik wat hoop dat de andere landen snel genoeg volgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Steven,
Angela Merkel legde wel duidelijk de link met de klimaatverandering en riep op tot meer en snellere actie. Ook een Waals minister , Jean-Luc Crucke (van MR dan nog) legt heel duidelijk de link : https://theworldnews.net/be-news/liveblog-nog-70-mensen-vermist-waals-minister-crucke-klimaat-is-een-realiteit-voor-mensen-die-nu-alles-kwijt-zijn
Er is misschien toch een sprankeltje hoop Steven. Het is niet omdat op onze Vlaamse voorschoot onze politici onder impuls van NVA tegenstribbelen dat zij gelijk zullen halen. Eu dwingt hen wel op de knieën.
LikeGeliked door 1 persoon