Het mysterie van de Amerikaanse volgers is ondertussen opgelost. Er zijn er namelijk geen. Blijkbaar heeft het te maken met “mensen die kiezen om onder VPN te surfen en zo hun IP niet vrij te geven.” Vraag me niet wat dit allemaal precies wil zeggen, maar het klinkt aannemelijk. Geen nachtelijke uitzendingen voor kijkers in andere tijdszones dus.
De online voorstellingen voor Vlamingen en Nederlanders lopen wel. Nog twee zijn er gepland (9 en 19 juni) en dan komt er een korte pauze om te kijken wat volgt. Aanvragen voor lezingen en voorstellingen voor het najaar beginnen terug te komen, maar als de gevreesde ‘tweede golf’ komt dan is het terug naar af. Dan zal een plan B opnieuw nodig zijn.
De heropstart zoals die nu loopt blijft echter vooral steken in een krampachtige poging om terug naar plan A te gaan. Zo snel mogelijke moeten we weer shoppen, vliegen, werken, consumeren. Mensen rond mij die allang smachten naar een echte paradigma shift zie ik dan wel eens moedeloos worden. Zal zelfs zo’n crisis niks veranderen?
Zo negatief zie ik het niet. Vooreerst omdat alles continu aan het veranderen is. En die verandering komt niet alleen van de grote ego’s die aan de knopjes zitten. De verandering komt veel meer van de miljoenen mensen die dagelijks miljoenen kleine keuzes maken overal ter wereld. Die keuze zijn aan het veranderen. Zo zullen een aantal nieuwe gewoontes minstens deels stand houden (ik denk maar aan thuiswerken, meer fietsen, meer natuur opzoeken, lokaal kopen,…). Verder is de discussie over wat soort economie, wat soort leven, wat soort wereld willen we centraal komen staan. Dit stuk van Rutger Bregman maakt duidelijk in welke richting dat kan. En tenslotte zal ook de context ons nog meer dwingen te veranderen. De nasleep van Corona, de droogte, de geopolitieke situatie, het wakker worden van steeds meer mensen. We zitten op een kantelpunt, en kantelen zullen we.
Onze verbeelding en creativiteit zijn krachtige wapens. Kijk maar naar dit mooie filmpje…
Low Impact Man 