nawoordje bij DS-audio

Heel fijn om reacties te krijgen op het artikel en de podcast in De Standaard. Daardoor is zelfs een van de toeschouwers opgedoken die erbij was tijdens mijn allereerste lezing in 2008. Hij was toen lid van JNM en is ondertussen de begeleider van mijn dochter bij het laboratorium waar ze werkt. Dit maakt in elk geval duidelijk dat opgroeien als kind van een Low Impact vader (of als JNM-er) geen negatieve gevolgen heeft op de carrièrekansen.

Wie nog eens wil terugkijken naar de allereerste beelden van het Low Impact experiment hieronder terecht. Dan wordt ook meteen duidelijk dat het vandaag echt een pak makkelijker is om ecologisch te leven.

In de reportage zijn mijn oudste kinderen te zien. Nu hebben ze nog een half-broertje erbij die net zijn eerste kleuterschooldag achter de rug heeft. Nog een kleine nuance bij de studie die aangehaald wordt in de podcast. Daaruit zou blijken dat het vermijden van een kind 58,6 ton CO2 zou uitsparen. Ik ken de studie niet en het lijkt me ook vreemd. Zo blijkt dat uit een onderzoek van Vito dat de gemiddelde Belg aan pakweg 20 ton per jaar zit. Met een gemiddelde levensduur van 80 jaar zitten we al aan 1 600 ton. Een kind geboren in pakweg Benin zit aan ongeveer 1 ton per jaar. Uiteindelijk zou het moeten lukken om tegen 2050 wereldwijd allemaal rond die 1 ton per jaar te zitten.

Dat dit mogelijk is op een comfortabele (maar gematigde wijze) probeer ik duidelijk te maken. Voor wie nog meer info zoekt; de elektrische deelauto die ik soms gebruik is van Partago, mijn telefoon is een Fairphone, mijn abonnement zit bij Ello, mijn elektriciteit komt van Ecopower, mijn groenten van Voedselteams en Ohne en ik hoop heel snel een bankrekening te kunnen openen bij New-B. Wil je zien waar overal de verandering van onderuit groeit kan een kijkje nemen bij veranderalles. Wie me graag eens aan het werk wil zien kan hier klikken, en wie meer wil weten over actieve hoop hier.

Wil je verder op de hoogte blijven schrijf gerust in op mijn nieuwsbrief.