Het is en blijft een moeilijke uitdaging. Hoe zorg je ervoor dat mensen zich meer betrokken voelen bij de klimaatuitdaging? Hoe maak je dat dat die betrokkenheid zich uit in engagement? Ondanks de vele films, rapporten, acties en campagnes blijkt dat de meerderheid van de bevolking de ernst van de klimaatchaos niet inziet en dus ook geen reden ziet om iets te gaan doen. Er is al flink wat onderzoek gedaan over de psychologie van het al of niet erkennen van klimaatproblemen. Voor Sampol maakte ik een paar jaar terug een bespreking van het boek ‘Don’t Even Think About It. Why Our Brains Are Wired to Ignore Climate Change.’ En deze Ted Talk van Per Espen Stoknes suggereert ook een aantal andere strategieën. Hij pleit vooral voor een positieve aanpak met concrete haalbare stappen.
Ik begrijp best dat mensen niet graag doemverhalen horen, anderzijds heb ik toch wat moeilijk met de positieve benadering en de happy talk die zo vaak te horen is rond duurzaamheid. Als de dokter na een grondig onderzoek tot de conclusie komt dat je een zware vorm van kanker hebt, dan wil je dit toch wel weten? Dan ga je die dokter toch niet beschuldigen van doemdenken en zwartkijken? Als die dokter dan zegt dat een grondige verandering van je levensstijl de enige kans is om te overleven? Wat dan, wil je dan weten wat je kan doen of zeg je ‘sorry dokter, ik heb gehad met je opgeheven vingertje, ik wil je niet meer horen’?
Precies daarover gaat mijn nieuwe voorstelling. De ernst van de situatie onder ogen zien zonder te vervallen in moedeloosheid en apathie, maar omschakelen naar strijdbaarheid en versterken van je veerkracht. Het is een moeilijke oefening, ik ben niet helemaal zeker of het zal lukken. Omdat ik heel erg geloof in de kracht van verhalen heb ik me alvast ingeschreven voor deze boeiende reeks in Nederland. Daar zal ik ongetwijfeld nog nieuwe inzichten en inspiratie opdoen. Alle info kan je hier vinden:
Leaflet_Storytelling_voor_duurzaamheid_-_voorjaar_2018
Voor mijn nieuwe voorstelling plan ik de volgende maanden een aantal try-outs. De eerstkomende is volgende week zaterdag in Gent.
Low Impact Man 
Steven, ik denk dat je heel wat hierover terugvindt bij Charels Eisenstein.
Verhalen maken nu eenmaal wie we zijn en zijn gewoonweg de cultuur waarin we leven.
LikeLike
Bedankt voor de tip ik bekijk dit zeker
LikeLike
Beste Steven, (hopelijk bereikt dit je ook, vergat je mailadres)
Nog even over je voorstelling nagedacht op de bus.
Ik zou kiezen tussen de cijfers of het filmpje, of enkele beelden van klimaatvernieling bij de cijfers doen of omgekeerd. Allebei is wat veel vind ik.
Vind het een goed stuk over het algemeen. Ik heb het slot moeten missen dus ik weet niet welke eindboodschap je dan precies wou meegeven. Het stuk over pijn als een signaal vond ik heel sterk. Dus lijkt me ook gepast als dit opnieuw kan aangehaald worden om enkele positieve verhalen toe te lichten.
Het is cliché om toch op een positieve noot te moeten eindigen natuurlijk. Maar in plaats daarvan zou nuancering ook op zijn plaats zijn: want we zien vandaag de dag niet alleen de tegenbeweging die strijdt voor meer duurzaamheid etc, maar er zijn ook de klimaatontkenners, autoritaire figuren, navelstarende nationalisten/nativisten etc.
Dus voor mij zou een uitgebreider stuk politiek niet misstaan als je het hebt over “waar gaan we naartoe/wat kunnen we doen”. Want de voorstelling voelt niet lang aan dus is er zeker nog ruimte voor wat extra duiding. Daarbij mag er van mij ook dieper ingegaan worden op het feit dat er altijd geframet wordt in “wat kan jij als individu doen?” (zelf minder dit of meer dat doen …) en het belang van solidariteit en dat mensen eens anders moeten beginnen stemmen 🙂
Dat was het denk ik. Hopelijk heb je er wat aan en nog veel succes ermee!
Pieter
LikeLike
bedankt Pieter, zeker waardevol feedback voor mij !
LikeLike
Dag Steven,
Ik heb na de try-out ook wat tevergeefs naar je e-mailadres zitten zoeken.
Graag wil ik enkele bedenkingen met je delen:
1) als je eerst stelt dat de toekomst onvoorspelbaar is, dan kan je er bij het slotstuk toch niet zomaar van uitgaan dat we minder gaan vliegen. Of is de Solar Impulse een hopeloos project?
2) op de schaal van waarschijnlijkheid en impact, plaats je de financiële crisis. Hierbij begrijp ik niet goed in welke mate dit tot (veel) slachtoffers zal leiden.
3) het is ‘contant geld’ en geen ‘contact geld’ 😉
4) een politieke insteek (bv. eens kijken wat de partijprogramma’s hierover zeggen) zou in de aanloop naar de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen niet misstaan. Natuurlijk heb je wel het etiket van Groen-politicus en ligt dit misschien moeilijk om de poorten van de culture centra en parochiezalen open te breken. Maar misschien zijn er wel opties om dit op een politiek neutrale en humoristische manier te brengen.
Ik wens je alvast nog veel inspiratie.
LikeLike