Een trieste verjaardag vandaag. 5 jaar geleden bleek dat de moderne en veilige kerncentrale in Fukushima toch niet bestand bleek tegen een uitzonderlijke tsunami. Het ziet er naar uit dat de gevolgen van deze ramp nog minstens 40 jaar voelbaar zullen zijn in de regio en de miljarden rekening voor de opruim alleen maar zal toenemen. Deze verjaardag is dus een goede gelegenheid om nog eens krachtig nee te zeggen tegen nucleaire energie. De risico’s zijn enorm, het is een ondemocratisch energiesysteem en is niet te combineren met de noodzakelijke omslag naar hernieuwbare energie. Morgen is er een manifestatie in Antwerpen, waar deelnemers uit verschillende landen aanwezig zullen zijn. Ik kom ook, ik hoop van u hetzelfde!
In welke zin is het precies ondemocratisch?
Daarnaast vraag ik mij af hoe gevaarlijk nucleaire energie werkelijk is (of het afval dan). Het probleem zijn met name de rampen (en opslaan van afval). Maar die rampen zijn vooralsnog vrij minimaal en eerder aan menselijk falen te wijten dan werkelijk de techniek zelf.
Nu is dat misschien wel het grootste probleem, dat menselijk falen. Wij verzinnen een heleboel mooie dingen, waar we ons daadwerkelijk aan gaan houden. Maar als puntje bij paaltje komt, dan lukt het ons niet echt en gebeuren er dus dit soort rampen.
Nucleaire energie is dus zeker niet zaligmakend en er zijn andere manieren die we beter kunnen inzetten. O.a. in Duitsland is men zich hier heel erg goed van bewust. Er is dan ook al een omslag gaande. Helaas kan dat niet in één keer. Of we moeten een deel van de wereldbevolking de komende jaren zonder energie laten zitten (dat deel dat energie slurpt, wij dus).
LikeLike
Echt democratisch is het alvast niet dat problemen met een kerncentrale of de opslag van het kernafval zo een hoge kostprijs hebben dat geen enkel privébedrijf dit wil betalen, of kan betalen zonder automatisch failliet te gaan. Tenminste als zo’n ramp al in een geldbedrag kan omgerekend worden.
De kernramp in Tsjernobyl en de aanpak erna kon inderdaad nog als menselijk falen gezien worden.
Maar niet zo bij de kernramp in Fukushima.
Het risico op een kernramp is dus deel gebleken van de nucleaire techniek zelf.
Minimaal zou ik zo’n kernramp niet noemen. Bekijk de genomen maatregelen bij Fukushima en hoe lang die nog nodig blijven. Bekijk ook wat er zou gebeurd zijn als hetzelfde bij een kerncentrale zonder betonnen koepel was gebeurd (en bekijk welk type kerncentrale er in België staat).
Ter info: ongeveer 10% van de wereldwijde energieconsumptie is afkomstig van nucleaire energie.
Minder dan 10% is afkomstig van hernieuwbare energie.
Een wereldwijde energiebesparing van 10% is al voldoende om van kernenergie (en zijn opslagprobleem) af te stappen.
Of een wereldwijde verdubbeling van de hernieuwbare energie.
Die omslag naar hernieuwbare energie is ook niet onmogelijk, want 30 landen in de wereld slagen er al in om meer dan 20% van hun energie afkomstig te hebben van hernieuwbare energie.
LikeGeliked door 1 persoon
1. Nucleaire energie is centraal geproduceerd, waarbij de winsten geprivatiseerd zijn, maar de kosten en risico’s publiek zijn.
2. Nucleaire energie vergt een constant verbruik. De productie is niet te moduleren stroom is moeilijk ‘te bewaren’. Er moet ten alle tijde evenveel stroom op het net staan als dat er verbruikt wordt. Daarom moet op sommige momenten energieverbruik gestimuleerd worden , of dat nu productief is of niet.
3. De nucleaire energie is in privé bezit van een kleine groep, terwijl energie een basisrecht is van de geheel bevolking. Er weinig democratische controle, terwijl wij wel voor de risico’s en het afval opdraaien
4. Zoals reeds vermeld: hernieuwbare energie kan perfect nucleaire energie vervangen, bij een niet stijgende vraag zou dat nu reeds het geval zijn. Zeker bij huishoudelijk verbruik is dit het geval. Nucleaire energie is sterk gelinkt met onze industriële verbruikers, die niet meer willen betalen voor energie en ook mede- eigenaar zijn van de centrales. Nu is er een sterke afbouw van industriële productiecapaciteit, en komt die Zgn. Goedkope energie op de consumentenmarkt ( en kmo’s). Nochtans vertaalt zich dat niet in de prijs. De eigenaars romen grote winsten af, terwijl de vevolking nog altijd de risico’s draagt.
5. Het licht zal al helemaal niet uitgaan indien we kiezen voor decentrale productie en consumptie van stroom. Een nieuwe, moderne infrastructuur dringt zich op. Maar de gevestigde orde, waaronder de eigenaars van de centrales, zien dat niet zitten. Want de meerwaarde of winst die ontstaat zou dan terugvloeien naar de gemeenschap en niet naar hen. Tijd dus om te werken aan energie autonomie ( en ook voedsel autonomie, e.d.) op het niveau van lokale gemeenschappen, dus stadsniveau.
6. Als het kapitaal morgen beslist om voor hernieuwbaar te gaan, hebben we overmorgen hernieuwbare energie op overschot. Het is niet zozeer beleid, maar hoe het groot geld zich gedraagt, dat bepaalt wat ‘mogelijk’ of onmogelijk lijkt…
LikeLike