Het nieuws van de dag gaat over de resultaten van een onderzoek over de vermogens in ons land. Daaruit blijkt dat het verschil tussen wie veel heeft en wie weinig of niks heeft steeds groter wordt.
Een goede gelegenheid om een boekje open te doen over mijn eigen vermogen, als politicus heb ik sowieso een vermogensaangifte ingevuld, dus kan ik het evengoed hier nog eens herhalen. Zowel ikzelf als mijn partij zijn voorstander van een vermogenskadaster, dus hier alvast mijn gegevens.
Ik heb geen huis, maar ben wel mede-eigenaar van een stuk grond waarop volgend jaar een co-housing project zal verrijzen. Waarde van mijn grond-aandeel: 36 000 euro. Wat aandelen betreft heb ik een kleine 2 500 euro geïnvesteerd in een reeks sociaal-ecologische projecten. Op mijn rekeningen staat een bedrag van afgerond 42 000 euro. Wat waardevolle spullen betreft schat ik dat mijn vleugelpiano, pelletkachel en vélomobiel zo’n 15 000 euro waard zijn. Alles bij mekaar is mijn totale vermogen dus 96 000 euro.
Ik ben dus rijk, daar is geen discussie over. Uit de cijfers van het onderzoek blijkt dat het gemiddelde vermogen van een gezin in ons land 206 000 euro bedraagt, en dat een kwart van de gezinnen minder heeft dan 42 300 euro. Waar ik precies zit kan ik uit de grafiek in de krant niet helemaal uitmaken, maar het zal ergens rond de 40% zijn. Anders gesteld: 60% van de gezinnen heeft meer, 40% minder.
Maar het onderzoek gaat over geld, aandelen, huizen, gronden en waardevolle spullen. Vermogen kan ook nog andere betekenissen hebben. Ik prijs me bijvoorbeeld gelukkig dat ik een goede gezondheid heb, dat ik vrienden en kennissen heb waar ik terecht kan. Ik ken mijn buren en kan er aankloppen indien nodig, ik zal op heel veel plaatsen in het land wel een zetel vinden waar ik eens mag logeren. Dan zijn er nog mijn twee kinderen, en als alles goed gaat woon ik eind volgend jaar in een kleine gemeenschap van een 15-tal mensen. Ik heb niet veel nodig heb om deftig te kunnen leven, en kan probleemloos verder zonder auto of vliegreizen. Ik kan zelf brood bakken, heb een een mini-moestuin en een koekendoos met zaden en mijn verstand werkt ook nog naar behoren (al schrijf ik wel eens een dt-fout). Ik kan dus alleen maar dankbaar zijn voor wat ik heb (en wat delen met de mensen die veel minder hebben).
De vraag is echter welke vermogens de volgende jaren het meest van pas komen. Het zou met niet verwonderen dat er een dag komt dat geld minder waard is dan een goede relatie met de buren. Dan krijgen we misschien een hele andere verdeling van vermogens.
Low Impact Man 
Ik ben “jaloers” op mensen die het vermogen bezitten om iets moois te maken met hun handen.
Timmerman of naaister zijn, wat een rijkdom.
LikeLike
Geld is evenveel waard als gerecycleerde gazetten.
Geld kan men bijdrukken geluk niet.
Wij zijn zo intelligent dat we geld uitgevonden hebben.
We streven naar willen.
Moeder aarde zeggen we is een intelligent wezen, ze leeft.
We vragen haar nooit wat zij wil.
Volgens mij is haar definitie van geluk heel eenvoudig en dat is leven geven,
Als geld zoveel waarde heeft waarom bestaat dat dan alleen op aarde en niet in het universum zijn constructie?
De kunst te weten wat men kan doen om zonder één Euro iedere dag gelukkig te zijn en te delen zit in de aarde vervat, blijkbaar niet in onze geaardheid.
Weten we ondertussen al de waarde van onze wereld in geld?
Rijkdom zit inderdaad in wat Steven zegt, geld maakt geen verschil in zich gelukkig voelen.
Geluk is een werkwoord en een bestemming,
LikeLike
Volgens mij is er met die cijfers die men geeft mooi gejongleerd.
Zo opgesteld en gegoocheld of begoocheld, dat armoede globaal kan verstopt worden.
Meer dan 246 Miljard Euro op de spaarboekjes alleen al in Belgie op 11.162000 inwoners.
Show me the money dus.
Als men dan nog gaat erbij rekenen, huis, goederen in bezit en al, is dus iedere Belg miljardair.
Veel belangrijker inderdaad, goodwill onder de burgers dan geld.
Neem me niet kwalijk maar één van de dingen die ik teleurstellend vond toen ik nog in Belgie woonde.
Natuurlijk kan economie nog gerust groeien, maar de kloof van rijk en arm zal alleen groter worden.
En een regering heeft eigenlijk niet de taak om zich met economie te moeien.
Maar in het landje waar u woont is het een goede melkkoe, want de inkomsten zijn er aan verbonden.
Als ze dat hier in Canada moesten voorstellen en in de dorpen kwamen zagen of rommel in de bus steken dan werden ze op het vliegtuig gezet in een pak van teer, pek en veren.
Hier komen de burgers nog wel op voor elkaar.
Groene economie zonder geld bestaat hier al.
Groenten van mijn veld hebben een handelswaarde die worden geruild met anderen voor andere groenten tegen de handelswaarde daarvan.
Er rest meer dan genoeg voor de markten en de economie.
Op alles wat we ruilen onder elkaar word een klein deel in geld opzij gelegd het zit mee verwerkt in de ruil.
En daar word dan terug groenten uit eigen beheer mee gekocht en geschonken aan wie arm is.
Die mensen willen trouwens geen geld, voor bepaalde luxe gaan ze klussen doen hier.
Spullen worden hier door gegeven ook luxe artikels.
Een regering hier zaagt niet over hoeveel men verdient, men verzoekt alleen wat u verdient daar betaald u jaarlijks zoveel op punt uit.
U betaald een taks voor waar u woont maar niet op uw huis.
Regeringen laten mensen vrij, en weten heel goed dat ze veel minder moeten bijdragen.
Ziektekost is hier ook al zit het ingewikkelder in elkaar.
Men kan zich er voor verzekeren of bijdragen.
Omdat men hier dus niet uitgeknepen word als een citroen.
We hebben eigen banken in eigen beheer, alles is in Canadees geld, er worden fondsen in voorzien voor tegenslagen op te vangen, voor gezamenlijke aankopen, en ook voor armere mensen.
Energie is hier steeds meer of the grid.
En eigenlijk stapt men er niet af omdat het te duur is, maar de infrastructuur wat zwak.
Één provincie hier is zo groot als Frankrijk en dat is open terrein.
Begrijpelijk dat bedrijven de kabels zo goedkoop als mogelijk aanleggen.
En in de winter kan men afgesneden zitten dus moet men globaal eigen voorzieningen hebben.
Veel rijken investeren hier in de gemeenschap, omdat ze goed weten dat happy citizens dus bij hen werken zonder geklaag.
Lonen zijn vastgelegd in barema bij bedrijven.
Onderling werken dat moet men zelf beslechten.
Maar hier in mijn streek heeft niemand honger.
En iedereen helpt iedereen.
En er komt niemand de boel verstoren, want eendracht onder mensen houd idioten buiten.
We hebben eigen scholen, de gemeenschap zelf betaald de leraars.
Eigen dokters en eigen klein ziekenhuis.
Mijn man is een arts hij is al eens betaald geweest voor een operatie met autobanden, de ander had niets buiten dit het waren arme indianen uit de streek hier, de banden waren al ouder maar goed.
De autobanden liggen op de wagen hebben al meer opgebracht dan ze gekost hadden anders.
Oudere mensen en invalide worden hier niet opzij geschoven.
Zelfde scenario van arm en rijk vind men wel in de heel grote steden.
Maar het waarom berust op heel andere dingen dan in Belgie.
In Belgie zou heel veel goeds kunnen bestaan.
Moderne economie kan makkelijk naast groene en op elkaar inspelen.
En groene zou kunnen overwegen in een land waar er eigenlijk geen grondstoffen zijn.
Een land waar groen bestaat men erin leeft en zelfs techniek ontwerpt die verhandeld word.
Van auto tot fiets, tot windmolens, stadslandbouw, en noem maar op, Belgen zijn gekend om hun bitsige doorzet in knowhow.
LikeLike
Ik kan me voorstellen dat het op veel gebieden prettig wonen is in Canada. Toch lijkt het me op bepaalde gebieden erg appels met peren vergelijken. En laten we in dat mooie verhaal niet vergeten dat Canada een van de hoogste ecologische voetafdrukken heeft van de wereld en het Canadese systeem dus ook absoluut niet duurzaam is.
LikeLike
Ja dat is hoor renaat er zijn delen waar er veel werk is.
En zoals met de teerzanden en daar is men hier ook niet conform het eens mee.
Canada is verdeeld in delen en deelstaten daarin.
Maar in andere streken is dan men wel enorm bezig aan groene evolutie.
En zich richten op duurzaamheid.
Het beeld van economie is verschillend in die deelstaten.
En dan nog eens verschillend in dus dorpen en gemeenschappen.
Hier in ieder geval niet.
En in de werking van de gemeenschap zorg naar elkaar met eigen middelen.
En niet in afhankelijk maken van iemand die minder heeft.
Want wie dat probeert bij hen daar steken die gewoon eens een vinger naar op.
En behoud van ecologie wint hier snel terrein.
Onvermijdelijk zal men natuurlijk ontginnen en gebruik maken van grondstoffen die een impact heeft.
Maar het groene beeld wint steeds meer.
Natuurlijk is het land veel groter.
Even naar een buur rijden is hier een half uur minimum,
Toch staan al veel auto’s hier dus op gas in plaats van benzine.
Men heeft hier gen echte nood aan snelwegen van asfalt.
Rustig aan gaat hier ook.
Er zijn gebieden waar ik eveneens niet wil wonen en velen hier niet, maar die vallen dan weer in andere deelstaat.
Evengoed egotrippers die er bestaan en appel en peren vergelijken.
Eigenlijk is dit land en de politiek zelfs hier zich nog steeds aan het opbouwen na zelfs stormachtige perioden in de geschiedenis ervan.
Maar in de dorpen is men daar globaal niet mee bezig.
Eender wat kunnen we doen in toch groei en behoud en daar verbonden worden in één groot continent en als burger onderling dus toch een geheel blijven.
Zonder onze eigenheid weg te zien glijden in de zoveelste wet gestemd door idioten die alle macht in handen geworpen werd.
En velen in regering weten dat heel goed en handelen daar naar.
Maar inderdaad u heeft gelijk er is evengoed werk hier aan de winkel.
Arm zijn hier is heel anders dan in Belgie, hier leerde men uit de grote depressie dan toch enige dingen.
Maar dat beeld dat hier bestaat in de streek waar ik woon van voor elkaar zorgen en delen en zelfs de rijken een inbreng hebben is hier neergezet door een Belg.
Hoe de rest van Canada zich gaat evolueren weet ik nu niet.
Nunavut is zelfs een deelstaat zo goed als onbewoond.
Dus inderdaad kan als de bewoners van daar erop in gaan dat gebied een grote bouwput worden.
En hier is andere kant van Canada dus heeft men hier er weinig over te zeggen.
Hopen dat regeringen dus verantwoordelijkheid erin neemt.
Nunavut is een gebied van arme mensen, als men daar rijkdom kan brengen in geld en ecologie zelfs met impact dan kan het natuurlijk bestaan dat men waar voor eieren kiest.
Regering globaal heeft belasting afgebouwd echter, mensen hebben naar elkaar toe meer eigen verantwoordelijkheid genomen en dus met wat er is kan men goed leven ook buiten grote economie.
Toch is hier ook handel dus gericht op bepaalde producten in economie groot en lokaal.
Deze wereld gaat niet op één nacht volledig omgedraait worden.
We kunnen er alleen het beste van maken.
LikeLike
1. een kleine correctie op het rapport over het vermogen van Steven. De bedoeling is dat je daar je toekomstig huis bijtelt, want zo werden de vermogensbereking in kaart gebracht (weliswaar met afgeleide indicatoren, want een echt register is er niet). Dan is jouw vermogen een pak hoger. En dat zegt wel niets over de schuld die op dat vermogen rust, nl. de hypotheek.
2. Elk gezin (ook 1 persoons gezinnen) hebben, net als elk bedrijf, drie indicatoren van ‘financiële gezondheid’, nl. solvabiliteit, rendabiliteit en liquiditeit. Solvabel ben je als veel ‘bezittingen’ hebt waar geen schulden aan verbonden zijn (of veel minder schulden dan de basiswaarde van jouw bezittingen). Dat kan dus betekenen dat je veel bezit maar bijvoorbeeld geen geld op rekeningen staan hebt. Dan heb je een ‘gebrekkige’ liquiditeit’, dus je hebt niet zomaar geld ter beschikking. Het derde, de rendabiliteit, is de mate waarin jouw vermogens, ook jouw menselijke vermogens en dus jouw arbeid, geld opleveren. Dat geld krijgt in hoofdzaak drie bestemmingen: consumptie (niet duurzame goederen) – dat geld gaat dus terug naar de economie en buiten het gezin-, sparen zonder investeren – dat is wat jouw liquiditeit bepaalt. En dan is er het investeren in zowel je eigen duurzame goederen (zoals een huis) of collectieve of andermans duurzame goederen (zoals een windmolen coöperatie) en dat maakt voorwerp uit van jouw solvabiliteit. Net zoals in een bedrjif moet je daar een ‘optimum’ in zoeken, naargelang het soort gezin dat je bent of de activiteiten die je doet.
3. Om een voorbeeld te geven: Ik ben bijvoorbeeld wel solvabel, niet rendabel en niet liquide. Ik ben dus rijk aan vermogen (eigen huis!!!), maar ik heb welgeteld 84 euro spaargeld en elke maand gebruik ik mijn inkomen tot de laatste euro.
Bovendien heb ik geen mogelijkheid om ‘meer geld te verdienen’ (rendabele arbeid) omdat ik arbeidsongeschikt ben en eigenlijk ziek.
De arbeid die ik verricht voor de coöperatie is niet ‘economisch rendabel’ en doe ik onbezoldigd. De arbeid die ik verricht als consultant wordt weliswaar gedeeltelijk vergoed, maar ik draag de opbrengsten af in vermindering van mijn uitkering en dat verhoogt mijn inkomen dus niet.
4. Ik heb een instrument ontwikkeld in het kader van ‘kijken naar kansarmoede op de werkvloer’ waarin ik juist heel erg inzet op het ‘scoren’ (binnen HR processen) van die andere vermogens, naast het materiële (financiële) vermogen en het intellectuele vermogen. Twee vermogens die immers een grote rol spelen in het economisch proces van productie en consumptie en winst generen. Ik laat ook het sociaal, het emotioneel en het cultureel vermogen (ik spreek over ‘kapitalen’) aan bod komen. Daar zitten immers nog grote hefbomen om eventuele ‘tekorten’ van de andere kapitalen op te vangen. Het zijn net die kapitalen die we kunnen inzetten voor de volgende transities. Maar dan moeten ze wel bij de mensen aanwezig zijn, en dat is zeker niet bij iedereen in een zelfde mate het geval en bij sommige is er ook daar sprake van grote armoede. En bovendien moet je niet alleen over vermogens beschikken, je moet ook de kracht hebben om die te ontwikkelen en in te zetten. Het ontbreken (of verdwijnen) van veerkracht, draagkracht en wilskracht zijn wellicht nu de grootste belemmering voor kansarmen (en minder kansarmen) om over te gaan tot transitie. Verandering vraagt veel energie en als die krachten ontbreken, komt er vaak van persoonlijke groei, emancipatie weg van de armoede of transitie in het eigen leven weinig terecht. We hebben dat te respecteren (niet te aanvaarden!) en moeten daar ook rekening mee houden (bijvoorbeeld in onze methodieken).
5. Er is zowel in Noord-Amerika als in Europa het geloof dat ‘vermogen’ het resultaat is van ‘hard werken’ en ‘winnen of winst maken’. In werkelijkheid is vermogen steeds vaker het resultaat van ‘erven’ en ‘speculeren’, twee mechanismes die niets met de echte economie, waar arbeid een grote rol hoort in te spelen, te maken hebben. Zolang iedereen gelooft dat hij of zijn ook wel eens ‘rijk’ zou kunnen worden door ‘slim werken en ondernemen’ is er aan voor de moeite. De weinige mensen die dat is gelukt worden weliswaar wereldberoemd , hun verhaal is steevast een film waard, maar statistisch is die waarschijnlijkheid even klein als de lotto winnen.
Het boek van Picketty , Capital in the 21st century, staat op mijn lijstje…
6. Om verwarring te vermijden: vermogenden (dus de top 5% bijvoorbeeld) halen een substantieel deel of geheel hun inkomen (consumptiebudget) uit vermogen en niet uit arbeid. Zelfs als ze werken, zullen vermogenden hun vermogen zien stijgen omdat hun inkomen, dat meestal ook al heel hoog is, zien stijgen met het surplus van het niet besteedde deel van hun maandinkomen (dus maandinkomen – consumptie budget). Voor mensen met een hoge liquiditeit, die een buffer in geld aanhouden, gebruik ik de term ‘spaarder’. De aard van het sparen en de intensiteit ervan bepalen of iemand evolueert van spaarder tot vermogende, wat niet heel vaak gebeurt binnen een mensenleven. Hoewel, een mensenleven duurt zoveel langer dus tijd speelt een grote rol in opbrengst van spaargeld tot het punt waarop het vermogen wordt! Er is dus meestal (tot nu toe) sprake van vermogensopbouw door erving , net omdat spaargelden geërfd worden en vervolgens gebundeld geraken tot ‘vermogen’.
En tenslotte, Veerle, ben ik erg te vinden voor een ‘voldoende aanwezigheid van de staat’, net om te garanderen dat mensen tot hun sociale grondrechten komen, ook al zijn ze arm, hebben ze weinig te bieden of zijn ze onaardig. Ik hecht heel veel belang aan sociale zekerheid en rechtszekerheid, zodat geen enkele individu afhankelijk moet zijn van een groep andere individuen of van een transactiewaarde om te (over)leven.
En de rest is voor een andere keer 😉
LikeLike
In punt 5 kan ik slechts gedeeltelijk inkomen. Er zijn nu eenmaal ook mensen die bikkelhard werken (ik reken mezelf daarbij) en zo tot een bepaald vermogen zijn gekomen. Mijn ouders leven nog en die van mijn vrouw ook, dus van erven is er bij ons geen sprake. Speculeren doe ik wel, maar niet op de beurs. Ik geloof in de nood van vastgoed en heb dan ook een substantieel deel van mijn vermogen daarin gestoken. En aangezien geld elk jaar meer is aan het ontwaarden tegenover de index, wil dit zeggen dat de klassieke spaarder jaarlijks vermogen verliest, terwijl de investeerder in vastgoed wel de correcte keuze blijkt te maken.
Bovendien kan je een verhuurde woning ook duurzaam verhuren. Wij werken daarom samen met het SVK (Sociaal verhuurkantoor), waardoor mensen die anders geen kans maken op de huurmarkt nu wel een eerlijke kans krijgen. Eigenlijk verliezen we daar maandelijks wel wat inkomsten door, maar het heeft natuurlijk ook zijn voordelen. SVK betaalt de verhuurder, dus die ziet altijd zijn centen en de huurder heeft een betere bescherming en begeleiding via het OCMW. Wie trouwens verhuurt via een SVK krijgt een fikse korting op het KI, en dan is het verschil met de huurmarkt toch al niet meer zo groot. Een laaste voordeel is dat de woning altijd in de staat wordt hersteld dat het is aangenomen door het SVK. Dat zijn toch allemaal positieve dingen om wrevel bij huurders en verhuurders weg te nemen.
Misschien bij deze een warme oproep voor de verhuurders om toch ook eens aan een SVK te denken.
LikeLike
De HR processen die u dus benut zijn die standaart in een management, of heeft u bestaande verder ontwikkeld?
Gaat het hier over de werkvloer in dat wat u runt?
Geen verwijten hoor Lucie maar wel interesse erin.
Ik diende net te praten over dus een zaak waarin dit eventueel mee inzichten zou kunnen betekenen voor de werking.
Hoewel het hier andere kant is van de maatschappij, het betreft werk voor mensen die gepensioneerd zijn in zelfs ander land.
Zelfde probleem daar duikt op net als hier en dat is betaalbaarheid en vegrijzing.
Men had niet meteen en oplossing, al duurde het voor die dewelke hen geholpen heeft net een uur om met een pasklare oplossing naar voren te komen.
Geloof me wat hij uitwerkte zou zelfs hier kunnen bestaan en enorm veel problemen overkomen.
Want erin besloten zit gewoon dat ouderen niet tot hogere leeftijd moeten blijven te werken dag in dag uit.
Zoals men hier in ons land voorhoud.
De oplossing was zo perfect dat geld geen probleem is voor hen dus te laten genieten van een oude dag zelfs al worden ze veel ouder.
En de gemeenschap en andere werkenden ook niet extra belast worden,
Het geld is er maar in ons land hebben ze dus niet door waar het te halen is.
Naast deze zijn er natuurlijk kansarme mensen die eveneens geholpen moeten worden.
Daar moeten we echter nog wat aan sleutelen aan een plan voor dat, het betreft wel mensen die kunnen en willen werken, wie niet kan word evengoed niet in de steek gelaten.
En niet zoals ik al eens gelezen heb van als u nog inkomen wil via één of andere manier dan gaat u maar papiertjes rapen.
Voorlopig hebben we ze aan technologie in het werk gezet, monitors en computertechnologie ondersteunen die mensen.
Ze moeten het wel leuk vinden en het moet hen interesseren anders zoeken we naar andere mogelijkheden en ze werken beperkt maar paar uur in eigen tempo.
Op deze manier kwam hoogtechnologie dus wel tussen voor mensen met een ernstige handicap.
Voor die mensen is dus extra kennis heilzaam.
LikeLike
Ik zou je wel wat graag meer uitleg geven maar dit is het forum er niet voor. Misschien is het toch makkelijker als ik het je persoonlijk kan uitleggen. En eventueel eens bijeenkomen met de andere ‘medebloggers’ van Steven?
LikeLike
Goede reacties allemaal, alleen rest de vraag wanneer is men rijk of vermogend?
Wat is de definitie ervan?
De rijkste man ter wereld Warren Buffet bezit een tweedehands wagen, draagd zelfs goedkope of tweedehands kleding, heeft één kantoor op één verdiep en een handvol mensen op het bureau.
Woont zelfs in het huis dat hij vijftig jaar geleden kocht en heeft geen jacht of niets.
En schenkt na zijn heengaan gans zijn vermogen weg aan arme mensen.
Een vriend van me heeft dik 80 miljoen Euro op de rekening en draagt liefste zijn oude jeans en woont in een goedkoop huis.
Schonk zelfs de helft weg aan gewone mensen.
En let op Lucie al is de werking van het land anders, het project in Canada is neergezet door een man die welgeteld 1000 Euro had.
Hij kon arm en rijk overtuigen samen te gaan en kwam met een project voor een stad en leefgemeenschap waarin men aandelen kon kopen.
Momenteel op amper 6 jaar tijd is die streek en de mensen daar enorm welvarend, en de groei kwam van allen samen met hoe dit in idee zich vormde.
Hij bleef alleen moderator.
Maar dit kon inderdaad wezenlijk alleen omdat regeringen dus de mensen steunden en zich niet op het project gingen bemoeien.
Natuurlijk diende alles legaal te zijn.
Maar we spreken hier over een streek zo groot als Belgie die zelfvoorziende is.
De mensen zijn niet echt rijk maar welvarend en hebben slagkracht de staat moet er niets in bijdragen.
Maar u maakte wel een goede reactie hoor er zitten goede punten in.
LikeLike
Rijk is men , volgens het NIBUD, wanneer men meer spaargeld heeft dan drie maandinkomens, een schuldratio dat lager is dan het jaarinkomen en een vorm van inkomenszekerheid.
Vermogend is men wanneer een deel of het geheel van iemands consumptie / leef budget recurrent afkomstig is uit winst op vermogen.
LikeLike
dan ben ik zo wie zo rijk, volgens die stomme site waar men inkomen kan invullen behoor ik zelfs bij de top 3,5 procent rijken.
Ik vermeen eender dan rijkdom niet in een statistiek kan gegoten worden, als men daarop afgaat is het gewoon rekenkunde van ijskoud geld.
Rijkdom is dat men desondanks zelfs veel geld en diverse hebben, men in integriteit toch anderen ervan uit helpt.
Geven zonder erkenning of bevestiging erin te zoeken.
Mits in het geven onderling afspraken zijn om het kapitaal te laten groeien zodat meer en meer mensen ervan kunnen mee genieten in beter leven.
Armoede is geen schande als men heeft wat men nodig heeft om menswaardig te leven en en kans zich te kunnen ontwikkelen, armoede is onrecht wanneer men dit onzegd word en anderen neer kijken op de arme als was hij iets vies.
Maar iets zegt me dat u dit goed weet en in praktijk kan omzetten.
LikeLike
Patrick, rijk en arm worden economisch, materieel en financieel bepaald. Kansarmoede of niet materiële rijkdom is een verbreding van de definitie van rijk of arm. Daar gaat een deel van mijn werk over…
LikeLike
In bepaalde wijze heeft u heel gelijk hoor Lucie, maar u heeft evengoed weet van andere groepen ook die door andere omstandigheden kansarm zijn
Maar ik vermeen dat we hier niet over gaan bomen op het blog.
Heb een boek gevonden over HR processen er zijn er in totaal een 157 verschillende.
Ook een heel schitterende boek echter over economie dat Warren Buffet ook gebruikt.
En dat kan men benutten voor inzichten in structuren van een bedrijf.
Het is ingewikkeld geworden tegenwoordig.
Ik moet me even bezig houden nu met mensen die een ernstige handicap hebben of alsook mentale handicap.
Zakjes laten vullen zoals in beschutte werkplaatsen vind ik geen optie.
Ik veroordeel dit niet maar in juiste stimmulans kunnen die mensen veel meer.
Ze zijn ook vrolijker dan, gaan meer op in het sociale en maatschappelijke, vinden ook meer eigenwaarde.
Al werken we hier wel samen met gedegen psychiaters erin.
Ze kunnen veel meer beslissingen maken dan men vermeent of hen toekent.
Om eens bij elkaar te komen dat zie ik wel zitten hoor.
LikeLike