U hebt ze ook wel gezien of gelezen, de tips van Frank om het klimaat te redden. Ik heb er toch een paar bedenkingen bij en deze zijn vandaag te lezen in De Standaard.
Of hieronder natuurlijk.
Het derde deel van het VN-klimaatrapport lijkt voor een sprankeltje hoop te zorgen. Terwijl het vorige deel een quasi totale ondergang voorspelde is de boodschap nu dat het nog niet te laat is om de grootste klimaatrampen te voorkomen. En dus wordt Frank De Boosere – gelukkig niet in zijn fluo-groene pakje – op de kijker losgelaten met tips om het klimaat te redden. Hoe goedbedoeld ook, deze tips zullen ons niet vooruithelpen. Integendeel.
Uiteraard is het een goede zaak als we minder auto rijden, ons huis isoleren en minder vlees eten. Alleen wordt de indruk gewekt dat er geen doortastend klimaatbeleid nodig is als we maar een douche nemen in de plaats van een bad. De noodzakelijke ommezwaai kan alleen gemaakt worden als er moedige politici zijn die lastige maatregelen nemen. Het invoeren van een koolstoftaks zou meteen alles met een grote klimaatimpact een pak duurder maken. Maar als je ziet hoe onze ministers als knipmessen buigen voor de luchtvaartmaatschappijen om vliegreizen nog goedkoper te maken is duidelijk dat het uitzetten van je stand-by knop weinig zoden aan de dijk zet.
Een tweede probleem met de tips is dat ze de indruk wekken dat we rustig verder kunnen blijven doen. We behouden onze levensstijl, maar proberen het op een minder vervuilende manier. Als we de uitdaging op een rechtvaardige manier willen aanpakken zullen wij (de in rijkdom levende Westerlingen) een paar dingen moeten opgeven. Er zijn systemische veranderingen nodig; ons mobiliteitsmodel, ons voedsel-en energiesysteem zijn allen gebouwd op de beschikbaarheid van fossiele brandstoffen. Uiteindelijk zal ons economisch model, gebaseerd op groei en consumptie, moeten herdacht worden. Zo’n tip is natuurlijk moeilijker uit te voeren dan lokale groenten kopen.
Ten derde vertelt Frank bij elke tip, met pretlichtjes in zijn ogen, dat “we daar heel veel geld kunnen mee besparen!”. Is ‘geld’ dan het ultieme doel? Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die met de opbrengst van de zonnepanelen een extra city-trip maken. Frank gaat er van uit dat mensen vooral consumenten zijn, en enkel hun gedrag veranderen als ze er financieel wel bij varen. Zou het niet kunnen dat net deze manier van denken de oorzaak is van de huidige sociale en ecologische shit. Afstappen van ‘geld’ als grote drijfveer zal meer opbrengen dan met een herbruikbare tas gaan winkelen.
Andermans tips afbreken is te makkelijk, daarom graag enkele nieuwe tips.
1. Evalueer je eigen leven.
Wat is echt belangrijk? Nog harder werken, meer verdienen en meer overbodige spullen kopen en je status verhogen? Als dit je ultieme doel is, veel succes, al bestaat de kans dat je nooit tevreden zal zijn. Maar misschien heb je andere ambities, wil je iets bijdragen aan de samenleving, hecht je veel belang aan vrienden en familie, kies je voor een rustiger en soberder leven? Hoe groot de maatschappelijke druk ook is, je kan zelf keuzes maken. Bijvoorbeeld om niet mee te doen in de ratrace naar meer.
2. Verander de economie.
Ben je niet tevreden over hoe banken en multinationals de planeet regeren? Wordt aandeelhouder in de nieuwe economie gebaseerd op respect voor mens en milieu. Steeds meer burgers engageren zich in een coöperatieve bedrijf rond energie, voedsel of geld. Bij elke aankoop kan heb je de kans de economie te beïnvloeden. Hoeveel reclame je dagelijks in de strot geramd krijgt, je kan altijd zelf kiezen om geen producten te kopen van vervuilende en uitbuitende bedrijven.
3. Doe aan politiek.
Ik kan best begrijpen dat veel mensen het gehad hebben met ons huidige politiek bedrijf. Maar aan de kant blijven staan en zagen over politici levert bitter weinig op. Er zijn veel manieren om aan politiek te doen. Sluit je aan bij een van de vele actiegroepen, teken petities, stel vragen, wees kritisch, wordt actief in een partij, richt je eigen partij op, organiseer volksraadplegingen of schrijf opiniestukken. Hoe groot het wantrouwen ook is, je kan altijd kiezen om je stem te laten horen.
4. Doe het zelf, doe het samen.
Je eigen oesterzwammen kweken, een compostbak in elkaar timmeren, tandpasta maken, je eigen benen gebruiken voor je verplaatsingen, zelf nadenken, vegetarisch broodbeleg maken of je dak met eigen handen isoleren. Niks is beter voor je zelfvertrouwen en je ecologische voetafdruk dan concreet bezig zijn. Als je dit samen met anderen gaat doen wordt het nog leuker. Er is een groeiende beweging van groepen die zich organiseren om samen voedselteams op te zetten, een eigen lokale munt te runnen of auto’s te delen. Een speelstraat of buurtfeestje organiseren, met de wijk appelsap persen of een stukje natuurgebied beheren zorgt voor meer goed gevoel dan drie dagen Disneyland. Hoe hopeloos de toestand ook lijkt, je kan kiezen om vandaag met anderen aan verandering te werken.
5. Stop met klagen, start met dromen.
Er zijn zoveel uitdagingen en bedreigingen, er zijn zoveel bedrijven, politici en burgers die schandalige dingen doen. Het punt is alleen, door daarover te klagen verandert er niks, hooguit zal je jezelf moreel een beetje beter voelen. Daarom ben ik grote fan van deze spreuk van onze Chinese vriend Confusius: “het is beter een kaars aan te steken dan te klagen over de duisternis”. En bij het kaarslicht kunnen we dan dromen over een ander project, gebaseerd op andere uitgangspunten en waarden. Want er is wel een alternatief, zelfs al is het nog niet duidelijk hoe het er moet uitzien. De belangrijkste knop die we moeten omdraaien is niet die van de thermostaat maar die in ons hoofd.
Low Impact Man 
Dit is op johan konings herblogd.
LikeLike
Die verandering vraagt van mensen een mate van ‘interne locus of control’. Het leven is niet iets wat jou overkomt, of waaraan je moet voldoen, maar iets dat je ‘maakt’, weliswaar binnen de grenzen van eigen kennen en kunnen, en van eigen draagkracht. Daarom is ‘empoweren’ , niet zomaar als modewoord, maar echt mensen aanspreken om in hun kracht te gaan staan, zo belangrijk.
Daarom sta ik ‘krachtig’ en ‘strijdvaardig’ in de wereld, ook al is dat niet altijd lief, leuk en aardig. Want we zijn kampioen in onszelf beliegen: iedereen mag het goed hebben en armoede is een onrecht, maar ik en mijn kinderen mag niet minder hebben. Tja, herverdelen betekent niet steeds meer op tafel en dan meer kruimels van tafel laten vallen , maar echt de bestaande taart herverdelen: geld, tijd, ruimte, voeding, energie, noem maar op… Er zijn genoeg mensen die zelfs aan de minimale waardigheid van leven niet toekomen. Dus beste middenklasser, hou op met klagen over relatief verlies of dat de rijken ook niet voldoende bijdragen. Maar begin er zelf aan. En weet je, je wordt er echt , echt gelukkiger van. Moeilijk te geloven, ik weet het, maar het is wel zo. We zijn met zijn allen dolgedraaid, moe en eigenlijk eenzaam. En de remedie is niet een pil of gaan shoppen, maar knuffelen, vrijen, samen eten en drinken en delen wat er te delen valt.
LikeLike
Mooi gezegd, beste Lucie!
LikeLike
Dit is op sprokkelen herblogd.
LikeLike
je moet inderdaad de rijkdom herverdelen, maar om tegen de middenklasser te schoppen vind ik wat kort door de bocht. Ik zou zeker met minder kunnen. En ik besteed ook een deel aan goeie doelen. Maar het echte probleem is wel de 10% rijken die bepalen wat er op de wereld gebeurt. Die nooit genoeg hebben. En proberen zo laag mogelijke lonen uit te betalen om dan nog rijker te worden. De energie reuzen die nu massaal inzetten op steenkoolcentrales ipv duurzame energie. De patroons die vinden dat iedereen nog flexibeler moeten worden, en dat tijdskrediet profiteren is. De industriëlen die vinden dat we met minder overheid moeten om dan nog meer hun zin te krijgen. De multinationals die geen belasting betalen. Waardoor er geen geld is voor ecologische vernieuwing en sociale zaken. We hebben nood aan een andere maatschappij als we de wereld willen redden en iedereen werk geven in de wereld. En ik ben akkoord dat we het met zen allen met minder gaan moeten doen. Maar niet om een paar rijken nog rijker te maken. En ik zie in mijn omgeving veranderingen. Mensen Letsen, er worden auto’s gedeeld. De buurtcomités worden talrijker. Het stadslandbouwforum brengt veel mensen bij elkaar. Maar toch moet je als beleid ook visie hebben op een andere soort maatschappij. En die visie is niet aanwezig bij dan huidige machthebbers. En als Groen mee wil regeren dan zullen ze zoals vorige keer veel stemmers verliezen denk ik. Je gaan enkele kleine zaken krijgen maar ondertussen veel ergere zaken moeten slikken. Zoals in Gent waar ze 17 miljoen voor milieu hebben gekregen. Maar ondertussen worden er 435 stadsmedewerkers die in pensioen gaan niet vervangen. En wordt er naast de plek waar de nieuwe wijk aan de dokken komt. Een gevaarlijk chemisch bedrijf uitgebreid met alle risico’s van dien. Groen heeft nochtans de mensen waarmee ze, vanuit de oppositie, een beweging kunnen uitbouwen die gaat voor een andere manier van denken zowel onder de mensen als in de Wetstraat. Vergeet niet dat alles wat we van rechten hebben. Is opgebouwd door onze grootouders dei daar voor op straat zijn gekomen
LikeLike
Je hebt voor een groot deel gelijk, maar ik blijf er bij dat elke mens, hoe rijk of arm ook, dringend moet gaan beseffen dat onze mooie planeet ons exponentieel toenemend consumptiepatroon echt niet meer kan slikken.
Dus, geen vliegreizen meer, geen skivakanties meer, geen iPads vanaf kinderleeftijd, auto als laatste vervoerskeuze, goeie doelen als tweede keuze want barmhartigheid verdringt solidariteit,… En veel mensen beginnen dan allerlei excuses aan te halen dat ze echt niet zonder die ene vliegreis of dat autoritje kunnen, of dat hun werk hen dat verplicht, of dat ze hun kinderen die bepaalde buitenschoolse activiteit niet kunnen weigeren, …
En deze verandering moet echt vanuit elke burger komen. We moeten meer en meer beseffen dat onze huidige levenswijze op lange termijn voor geen enkele mens nog leefbaar zal zijn.
Wij hebben heel bewust geen eigen auto, gaan niet op skivakantie of weg met het vliegtuig, hebben geen iPad of Nintendo, zelfs geen televisie,… We proberen onze kinderen op te voeden met het volle respect voor alles wat leeft. Ik weet niet wie of wat onze kinderen ooit zullen worden, maar nu houden ze vooral van spelen en hun fantasie gebruiken. En dat is volgens mij nog steeds het belangrijkste wat een kind nodig heeft: veilig kunnen spelen in een liefdevolle omgeving.
Spijtig genoeg wordt het gevecht om een gezonde en veilige omgeving te behouden steeds zwaarder. De nodige cortisone om de luchtwegen van de kinderen open te houden en de hoge adrenaline- en suikerpieken bij mezelf bij het fietsen met de kinderen naar school worden steeds groter:-(
Maar ik blijf voortdoen, ook al is dit vaak héél zwaar en krijg ik hier in mijn omgeving allerhande etiketten opgeplakt: conservatief, impulsief, onrealistisch, belachelijk, …
Ik zal echt blijven strijden voor een menswaardig en rechtvaardig leven voor elk kind waar dan ook ter wereld én voor een leefbare toekomst voor de vele generaties die nog gaan volgen!!!
We blijven doorgaan…
LikeLike
Het is al te makkelijk om steeds meer loon te eisen als vorm ‘rijkdom afpakken van de rijken’. We doen elkaar de duivel aan, elke dag, met veel of met weinig middelen. Natuurlijk moeten de rijken niet rijker worden, maar ons hele gedrag zorgt net ervoor dat het wel gebeurt: we kopen niet lokaal, maar grote, internationale merken. We kopen vaker iets dat niet lang meegaat, vanwege het ‘koopgenot’, etc. Daar worden dus de rijken rijker van. En als enige antwoord van de vakbond komen er ‘looneisen’. Het huidige syndicalisme is verkleefd met het kapitalisme, en dus nu de meest ‘conservatieve blok’ in termen van bereidheid tot transitie. Meer nog, de ongelijkheid kan maar toenemen , zolang de niet rijken dat toestaan net omdat ze zelf ook dromen van steeds meer, groei, vooruitgang en welvaart. En wat brengt het ons: een zotgedraaide samenleving. Het is zelfs zo dat indien de middenklasser andere keuzes zou maken , de markt en het kapitaal heel snel zouden volgen, want de koopkrachthefboom om de markt aan te sturen komt wel degelijk van middenklassers: er zijn er nog voldoende, en ze hebben koopkracht.
Het is al te makkelijk om te wachten met veranderen, net omdat ‘het systeem’ niet verandert. Het systeem is niet iets buiten ons, wij zijn het systeem, meer dan we ons zelf bewust van zijn…
LikeLike
Zo denk ik er ook over!
LikeLike
Ik denk dat we inderdaad de middenklasser niet moeten viseren, want die werken over het algemeen heel hard en verdienen ook wat ze daarvoor ontvangen. Maar de 10% rijksten die kunnen leven van hun rente, daar moet iets aan gebeuren. Toplonen van CEO’s, da’s een beetje schande, maar dat kan natuurlijk ook verteld worden van de topvoetballers.
En ookal laat ik een groot hart zien door allerlei dingen te steunen, toch zie ik ook enkele excessen die moeten worden aangepakt.
Is het normaal dat er zoveel mensen tijdskrediet nemen en daar in ruil weinig loon moeten laten voor vallen? Zelf werk ik al 21 jaar non-stop full-time, en mijn vrouw doet hetzelfde. Zij heeft trouwens haar volledig zwangerschapsverlof voor de twee kinderen nooit volledig opgenomen en ook ik heb een groot deel van mijn vaderschapsverlof laten voorbij gaan. Waarom? Omdat anderen anders de boel achter mijn gat mogen opkuisen. Ik heb er een moreel probleem mee dat ik wettelijk mag profiteren van het systeem en hierdoor andere mensen extra werklast ga geven, terwijl het mijn verdomde plicht is om mijn job behoorlijk te doen. Want als ik niet voor de klas sta, dan mogen andere mensen studie-uren voor mij invullen en zitten de leerlingen zich te vervelen. Bovendien leren ze dan niks bij en ik denk niet dat er hier iemand is die wil dat zijn/haar kind een ganse dag op school zit niks te doen, toch?
Dus neem je verantwoordelijkheid en profiteer niet van het systeem! En wil men half-time gaan werken? Ok, maar dan ook half-loon. We kunnen het anders echt niet meer betaalt krijgen, want we zitten nog met een pak oudjes die ook noden hebben en in veel hardere omstandigheden hebben gewerkt dan wij!
Een tweede exces dat moet worden aangepakt? Geld zomaar weggeven aan iedereen. Ik ga volledig akkoord dat mensen recht hebben om een waardig leven te leiden, maar als steeds dezelfde mensen extra moeten werken om steeds dezelfde groep te moeten ondersteunen, dan gaat het systeem onderuit gaan!
Steun moet je verdienen. Je kunt de steun opbouwen volgens leeftijd. Jonge mensen die nog vaak bij hun ouders leven, beginnen bij nul. Niet erg, want ze hebben meestal nog dat ouder-vangnet en dan is het geen ramp als ze plotseling zonder werk vallen. Zelf ben ik ook lang bij mijn ouders gebleven en het is misschien een oproep om goed na te denken vooraleer op eigen benen te willen staan.
Mensen die bijvoorbeeld 40 jaar dienst hebben zouden dan bijvoorbeeld over 40 maanden loonopvang kunnen terugvallen bij ontslag, iemand die 20 jaar gewerkt heeft 20 maanden… Hoe meer je bijdraagt aan onze maatschappij, des te meer rechten je opbouwt.
Maar brugpensioen? Nu nog toelaten? Dat is een baby-boom-generatie die lekker zit vol te tanken op de kap van de huidige werkende generatie. Die liggen niet wakker over wat het na hen gaat gebeuren. En dat kan je moeilijk solidair gaan heten!
Het individu niet verantwoordelijk stellen door vadertje staat alles te laten regelen en uit te betalen. Slecht idee! We moeten een overheid niet langer zien als een moeder-tiet waar we ons hele leven kunnen blijven aanhangen, maar als een strenge regulator, die zorgt dat er duidelijke spelregels zijn en dat die door iedereen correct worden nagestreefd! Dat heeft trouwens niks met liberaal etc te maken.
We moeten gewoon als mens de kans krijgen om ons te ontplooien, zonder dat een overheid met futiele regeltjes voortdurend overal de rem op zet, zoals dat nu het geval is.
En mensen die zogezegd niet kunnen? Eerlijk? Ik zie vooral mensen die van het systeem profiteren omdat ze niet WILLEN! Dat heb ik al vaak genoeg meegemaakt, dat leerlingen, net zoals hun ouders, het liefst een hele leven op “den dop” zitten. Geloof het maar,dat is voor sommigen blijkbaar een bewuste keuze. En als men niet kan, kan men het leren. Niemand is te oud, te dom, te lomp etc om iets aan te leren. Het gaat gewoon bij de ene wat langer duren dan bij de andere. Maar daar is zeker geen schande in. Ik heb zelfs beroepsleerlingen van onze school met succes weten een hoger onderwijs afleggen, en deze mensen zijn nu zeer succesvol. Maar wat kregen ze te horen van anderen? “het gaat boven je kennen en kunnen” of “je hebt het nooit meegekregen”. Dat is pas mensen in een hokje duwen.
We moeten iedereen gelijke kansen geven op onderwijs, en echte reële mogelijkheden op gebied van kansen. Want laat ons eerlijk zijn, jongeren die nu in een kansarm gezin worden geboren zullen naar alle waarschijnlijkheid ook kansarm door het leven gaan of tenminste een grote achterstand hebben. Dat moet absoluut worden weggewerkt. Vandaag nog! Maar na alle kansen komen er ook verantwoordelijkheden. En iemand die niet erg begaafd is kan nog altijd een stiel leren, zich daarvoor inzetten en nog veel betekenen voor onze maatschappij. Het is de patattenzak-mentaliteit die eruit moet. Misschien is het beter om zelf je deel te claimen in plaats van steeds te roepen voor meer herverdeling!
En tot slot. Gelukkig zijn met datgene dat we hebben bereikt. En dat gaat niet enkel over materiële verworvenheden, maar evenzeer over relaties, familie enz. En daarbij moeten we allemaal stoppen met steeds naar de anderen te kijken en af te wegen wat ze meer of minder hebben dan wijzelf! Ja, ik ben gelukkig, en ja ik heb al veel bereikt. Maar ik heb dan ook al 21 jaar 2 jobs gedraaid. En ben ik ongelukkig? Helemaal niet. Ben ik moe? Neen, want mijn job geeft me zoveel voldoening dat mijn dagen voorbij vliegen. Stoor ik me aan de anderen? ENORM! Klagen dat het bijna terug vakantie moet zijn, huilen dat hun twee kinderen een te zware last zijn (wat moeten wij dan zeggen met een zoon met ASS en een anderen met ADHD?), voortdurend hun kinderen “dumpen” bij ouders en schoonouders (die luxe hebben wij nooit), … We leven in een tijd van teveel te klagen en bij het minste bobo-ke bij de dokter te staan of een psycholoog te moeten raadplegen. Het is alsof de huidige generatie nooit volwassen is geworden!
Ik ga een T-shirt laten maken met volgend opschrift:
“Spare me your drama and get a life”
LikeLike
Ik lees in jouw reactie vooral veel kwaadheid om de ongelijkheid die jij ervaart in jouw nadeel. Ik lees ook tussen de lijnen dat je jezelf als norm aanhoudt. En de hardheid waarmee je jezelf én de anderen aanpakt. Bovendien pleit je voor een ‘verzekeringssysteem’ ipv een ‘solidair’ systeem. Dat de rijken moeten belast worden, daar pleit Groen ook voor. Maar dat doet geen afbreuk, ondertussen, van de verantwoordelijkheden voor elkaar. Een steeds kleiner deel van de rijkdom ontstaat uit arbeid, een steeds groter deel uit kapitaal. Er is dus een ‘drain’ bezig, en dat veroorzaakt dat alle ‘groei’ minstens ‘jobless’ is, zoniet jobs vernietigd. Er is gewoon geen kapitaal genoeg beschikbaar (er is wel genoeg kapitaal) om structuren, bedrijven te maken die vervolgens banen creëren. Dus, we moeten niet flauw doen, we zitten met een residu van meer dan 100.000 ‘koppen’ die we nooit meer plaatsbaar krijgen op de arbeidsmarkt. Macro economisch is dus nu een feit, dat is geen ‘mening’. Waar gaan we met die mensen blijven? Op dit moment gaat het niet om aan het werk zetten van mensen en daarmee meerwaarde creëren waarmee dan de arbeid, het kapitaal en de kosten worden vergoed. Dat is de reële economie, en die is voor investeerders niet ‘sexy’ genoeg, niet winstgevend genoeg. Men creëert business modellen waarin mensen moeten ‘fitten’ , zodat de winst hoog genoeg blijft en afgeroomd kan worden door kapitaalverstrekkers.
Een business model moet inderdaad winstgevend zijn, maar moet ook gebouwd zijn rond de mensen die de arbeid leveren en de waarde creëren.
Er is echt wel een grens aan de maakbaarheid van de mens.
Ik ben ervan overtuigd dat je hard werkt, veel bereikt en ondertussen de tijd niet (meer) neemt om ‘hartverwarmend’ bezig te zijn met…niets. Ik lees de sluipende kilte, naast woede, in wat je schrijft. Je kan gewoonweg niet goed tegen ‘zwakte’. En wat met ‘zwakke’ leerlingen? Hoe gehavend komen die uit de ‘strijd’ met jouw plichtendiscours? Mededogen is niet alleen ‘mooi’, maar ook noodzakelijk om de wereld te begrijpen.
Dus neen, niet iedereen kan werken. En niet iedereen zal betaalde arbeid verkrijgen. Dus moeten we sommige mensen in leven houden. Omdat het mensen zijn, soortgenoten en deel van onze gemeenschap. Waar ik wel voor pleit is dat we de solidariteit transparanter maken, en eenvoudiger. Wie niet kan werken, niet alleen vanuit een eigen beperking maar ook vanuit de beperkingen van de arbeidsmarkt, moet uit het werkloosheidssysteem gehaald worden, om zo een helder beeld te krijgen van wie zich nu echt actief op die arbeidsmarkt zich bevindt. En de anderen moeten een ander participatietraject worden aangeboden. Het alternatief is de logica van de survival van de fittest (zoals geïnterpreteerd door Ayn Rand en volgelingen zoals Greenspan en de Chicago Boys).
LikeLike
@ Lucie,
volkomen met je eens.
LikeLike
Ik lees weeral vooroordelen over wie ik zou zijn. Neen, mijn leven is meer dan alleen maar werken. Ik neem ook tijd voor hobby’s, maar ik weet dat redelijk strikt te plannen. Binnenkort nog een Jazz-concert geven (ja ik speel saxofoon. Zou je niet denken van iemand met een sluipende kilte) 🙂
Of het feit dat ik in een fotoclub zit en natuurfotografie doe. Of de 20 jaar computerclub die ik als vrijwilliger met hart en ziel heb gedaan…
Maak niet de fout om verantwoordelijkheidszin en werkethiek te vereenzelvigen met kilte en onmenselijkheid.
Ik ben trouwens zeer menselijk tegenover al mijn leerlingen, ook zij die niet kunnen. Opgelet, zij die niet KUNNEN! Zij die niet willen, en dat zijn er ook een heel deel, daar heb ik geen medelijden mee. En dat is ook zoals het hoort…
Ik kan dus heel goed tegen zwakte, het is luiheid die me mateloos stoort en dat in stand wordt gehouden in onze maatschappij.
Zwakkeren genieten van een sociaal systeem, luieriken profiteren van ons sociaal systeem. En dat laatste moet eruit.
Waarom zou een ex-werknemer van Ford Genk nog gaan werken als die een vette gouden handdruk krijgt? En dat terwijl de mensen van de toeleveringsbedrijven in het zand bijten? Waar is daar de solidariteit en de rechtvaardigheid?
LikeLike
Het ‘niet willen’ is heel vaak een vorm van ‘niet kunnen’. Bij kinderen en jongeren mag je er zelf vanuit gaan dat ‘niet willen’ altijd ‘niet kunnen’ is.
LikeLike
21 jaar ervaring leert me iets anders. Er zijn wel degelijk leerlingen die niet willen. Dat heeft vanalle oorzaken. Slachtoffer van slechte gezinssituaties, drugsproblematiek, foute vrienden, enz. Maar er zijn er ook een heel deel die liever lui dan moe zijn. Dat was vroeger al zo en is niet noodzakelijk toegenomen. Sommige zaken vind je nu eenmaal niet op Google of uit krantenartikels. Sommige dingen moet je met je eigen ogen zien om het te beseffen. En ik ben geen luxepaard dat enkel met de beste leerlingen in het ASO sta, maar ik sta met de twee voeten in TSO en heb dat ook jaren gedaan in BSO.
Wie mij nog vertelt dat lui niet bestaat, mag altijd eens een week les komen geven. Laat die mensen maar eens meedraaien voor de klas en hun handen zetten waar hun mond staat. En de rest die is anders beweerd, zijn praatjesmakers. Daar hebben we er ook genoeg van…
En dan zal ik diezelfde praatjesmakers eens meenemen naar opleidingscentra waar ik ook vaak ben gaan bijscholen. Dan sta je soms ook heel even versteld van de mentaliteit.
Wie trouwens zegt dat niet willen altijd gelijk staat aan niet kunnen, zegt dan ook dat we leerlingen geen correcte kansen geven en ze fout zouden benaderen. Dat is een klap in het gezicht van alle bonafide leerkrachten. En dat in een tijdperk van GOK-uren, GON-begeleiding, graadcoördinatoren, CLB, …
Sorry Renaat, maar nu ga jij de mist in.
LikeLike
Het is veelzeggend dat je het volgende zegt: “Er zijn wel degelijk leerlingen die niet willen. Dat heeft vanalle oorzaken. Slachtoffer van slechte gezinssituaties, drugsproblematiek, foute vrienden, enz.”
Dat iemand jaren in het onderwijs staat, zegt spijtig genoeg niet altijd iets over kennis over ‘goed onderwijs’ (en vice versa). Dat gaat overigens op voor alle vakgebieden.
LikeLike
Correct lezen en dingen niet uit zijn context trekken is een mooie gave die weinigen bezitten. Eerst eens grondig lezen vooraleer uw gefundeerde mening te geven over een materie die je niet machtig blijkt te zijn.
LikeLike
@ Lucie, ik begrijp zeker dat we naar een solidair systeem moeten gaan. Maar nu vertoond het systeem teveel lacunes waardoor ervan geprofiteerd kan worden. Er moet sowieso een degelijk systeem komen dat bovendien betaalbaar blijft. Als we als maatschappij meer centen uitgeven dan dan we kunnen innen, dan weet elke boekhouder hoe dat gaat aflopen.
Het principe van herverdelen kan ik zeker volgen, maar zit dat aub niet bij de hardwerkende middenklasse te halen. Ik doe al 18 jaar twee jobs en vind dan ook dat ik mijn welvaartsniveau verdien. Die constante bijscholingen, opdrachten tijdens vakanties etc moeten iets opleveren, anders gooi ik de handdoek ik de ring.
Laat ons, als we het hebben over herverdeling, teruggrijpen naar de mensen die dat makkelijk kunnen missen. Dat zijn volgens mij de renteniers, de overbetaalde CEO’s, etc.
Er mag gerust meer solidariteit zijn, maar dat moet geflankeerd worden door verantwoordelijkheid. Als ik meer centen zou verdienen dan mijn vrouw en ik ben solidair doordat we de centen gelijk uitgeven, dan is er geen probleem. Als mijn vrouw (hypothetisch) alle centen er zou door jagen en geen klop doen, dan zou dat ruzie geven. Een maatschappij moet datzelfde evenwicht vinden!
Ik vind trouwens veel standpunten van de liberalen en de NVA te scherp, maar links mag niet verglijden in “te soft”. Laat ons vooral eerlijk de zaken bekijken en voor een goed evenwicht pleiten.
LikeLike
“Ik doe al 18 jaar twee jobs en vind dan ook dat ik mijn welvaartsniveau verdien.”
Wie wordt er beter (lees gelukkiger) van dat jij twee jobs wil doen? Als ik het zo lees dan lijkt het alsof je dat ‘voor het geld’ doet.
Ook die CEO’s zijn er van overtuigd dat ze ‘recht’ hebben op wat ze krijgen en hun welstandsniveau verdienen. En die renteniers vinden meestal dat ze ooit hard genoeg hebben gewerkt.
Natuurlijk moet er heel wat gehaald worden bij de ‘stinkend rijke’ mensen. Maar als je vergelijk met ‘de rest van de wereld’ dan behoor jij ook tot de absolute welvaarts-top en zijn er miljarden mensen die even hard (en zelf veel harder) dan jou werken en het toch met veel minder moeten doen.
Ik krijg dus toch de indruk dat je de grens ‘achter je hielen’ trekt.
LikeLike
Mijn geluk en mijn werkethiek bepaal ik zelf. Indien een regering ons gaat opleggen hoe we dat moeten doen, dan sta ik bij de ambassade van een (nog) democratisch land om mij te neutraliseren. Want als ons wordt opgelegd wat we mogen en niet mogen doen, dan komen we aardig dicht in de buurt van de communistische gedachte. En ja, die heeft vooral bewezen dat ze faalde in haar aanpak van herverdeling.
Het is trouwens gemakkelijk om de werkende klasse steeds te viseren en daar geld gaan te halen. Als men afgunstig is op datgene dat ik heb, dan is dat simpel op te lossen, namelijk hetzelfde doen als wat ik al die jaren heb gedaan. Niemand die je dat verbiedt.
Trouwens, het is niet omdat ik 2 jobs doe, dat ik daardoor werk afpak van iemand anders. Dat is een simplistische gedachte die ook allang doorprikt blijkt? Je moet ook nog in staat zijn om een bepaalde job uit te voeren. En een hele resem van in totaal 21 jaar bijscholen zijn mijn deel geweest (met gemiddeld 3 bijscholingen per jaar). Dan is het ook eerlijk dat daar iets tegenover staat. Centen. Ik ken trouwens niemand die een job uitoefent voor enkel een schouderklopje. Ik zou trouwens eens willen zien of de bakker in de buurt een schouderklopje zou aanvaarden als legaal betaalmiddel. Ik kan het natuurlijk altijd eens proberen… 🙂
Trouwens, ik word als hardwerkende middenklasse niet graag vergeleken met een CEO. De CEO doet veel minder op een week (want ik wil graag mijn werkuren eens op tafel leggen) en in verhouding verdienen die veel teveel, zeg maar buiten proportie.
Ik kan me trouwens niet van het idee ontdoen dat er vaak op een afgunstige manier wordt gereageerd. En wie is dan het meest met het materialistische bezig? Diegene die het goed heeft en er voor gewerkt heeft of diegene die het niet heeft en het daglicht in de ogen van de ander niet kan verdragen?
Bovendien ben ik van het voorzorgsprincipe. Geld besparen door geld uit te geven (zonnepanelen, isolatie, pelletkachel, …) Al jaren geen verre reizen gemaakt (Citytrip naar Parijs, etc om de 3 jaar en verder eens met de auto naar Oostenrijk, niet bepaald exotische bestemming en veel goedkoper dan verre vliegreizen) en verder niemand bij ons die rookt, enkel voor sociale gelegenheid eens drinken (met mate), weinig voedselkilometers hanteren door ook zelf te kweken en erop te letten bij de aankoop, huizenruil om dichter bij het werk te wonen, … En ja, daardoor bespaar ik een pak en kan ik me eens iets meer permitteren. En weeral, wie daar een probleem mee heeft? Doe hetzelfde, niemand houdt je tegen!
Dus laat ons de corrupte banken aanpakken, duurbetaalde CEO’s hun loon inperken, renteniers hun geld terug laten halen vanuit de Caymaneilanden of andere belastingparadijzen (neen, ik heb daar geen rekening, ik ben een simpele hardwerkende middenklasser waar jullie een probleem mee blijken te hebben, die zijn centen bij een deftige kleine bank heeft staan), minder duurbetaalde politici, geen Franse filmsterren asiel geven, en ga zo maar door. En daar zit al meer dan geld genoeg!
Maar handen af van de werkende middenklasse aub.
LikeLike
Correct lezen is een kunst die jij spijtig genoeg niet blijkt te beheersen.
LikeLike
Als we geen gelijk krijgen spelen we op de man? Dat is herkenbaar…
LikeLike
Ik heb in het verleden al talloze keren geprobeerd je uit te leggen waar je de mist ingaat. Maar dat hielp niet.
Als je zelf niet ziet dat wat je met wat je schrijft mensen woorden in de mond legt, zaken verkeerd interpreteert, … dan vrees ik dat ik je dat niet duidelijk ga kunnen maken.
LikeLike
Het is trouwens een valse beschuldiging dat ik de gewoonte heb om op de man te spelen. Je zakt weer erg laag door te suggereren dat dat een gewoonte van mij is.
LikeLike
Het grote gelijk van de mensen die de middenklasse viseren zullen op 25 mei zien dat zulke groepen viseren zinloos is. Spijtig om te zien dat de klok altijd maar dezelfde toon mag laten horen. Het getuigt van een zeker fundamentalisme. En vooral de groene beweging zal hiervan het grote slachtoffer blijven.
LikeLike
Begrijp me trouwens niet verkeerd. Op 25 mei zal ik eerder links stemmen, ookal verdenken mensen me ervan om de toplaag van de bevolking te behartigen. Ik blijf echter van mening dat we niet populistisch de hardwerkende mensen moeten achterna zitten, maar een herverdeling moeten bewerkstellingen dat de top 5 procent van de bevolking schandalig veel heeft zonder daar iets voor te presteren en zonder dat ze daardoor (via bevoorbeeld consumptie) bijdragen aan de economie.
Let trouwens op met de middenklasse te demoniseren. Ik wil echt niet leven in een maatschappij waar je ofwel bij de 5% rijken hoort of bij de 95% armen. En daar zijn nog genoeg voorbeelden van, ookal het topvoetbal dat nu een beetje maskeren…
http://www.ipsnews.be/artikel/brazilie-rekent-favelabewoners-tot-middenklasse
LikeLike
Top 5% van de bevolking moet ‘aangepakt’ worden. Prima, afgesproken.
En waar zit jij?: http://www.globalrichlist.com/
(En nu wel eerlijk antwoorden graag.)
LikeLike
Flauw en nepargument. Ik heb het duidelijk over de rijkste 5 procent van onze bevolking. Je kunt natuurlijk altijd vergelijken met derde wereld landen. Wedde dat ik ook niet bij de hoogste 10% zal zitten.
Ik hoef me niet te verontschuldigen voor mijn loon, zeker als we dat vergelijken met toplonen van CEO’s, politici, topvoetballers enz…
Met jouw vergelijking ben je gewoon het debat oneerlijk aan het benaderen en verkeerd aan het voorstellen.
Wat er trouwens aan de andere kant van de wereld gebeurt hebben.wij niet in de hand. Dat dan in de vergelijking erbij betrekken is foutief.
De website die je voorstelt ziet er mij trouwens verre van betrouwbaar uit. Je moet al een loon invullen dat boven het bestaansminimum zit. De site wil duidelijk mensen met zelfs een normaal inkomen viseren. En met het minimumloon van ons land zou je je dus nog moeten schamen, want dan zitten we nog in de betere helft…?
Trouwens, geef me eens 1 rede waarom ik als hardwerkende Vlaming mij moet schamen? Ik zou me kunnen schamen als ik hiervoor geen arbeid zou moeten leveren…
LikeLike
Een erg voorspelbare reactie. Ik wist dat je geen eerlijk antwoord ging geven en ging suggereren dat je zeker en vast niet bij de hoogste 10% ging zitten.
Dat je geen invloed hebt op wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt is natuurlijk onzin. En als je mij niet gelooft, lees dat de blog van Steven Vroman maar even.
Heb ik trouwens gezegd dat je je moet schamen? (Je legt weeral woorden in mijn mond, maar dat is een vaste gewoonte van jou in discussies. Het moet mij nu toch echt van het hart, als jij op dezelfde manier omgaat met je leerlingen (en zeker met leerlingen die een andere visie hebben dan jou), dan is dat heel erg. Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat ze van jou zullen leren hoe ze een correcte discussie kunnen voeren.)
LikeLike
Het is goed, Renaat. Jij wilt de discussie domineren, zoals je dat ookal met anderen hebt gedaan. Ga uw gang. Ondergetekende gaat nu slapen, want ik moet morgen om 6u op.
Vooral voortdoen met dat discour. Het gaat echt de harten winnen voor een duurzame en solidaire samenleving, waar meningen gerespecteerd worden en niet direct worden neergesabeld.
En vooral niet treuren als ik niet dadelijk reageer de komende dagen. Ik moet werken voor mijn centen, en dan heb ik weinig tijd om te fulmineren…
LikeLike
Ik denk er zo over (na de discussie tussen groenhuis, Lucie en Renaat te hebben gelezen):
– Wie hard werkt mag een eerlijk en goed loon verdienen. Wie harder werkt (of meer verantwoordelijkheden opneemt) mag meer verdienen. Hard werken is geen schande. We moeten er wel voor zorgen dat mensen die handarbeid verrichten niet ettelijke keren minder verdienen dan mensen die heel lang gestudeerd hebben en belangrijke topfuncties bekleden.
– Wie snel begint te werken, mag sneller op pensioen
– Het bedrag van je pensioen, hangt niet af van je loon, maar van het aantal jaren dat je gewerkt hebt. Ik begrijp niet waarom iemand die al jaren lang een super hoog loon verdient ook nog eens een super hoog pensioen moet krijgen. Wie op pensioen is, verricht geen betaalde arbeid meer, of hij nu vroeger kaartjesknipper bij de trein of ceo was van de NMBS.
Werk je langer … dan is je pensioen hoger. Werk je minder lang … dan is je pensioen lager.
– Pensioenen moeten voor iedereen het zelfde basisbedrag hebben, arbeiders, bedienden, beambten, zelfstandigen, …
– Wie niet kan werken omwille van gezondheid (handicap), voor die mensen hebben wij de verantwoordelijkheid als maatschappij, om daar voor te zorgen.
– Wie zijn huidige job niet meer kan uitoefenen omwille van gezondheid, moet geholpen worden om een job te doen die, misschien mits herscholing, wel terug tot de mogelijkheden behoort.
– Het hebben van werk is een voorrecht! Het geeft voldoening en zin aan je leven.
– Wie voorzichtig is, en spaarzaam, die mensen mogen uiteindelijk ook meer bezitten (geld, een tweede verblijf, een opbrengsteigendom, …). Wie er voor kiest om al zijn geld uit te geven en volop te consumeren die zal uiteindelijk minder over houden. Maar daarvoor hoeven we de mensen met een appeltje tegen de dorst, toch niet met de vinger te wijzen.
– Wie voltijds zorgtaken (kleine kinderen, bejaarde ouders, gehandicapte broer, zieke partner, …) op zich neemt en die mensen bij zich in huis heeft, moet daarvoor een soort van basisloon krijgen en de jaren dat die persoon hierdoor niet meer op het arbeidscircuit is, moeten meetellen voor de berekening van de jaren om op pensioen te gaan.
– We moeten er alles aan doen om ook minder begaafde mensen de kans te geven om te werken. Hun jobs moeten ook normaal verloond worden.
– Op de winsten op aandelen zou dezelfde roerende voorheffing moeten worden geheven als op de rente op spaarboekjes, kasbons en obligaties.
– Schaf de rijtaks af en hef een kilometerheffing in.
– Bestraf de meest vervuilende producten, verpakkingen en verplaatsingen met een belangrijk hogere btw heffing.
– Beloon de minst vervuilende producten, verpakkingen en verplaatsingen met een belangrijk lagere btw heffing.
– Bij de betaling van een werkloosheidsuitkering, vergoeding voor ouderschapsverlof, vergoeding voor tijdskrediet, subsidies allerhande … zou moeten rekening gehouden worden met het gezinsinkomen, het aantal personen in dit gezin en of zij nog een huur moeten betalen/eerste woning moeten afbetalen. (ik bedoel daarmee: een jongere bijvoorbeeld, die nog thuis woont en niet meteen werk vindt … die komt niet meteen in de armoede terecht indien hij geen werk heeft. Of een koppel (met reeds een eigen woning) waarvan één partner zonder werk valt, zal ook niet meteen in de problemen komen als hij of zij geen werkloosheidsuitkering krijgt. Op die manier worden mensen écht gestimuleerd om werk te zoeken of om zelf iets uit de grond te stampen. Uiteindelijk komt het er op neer dat de echte profiteurs er uit moeten, maar dat de mensen in je gemeenschap beschermd zijn tegen groot onheil. Was dit niet de bedoeling van onze sociale zekerheid?
– Als ex-zelfstandige heb ik ook nog een uitgesproken mening op de heffing van belastingen op de winsten van een bedrijf. Hef gewoon een lage belasting op elke euro inkomsten, ongeacht de winsten, de kosten of het verlies van het bedrijf. Op die manier is er geen gesjoemel meer met kosten allerhande en hoeft er ook geen controle meer uitgeoefend worden op al die kosten. Enkel nog een controle op de inkomsten. Voor de zelfstandige (het bedrijf) is het ook veel duidelijker hoeveel belastingen er moeten betaald worden. De grote bedrijven kunnen op die manier niet allerlei constructies opzetten waardoor ze op den duur geen enkele belasting meer betalen.
– Wat betreft kindergeld, dat blijft natuurlijk een heikele kwestie. Ik denk dat we ook hier wel zouden mogen naar het gezinsinkomen kijken. Verder zou er toch een soort van maximum aantal kinderen per gezin, waarvoor men kindergeld kan krijgen, moeten worden vooropgesteld. En bestaat die regel nog dat wie 7 kinderen heeft geen belasting meer hoeft te betalen? Die zou ik dan toch ook wel afschaffen.
Verder wil ik toch nog even kwijt dat ik veel sympathie kan opbrengen voor Frank De Boosere. Het is één van de publieke figuren die op een toegankelijke manier de “groene boodschap” verspreidt. Natuurlijk, alleen met zijn tips, zullen we er niet geraken. Maar toch … hij praat er niet alleen over, hij doet het ook nog echt! (bijvoorbeeld de verplaatsingen met de fiets).
En dan, beste LIM, je hebt natuurlijk gelijk! De belangrijkste knop die we moeten omdraaien, is die in ons hoofd.
Geld speelt een veel te belangrijke rol in ons leven. Het mooiste in het leven (liefde, vriendschap, de zon, de regen, de bergen, de zeeën, de bossen, …) is gratis. Maar toch … we moeten er niet flauw over doen … samen met je vrienden een flesje wijn kraken … het is niet gratis. De verplaatsing naar de kust (is het per auto of per trein) … het is niet gratis. Een museum bezoeken of een cursus of workshop volgen … ook dit is niet gratis. Dus daarin geef ik Frank gelijk: Geld is een belangrijk middel om gedragingen bij de consumenten bij te sturen.
Wat is er fout aan als mensen een zeer lage btw betalen op hun zonnepanelen, als ze dan met het uitgespaarde bedrag op citytrip gaan met de trein (omdat het vliegtuig echt te duur is omwille van de te hoge btw heffing)?
Daarnaast is geld ook een belangrijk middel om de gedragingen van de bedrijven bij te sturen. Indien we enkel nog Belgische seizoensgroenten en zuivel kopen, zal men uiteindelijk wel stoppen met groenten (die we perfect ook hier kunnen kweken) en zuivel per vliegtuig, boot of vrachtwagen naar hier te transporteren.
Verder, beste LIM, moet ik je ook gelijk geven over dat klagen en zagen. Aan politiek doen hoeft niet meteen om grootse dingen te gaan. Een simpele vraag, liefst gebundeld met een aantal mensen die er samen achter staan, aan de gemeentelijke politici kan uitmonden in een mooi project (zo heb ik hier toch al mogen ondervinden). Als je binnen die groep mensen alleen maar klaagt en zaagt, maar niet de moeite neemt om je idee of bezorgdheid werkelijk bij de bevoegde mensen aan te kaarten … dan kan er natuurlijk niets veranderen.
LikeLike
Nog even een pauze tijdens de vergadering. Dus snel een reactie. @Martine Ik kan me eigenlijk volledig vinden in je argumenten. Het spaarzaam zijn en hard werken heeft me geen windeieren gelegd. Maar dan praten over herverdeling van die zuurverdiende centen, in tegenstelling tot wat een topvoetballer, CEO enz ontvangt, dat begint me te storen.
En de lonen willen vergelijken met dat van een dakloze in Bangladesh, wat sommigen hier suggereren, is ook een valse aanname. Want zelfs een Belg die leeft onder de armoedegrens is voor een inwoner van de favellas in Rio een miljonair.
We moeten ons qua beschaving niet meten aan de armste streken van deze aarde, maar aan de beste leerlingen, zoals de Scandinavische. Zij weten al lang natuur een ecologie te combineren met welvaart en economie.
Het is niet vies om geld te verdienen. Het is wel vies om het voortdurend aan de verkeerde dingen uit te geven. Maar dan nog hebben we eigenlijk niet het recht om daarover te oordelen, aangezien ieder mens naar eigen vermogen en geloof dat tracht in te vullen. We kunnen wel het goede voorbeeld geven, maar we moeten ook opletten met dat belerende vingertje, want dat gaat anders op 25 mei veel stemmen kosten.
Laat ons vooral niet terug gaan naar het tijdperk van de verkiezingen tussen Verhofstadt I en II. De groenen weten dan perfect waar ik het over heb.
LikeLike
Als je de moeite had gedaan die ‘vergelijkingswebsite’ grondig te bekijken, dan had je kunnen vaststellen dat er bij de vergelijking wel degelijk rekening is gehouden met de prijsverschillen voor het bereiken van een bepaalde levensstandaard in elk land. Er worden dus helemaal geen appels met peren vergeleken. Dat je dat wel suggereert en duidelijk er vanuit bent gegaan dat enkel het inkomen werd vergeleken (wat dus niet het geval is) is veelzeggend. Net daarom vragen ze ook naar je woonplaats (land) en niet enkel naar je inkomen, anders zou een correcte vergelijking niet mogelijk zijn.
LikeLike
Er zijn andere sites die compleet andere resultaten geven, zoals deze
http://www.globalrichlist.nl
Het feit dat de ene site 1,35% aangeeft en deze 6,48% is wel een verschrikkelijk grote kloof. Dat is wel een relatief verschil van 80%, ofwel kan ik niet meer tellen?
Bovendien vraag ik mij af waar ze zich op baseren. Ik vind geen uitleg over hun berekeningen (ik zal er overheen zien zeker?). Bovendien blijken beide sites vanuit dezelfde oorsprong te werken, maar zit er 80% verschil op hun resultaten. Da’s geen kleintje.
Met zo’n discrepantie geloof ik er weinig van. Er zal zeker een kloof zijn, maar zoiets effe gaan in een berekening gieten? Het zal eerder dienen om mensen een geweten te schoppen, maar haal dat niet aan als wetenschappelijk.
En dan nog. Ik verdien goed, maar ik heb een vrij geweten. In tegenstelling tot velen heb ik ook al vele inspanningen geleverd en ik blijf erbij dat mijn voorzichtige levensstijl gecombineerd met hard werken geen verdediging behoeft. In tegendeel, we mogen dat een beetje als norm verwachten. Dat is mijn visie daar op. Een eerlijke samenleving beloond mensen die zich inspannen, maar zorgt voor een eerlijke verlonen naar werk, en dat voor iedereen op dezelfde manier. Pak de CEO’s aan enz. Maar blijf van die werkende middenklasse af.
Enfin, ik moet hier niemand overtuigen maar ik heb wel het recht om daar mijn mening over te geven. En mensen voor hun mening neersabelen is niet netjes.
LikeLike
Ik heb niet de gewoonte te reageren op deze blog, maar ik mis toch enkele nuances in deze ‘discussie’. Het gaat hier onder andere over hard werken en het recht op een grotere beloning, herverdeling van rijkdom,… Maar de echte vraag is voor mij: is er wel werk voor iedereen? En dat antwoord is: ja, maar enkel als iedereen minder wilt werken.
Als je echt wilt dat iedereen werk heeft, zal je idd minder uren moeten werken, maar het allerbelangrijkste is eigenlijk dat iedereen met minder tevreden zal moeten zijn, dat houdt een complete mentaliteitswijziging in, is een boodschap die totaal niet populair is (en het tegenovergestelde van wat veel bedrijfsleiders willen), maar het is volgens mij de enige manier als je niemand het recht op werken wilt ontzeggen.
LikeLike
Daar ben ik absoluut mee akkoord!
LikeLike
Klagen en zagen hangt samen met hoe je de wereld bekijkt vanuit wat je hebt aan kennis in je eigen wezen.
En dus zeker de plaats die waarin je jezelf ziet in dat geheel en die je jezelf toekent.
En op zichzelf is daar niets verkeerd aan in de meeste gevallen.
Empathie is in de ander kunnen kijken vanuit wat je kent, deze daarin en dus ook zijn plaats in het geheel erin begrijpen.
En de waarde waarin deze en waaruit deze bestaat zonder oordeel aanvaarden.
Maar ook zichzelf zien naast deze waarde zonder zichzelf minder belangrijker te zien of zo op te stellen dat het beeld van jezelf probeert te overheersen.
Natuurlijk zijn er tal van andere psychologische aspecten die in de ander zien een rol spelen.
Eender hoe mag waarin je dingen en anderen dus niet gebonden zijn aan voorwaarden die moeten vervuld worden.
Natuurlijk is dit alles bekeken vanuit een zaak van eigen waarde.
Zelfrespect.
En heeft het universum en leven daar iets ingebouwd waarin dingen die anderen doen dus in zelfs veroordelen kunnen en mogen bekeken worden.
En onder vrije wil kan dit, we zijn immers geen opgevaren lichtmeesters.
Alsook zou anders zaken die echte schande zijn maar aanvaardbaar worden en goed te spreken.
Dat een geheel of zelfs individu zich kan aangevallen voelen indien de werking van het systeem in gevaar komt of zijn eigen plaats is heel logisch de reactie erop ook.
In sommige dingen van reactie word echter beetje te ver doorgedreven in reactie.
Al hebben onze vrienden Renaat en Groenhuis en Lucie gelijk in delen van hun argumenten.
En kan men wel spreken er over, een blog is geen debat echter.
Men moet ook begrijpen dat de ander dus zich verplaatst in hoe hij de dingen ziet en zelfs beleeft.
En ook hij moet groeien in expressie.
Er zijn zaken die Groenhuis stelde en waarop gereageerd werd, waarin Renaat dus eigenlijk zelfde inhoud antwoordde maar in andere vorm.
Beiden zijn niet gewaagd aan elkaar en intelligent.
Maar emotie doorspekt het geheel.
Opgroeien in dit alles is echter niet zo makkelijk, omdat men in de eerste plaats dus geconfronteerd word met zichzelf in zijn eigen onderbewuste en de inhouden daar.
Geloof me zelfs ik heb hier moeten doorgaan en dan neen zeggen tegen mezelf en zeggen ik behield die mening ik zat dik fout in mijn visie.
En dat kan heel hard zijn als men geconfronteerd word met het weten dat eigen ideologie dus steunde op illusie wetende dat men wel ze zat te verkondigen tot jaren toe.
Maar dan heeft men die kennis en eens verwerkt leert men dan neutraal antwoorden.
En samen iets bereiken.
Eens individualiteit meer opzij gezet gaat men automatisch samenwerken met anderen, en zijn de dingen die men nastreeft gelijk van aard.
Er is in deze wereld enorm veel aan het veranderen en aan het rommelen, alles in één keer kan niet verandert worden.
En wat er komt moet inderdaad voor een geheel zijn en minder voor het belang van de verwachtingen van het individu.
En dit is bezig maar vraagt tijd.
Sommigen hebben schijnbaar angsten voor hun individualiteit te verliezen als ze opgaan in het geheel.
Dit is een illusie.
Het geheel zal alleen rijker worden men is dan immers niet meer alleen.
Lijkt me wat dom enkel zichzelf waarderen en zien als individu aan de top in een geheel.
De enige raad is blijf neutral zie wat samen is te bereiken al moet u daar lange tijd over doen, en val niet in en verdedigende rol waarin nijdigheid en agressie net achter de hoek schuilt.
Zogezegd omkleed met een mantel van dat is onwaardig.
Want daaronder kan men makkelijk zijn eigen tekortkomingen onder verstoppen.
Zowel Lucie, als Groenhuis, als Renaat hadden dingen juist.
Maar meestal waren ze naast elkaar aan het spreken en over dezelfde dingen zich aan het beroepen op verdediging.
LikeLike
Als ik al commentaar geef , beste Groenhuis, dan is dat omdat ik wel een specialist ben in armoede, kansarmoede en arbeidsmarkt. Dan is dat ook omdat ik zelf ervaringsdeskundige ben in de kansarmoede. En dus bijzonder goed weet hoe armoede ‘werkt’ en ‘niet werk’, voorbij de louter waarneembare werkelijkheid. Ik beweer ook niet dat je kil bent, want ik ken je niet persoonlijk, maar dat de kilte sluipt in je schriftuur. En ik schrijf dit met het grootst mogelijke mededogen. Ik wil je graag meenemen in een positief verhaal van herverdelen door middel van een genereuze houding en weg van valse zekerheden (zoals geld, want dat systeem staat op barsten). Natuurlijk moeten er een basisveiligheid zijn in ons leven, ik ben de eerste om toe te geven dat ik mooi praten heb, nu ik wel een huis heb, een inkomen heb (overigens is dat een uitkering) én eigenlijk geen schulden (buiten een hypotheek). Ik weet hoezeer de verwarring in de wereld juist ons opjaagt om nog meer de onzekerheid te verbannen door nog meer ‘voor onszelf’ te zorgen. Ik heb zelf een overdreven arbeidsethos, en besef dat ik daarmee niet de norm kan zijn voor mijn medemensen. Ik wil je uitnodigen om zachter te worden, zonder daarom te vergoeilijken of een caritatieve houding aan te nemen. Want naast het mededogen met al dat onvermogen van al die mensen, blijf ik elkeen ook wel uitdagen (en aanklampen) om met de eigen (rest) vermogens aan de slag te gaan. Het is goed,en het is goed genoeg. We moeten niet steeds beter, steeds hoger, steeds meer… Er is een beperkte mate van beschikbare arbeid, dus ook die moet herverdeeld worden. Er is een beperkte mate van grondstoffen en hulpbronnen, die moet herverdeeld worden. Er is een beperking in productieve tijd, en ook die moet herverdeeld worden. En er is maar een beperkte mate dat arbeid meerwaarde creëert waarvoor ook betaald wordt (of kan of wil betaald worden). Dus ook dat moet herverdeeld worden. En dat zijn herverdelingen binnen de reële economie, naast de herverdeling die nodig is tussen actoren in de reële economie en die erbuiten, nl. de kapitaalsconcentratie die systemisch is geworden; zie Piketty, capital in the 21st century.
Dus wil ik je meegeven dat je heel erg welkom bent, en dat ik hoop dat ik jouw kan hartverwarmend ont-moeten 😉
LikeLike
Loved reeading this thank you
LikeLike