In vergelijking met Parijs-Roubaix is het maar klein nieuws natuurlijk, maar het derde klimaatrapport is dit weekend publiek gemaakt. De inhoud van het rapport is al langer bekend en kan samengevat worden in één zin: we kunnen de klimaatchaos nog vermijden als er snel en drastisch wordt opgetreden. Vanaf nu. Als.
Het ziet er echter niet naar uit dat dit rapport, net zoals de vele voorgaande studies, veel effect zal hebben. Daarom toch even stilstaan bij de vraag waarom we zo weinig reageren en hoe het toch anders zou kunnen.
Rutger Bregman (van het interessante boek Geschiedenis van de vooruitgang), denkt dat er geen opstand komt tegen de gang van zaken omdat we het nog te goed hebben. In zijn column wijst hij op het individualisme en onze ouder wordende hersenen die toch liever voor de status quo kiezen. Met andere woorden, apathie leidt tot de ondergang.
Een stuk strijdbaarder is de oproep van Desmund Tutu, in MO* kan je lezen hoe hij oproept voor een strijd vergelijkbaar met de strijd tegen apartheid. Daarbij moeten we vervuilende bedrijven aanpakken, banken die investeren in fossiele brandstoffen de rug toekeren, onze politieke leiders keer op keer op hun verantwoordelijkheid wijzen, onze lokale besturen onder druk zetten en volop kiezen voor hernieuwbare energie.
Volgens Tutu is er wereldwijd een groeiende beweging van mensen en groepen die daarvoor gaan. Wel, in deze ben ik toch geneigd om deze man van 83 te geloven en mee op te roepen voor de opstand. Een eerste stap zou kunnen zijn om op 25 mei enkel te stemmen voor partijen met een drastisch en geloofwaardig klimaatplan.
Low Impact Man 