In onze reeks inspirerende voorbeelden vandaag aandacht voor Sebastiaan Jammaers. Hij heeft niet enkel een interessante blog over consumeren in de 21ste eeuw, maar is recent gestart met een boeiend experiment onder de naam ‘zerowaste uitdaging’.
Het concept is dat er 5 mensen zijn die een aantal uitdagingen moeten uitvoeren rond afvalreductie, en daarvoor krijgen ze 30 dagen tijd. Hun ervaringen delen ze onderling op een wiki, en de buitenwereld kan het experiment volgen via de blog en Facebookpagina. Het doel van het project: het informeren van mensen, en hun laten inzien dat veel dingen in ons dagelijks leven ook anders (ecologischer, ethischer) kunnen. Dat kunnen we alleen maar toejuichen natuurlijk.
Zo kan je lezen hoe de deelnemers op zoek zijn naar manieren om afvalarm te winkelen, hoe ze alternatieven bedenken voor deodorant of onderling discussiëren over al of niet duurzame palmolie. Het project zit nu in week 2, maar loop nog een tijdje door. Het hele project is gebaseerd op vrijwilligerswerk en van onderuit gegroeid. Sebastiaan heeft zich hierbij laten inspireren door de toch wel straffe aanpak van Bea Johnson van het ‘Zero Waste Home’ project.
Low Impact Man 
Ik sta zo wie zo voor een verhuis.
En door omstandigheden begon ik te bekijken wat verhuist diende te worden.
Man lief had ik na een tijd door wat een hoop rommel waar men zich aan bind.
Hoeveel heeft men werkelijk nodig om gewoon te leven.
Een ajuinsnijder kan men evengoed vervangen door een gewoon keukenmes.
En daar kan ik zelfs andere groenten mee snijden.
Drie bestekken, leuk vraag me af wanneer ik nog eens enorm veel mensen heb aan tafel, ik ga dus vragen of ze hun bestek meebrengen.
Alsook enorm veel rommel van zaken waar ik me niet meer mee ga bezig houden of die ik bijhield van daar ga ik nog eens iets mee doen.
Meestal waren deze zelfs op mentale illusie als basis aanwezig.
Vanuit een streven dat men niet aan kan maar toch even wil neerzetten in de wereld alvast dingen gaan verzamelen.
Zonder dat men het beseft en dokters bevestigden dit, hebben die zaken een enorme diepe impact onbewust die doordat ze er zijn en men zonder erbij na te denken deze steeds weer ziet opduiken.
Goed wetende dat ze tot niets dienen.
Een heel remmend effect op zaken die men werkelijk dus kan en zelfs kan gebruiken.
De rommel houd ons in zijn greep.
En vanuit die rommel gaat men meer dan eens zelfs rommel daar bovenop verzamelen.
Omdat om het project dat tot niets gaat leiden toch moet uitgevoerd worden men nog dit of dat nodig heeft.
Dik 80% van iets in een woning gebruikt men amper of zelfs helemaal niet.
Een Meester houtbewerker die ik ken Rom.
Zegde me zelfs kijk eens goed zelfs kasten worden totaal verkeerd gebouwd.
Me duwt ze vol en zelfs dan zijn ze niet praktisch.
Oude rommel die tot niets leid.
Het ging allemaal de deur uit dus.
En wat ik moet verhuizen past in één lichte vracht.
Daarna is het een kwestie van de rommel buiten te houden.
Zijn bovenkamer waar het brein zich bevind ook proper te houden.
En zeer zeker dan eens te kijken welke dingen er bij zo goed als zerowaste kunnen horen.
Ook wat men zelf kan ondernemen.
Ik verhuis naar een moderne aangepaste woning met één slaapkamer.
Maar wat resteert past in één kamer ervan.
Plaats en ruimte.
Waar ik dan daarna steeds minder moet recycleren van rommel.
Het is maar één aspect van zerowaste.
Feit lijkt we gingen van jager verzamelaar blijkbaar naar rommelverzamelaars.
Mogelijk documenteer ik het alles.
Even had ik tegenzin alles weg te doen, maar nu voel ik me bevrijd.
Mijn woning komt zo dat ik in één dag alles rustig kan inpakken kan verhuizen totaal in 3 uur en terug alles kan opbouwen op één dag.
Zonnepanelen en al.
Het enige dat ik echt zal missen is het tuintje dat ik hier had.
We zullen zien of ik er een optie voor vind.
LikeLike
Dag Patrick, succes met de verhuis zou ik zo zeggen! Spullen die je niet meer nodig hebt kan je altijd schenken aan een Kringloopwinkel in je buurt. Of hou eens een ‘garageverkoop’ (beetje Amerikaans, ik weet het). Ik ben nu zelf met de lenteschoonmaak bezig, en alles wat ik niet meer kan gebruiken gaat er onverbiddelijk uit. Kleren, elektronica, boeken, enz. Let wel, niets wordt weggegooid. Ik verkoop het of schenk het weg.
Je hebt volkomen gelijk dat afval of rommel vermijden de eerste én belangrijkste stap is voor een levensstijl met lage impact. Een schone lei en doen zou ik zeggen.
LikeLike
Ik heb een derde over van al wat ik in bezit had.
En zelfs dan acht ik dat er nog teveel resteert.
Ik heb het weg geschonken.
Intuïtief ziet men hoe weinig men nodig heeft om te leven.
En dat bezit niet meer dan schaduwen zijn van denken,
Hoe meer ik weg deed en opteerde het niet meer terug toe te laten in mijn bestaan, hoe meer rust er kwam en hoe meer geluk.
LikeLike
Met op te letten wat je koopt kan ook al heel wat afval, verpakking besparen… met ons gezin van vier vulden we jaren slechts één PMD zak per jaar, nu de kinderen wat groter zijn komen we aan drie zakken. Restafval? Al jaren 9 vuilbakken (rolcontainer max. 30 kg) per twee jaar… Vorig jaar hadden we er vijf, dit jaar zullen we er vier hebben … dit is gewoon afhankelijk of er in de laatste week van december of de eerste week van januari er een wordt buitengezet…
LikeLike
Interessant Patrick! Heb je zo concrete tips over hoe je dat aanpakt?
LikeLike