Een geslaagde campagne van 11-11-11 kon de voorbije dagen op flink wat aandacht rekenen. Met opvallende affiches met onze politici in exotische hemdjes vraagt deze organisatie aandacht voor de bredere mondiale thema’s in de verkiezings-campagne. Want jammer genoeg hebben onze leiders meer en meer de neiging te bakkeleien over pietluttigheden zonder zich al te veel te bekommeren over het grote verhaal.
Als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat het ook binnen Groen niet altijd makkelijk is dit thema voldoende aandacht te geven. Let wel, in het verkiezingsprogramma zit een hoofdstuk ‘internationaal’ met thema’s als een eerlijke globalisering, democratisering van de internationale instellingen, mensenrechten, eerlijke handel, conflictpreventie en ontwikkelingssamenwerking. Goed voor 21 bladzijden stevige standpunten, en ook in de teksten over klimaat, voedsel en biodiversiteit is er veel aandacht.
Als ik naar de praktijk van het lokale niveau kijk, dan is het tijdens de tredmolen van dagelijkse beslissingen moeilijker om het eilandgevoel te vermijden. Vanavond hebben we bijvoorbeeld gemeenteraad, er staan 65 punten ter bespreking op de agenda maar eigenlijk niet één die met mondiale ontwikkelingen te maken heeft. Een punt gaat over de subsidiëring van Oxfam wereldwinkels, en verder zijn er een paar punten die te maken hebben met (vooral Europese) migratie. Maar tot hiertoe hebben we in de gemeenteraad nog geen debatten gevoerd over hoe we de stad kunnen voorbereiden op een postfossiel tijdperk, of hoe we de voedselvoorziening zullen organiseren als de klimaatchaos verder oprukt.
Dit heeft ook te maken met een structurele fout in ons democratisch systeem. We worden bijna verplicht tot korte termijn denken (tot volgende verkiezingen) én lokaal denken (enkel wat onze kiezers aanbelangd). Stel je voor dat we als inzet van de volgende verkiezingen de strijd tegen armoede en klimaatverandering kunnen maken. Zou dit geen beter idee zijn dan nog wat te neuzelen over hoe we bevoegdheden verdelen in dit land?
Het komt er in theorie op neer dat je een mandaat krijgt om het zes jaar zo goed mogelijk te doen. In de praktijk wordt dit vertaald als: het binnen zes jaar weer zo goed doen…
LikeLike
Het zou zeker een beter idee zijn, als je het mij vraagt. Maar of het merendeel van de mensen (lees kiezers) dat begrijpt is maar helemaal de vraag. En die heb je nu eenmaal nodig om je plannen te verwezenlijken. Een duivels dilemma, niet?
LikeLike
Belgie is verdeeld in politieke partijen.
Die hebben hun individuele keizers.
Klimaatverandering treft ons zeker allemaal op al onze eilanden die een hele wereld uitmaken.
Armoede is een andere zaak.
Daar kan de burger indien de wil er is wel iets doen.
Los van de politiek.
Politiek moet eerst verder hervormd worden en de systemen aangepast alvorens alles in sterkere beweging komt om op die vlakken dus tegemoet te komen.
De werking van waarom alles zo verloopt in politiek is enorm ingewikkeld.
Kiezers natuurlijk hebben hun inbreng.
Maar bvb momenteel in Griekenland en inderdaad mede door politieke beslissing.
Leven momenteel 800.000 mensen die zelfs niet meer goederen hebben voor de basisbehoefte van leven.
Zelfs geen zeep voor verzorging.
De kwestie is inderdaad dat politiek zich hierover buigt.
Maar toch kan men ook los hiervan iets aan die armoede doen zodat de mensen hoop krijgen.
En terug veerkracht.
Dit vraagt zelfs geen geld.
Men kan evident goederen inzamelen en het tot daar brengen.
Al moet inderdaad politieke dan lokaal en internationaal de wegen voor doorstroming toegang verlenen.
Kleding, voeding, medicijnen, verzorgingartikel, speelgoed desnoods huisraad.
Noem maar op.
Indien men dit zou doen geeft men ook signaal naar de politiek.
In basis gezien noemt men het delen vanuit menselijkheid.
Het kan via bestaande centra die al werkzaam zijn, het kan uit opgestarte initiatieven komen van nieuwe organisaties.
Het vraagt alleen wat wil en begrip.
En ook gaan spreken met de mensen daar van de centra die zich daar al mee bezighouden.
Ze zijn er kunnen zelfs via mail benaderd worden.
Er zijn veel meer eenvoudige dingen die men kan.
Voorlopig ben ik te zwak fysiek wegens ziekte om me erin te bewegen.
Mogelijk ziet iemand iets in mijn woorden en kan zelfs beter naar voren brengen.
Het kan echter een begin zijn van heilzaam dat ook naar andere landen gaat en nieuwe dingen doet ontstaan.
The stuff that dreams are made of are new idea.
LikeLike