Vandaag was het graafdag op alle fronten. Zo ben ik gestart met het ingraven van twee emmers ‘Bokashi’. Bokashi is de Japanse naam voor goed gefermenteerd materiaal. Het gaat dus om groenten- en fruitafval dat in een speciale emmer met de hulp van micro-organismen een proces van fermentatie heeft ondergaan.
Daarbij komt er vocht vrij dat – aangelengd met water – gebruikt kan worden als voeding voor planten. De gefermenteerde resten van groenten en fruit kunnen dan ingegraven worden en meteen als voedsel dienen voor planten. Bij dit proces komt ook zo goed als geen CO2 vrij, dit in tegenstelling tot het klassieke composteren. In het voorjaar is het de bedoeling een aantal plantjes op deze grond te planten om te testen of dit verschil maakt met grond waar geen Bokachi is in verwerkt. Hier kan je meer info vinden over deze methode. Het gaat trouwens om politiek gevoelig GFT aangezien een emmer afkomstig is van het kabinet van de schepen van milieu en klimaat. Wie weet, zorgt dit voor supergroentjes.
Iets later was ik alweer aan het graven, deze keer om de Reep open te maken. Dit is een oude Leie-arm die opnieuw zal blootgelegd worden. Aangezien de werken nogal lang aanslepen hebben enkele buurtbewoners via 
Facebook een actie opgezet om er dan maar zelf aan te beginnen. Gewapend met welgeteld 1 kadukke kruiwagen, 4 emmers en een twintigtal goedgeluimde maar totaal onervaren grondwerkers een hopeloze opdracht. Waardoor we meteen een groot respect kregen voor de duizenden arbeiders die in de 19de eeuw met dezelfde middelen kanalen uitgroeven.
Het ging om een louter symbolische actie dus, maar toch met een positief effect. Het project krijgt opnieuw aandacht en zal zowaar nu toch iets meer opschieten. De handen uit de mouwen steken levert meestal meer resultaat om dan jammeren om wat misloopt.
Low Impact Man 
Das gedempt met kleihoudende grond, heb je iets ander gereedschap nodig dan de klassieke troffel.
Beste is te beginnen graven iets aan een waterkant als deze ergens aansluit.
Pik, steekspade, troffel, en een grondschraap iets wat niet meer in omloop is maar het werk veel sneller doet verlopen.
Men gebruikte deze aan paard of ezel.
Kan men zelf maken als men een oude ploeg heeft.
Het paard en de ezel maken laat je best aan de natuur over, of je vraagt die van Sinterklaas even.
Men had ook zeilbakken dat is iets heel eenvoudig die aan waterzijde de bovenlaag wegschrapen, en dat kon men met winch en lier en ketting.
Het beste is een Bobcat vermeen ik maar zelfs dan is het nog zwaar werk.
De motivatie is er maar das dus bruutte spierkracht bundelen.
Afin laat maar weten als je een ingenieur nodig hebt.
Graven kan ik niet meer maar ik heb nog wel weet van hoe die oude dingen werken.
Als je stoot op een oude bom van de tweede wereldoorlog niet stoppen en er op slaan met een hamer dan heb je meteen grondverplaatsing.
Je moet ook een aal hebben en voorhamers, de grond word immers voorbewerkt dan gaat het graven sneller.
Principieel gezien is het best te doen.
Het hardste dat ik ooit heb afgebroken was een bunker van het leger, om drie gaten te slaan voor deuren dienden we met twee man een gans weekend met drilboren 15 uur per dag te werken.
Wens die mensen echter succes want het innitiatief is mooi.
LikeLike