Angst

Zaterdag was ik bij de voorstelling ‘Angst ‘, een stuk geschreven door Stijn Devillé en gespeeld door Braakland/ZheBilding en de Queeste. De voorstelling is het vervolg op ‘Hebzucht’, een reconstructie van de financiële crisis.

‘Angst’ is politiek theater mét inhoud, maar tevens met alle ingrediënten van een klassiek drama. Het stuk gaat in op de nasleep van de financiële crisis in 2008, hoe de regering Dexia probeert te redden en wat daarvan de gevolgen zijn voor de mensen. Een hoogtepunt is de scène waar Michael Pas op schitterende wijze het hele verhaal van de piek-olie vertelt en de link legt tussen schuld en energie. Hij brengt een theatrale vertaling van dit nog steeds indrukwekkende filmpje van Jeremy Rifkin. Knap hoe een behoorlijk ingewikkelde kwestie zo op de planken wordt gebracht. En je voelt hoe in de zaal de angst voor wat komen zal tastbaar wordt.

Naast uitstekend acteerwerk en schitterende muziek zorgt ook de aanwezigheid van ‘het volk’ voor een extra dimensie. De hele tijd staan een veertigtal gewone mensen gewoon op scéne. Ze spreken niet, ze reageren bijna niet maar maken wel duidelijk wie de rekening betaalt van een systeem dat zich krampachtig vasthoudt aan de macht. Hun stille aanwezigheid laat voelen het machtspel tussen banken, de Europese instellingen en de politiek gevolgen heeft voor elk van ons. De achtergrondinfo kan je hier lezen.

Een beklijvende voorstelling dus die de volgende maanden het hele land doortrekt. Een absolute aanraden, waarbij je zelf ook als figurant kan meedoen. Op 2 april komt de voorstelling ‘Hebzucht’ naar Gent.

Stijn Devillé werkt nu aan het derde deel van de trilogie. Na ‘hebzucht’ en ‘angst’ is het dan tijd voor ‘hoop’. Zoals de laatste woorden van de voorstelling duidelijk maken. Je begrijpt dat ik reikhalzend uitkijk naar deze voorstelling.