Na de eerste maand deed ik al een kleine rekenoefening om in de schatten hoeveel mijn politiek mandaat nu oplevert, nu we een jaar verder zijn kan ik volledige cijfers geven.
Eerst de tijd. In 2013 heb ik precies 577 uur besteed aan de politiek. Mensen die zich afvragen hoe ik dat weet, als zelfstandige heb ik een programmaatje waarmee ik makkelijk kan bijhouden hoeveel uren ik aan welk project besteed (ter vergelijking vorig jaar 565 uur aan lezingen en voorstellingen). Die 577 uur politiek komt neer op net geen 1,5 dag per week (als je de uren verdeeld over 52 weken, en een werkdag van 7,5 uur neemt).
Wat de inkomsten betreft kreeg ik in 2013 het bedrag van 8123,94 te weten: 7382,82 van de gemeenteraden en commissievergaderingen, 411,78 als bestuurder van Digipolis en 328,51 van Ivago. Let op, het zal nog iets stijgen omdat de maand december nog niet is uitbetaald. Daarom doe ik er nog 1000 euro bij. Het totaal wordt dan 9123 euro. Dit is een netto bedrag waar reeds belasting en RSZ is afgegaan. Daarvan gaat 20% naar de partij (de afdrachten in het jargon), dus min 1824, blijft over 7299 euro. Of zo’n 608 euro in the pocket per maand.
Als je dit naar uurprijs omrekent, kom je op 12,6 euro per uur, toch iets optimistischer dan mijn eerste inschatting. Maar er zit nog een kant aan het verhaal. Door het politieke werk heb ik natuurlijk minder tijd om lezingen te geven of 
projecten uit te voeren. De afrekening van mijn boekhouder toont dat mijn beroepsinkomsten nu 39% lager zijn dan in 2012. Als ik de inkomsten van de politiek meetel, blijft het duidelijk dat ik nu wat minder verdien dan vorig jaar. Een villa zoals die van collega Rik Daems zit er niet meteen in (hij zou trouwens beter het licht uit doen als hij op zijn trappen ligt).
Voor de duidelijkheid, ik klaag absoluut niet! Ik kreeg namelijk ook een laptop, uitnodigingen voor veel te veel recepties, heel veel boeiende ervaringen en ontmoetingen én een stukje ‘invloed’ (zie vorig stukje). En om het in mondiaal perspectief te zien, ik ben nog steeds bij de 1% rijkste mensen ter wereld…En iets doen aan die ongelijk is net een van de redenen om aan politiek te doen.
Low Impact Man 
Kijk dat is nu eens een voorbeeld voor andere beleidsmakers! Met dit soort transparantie kun je het verloren vertrouwen in de politiek terugwinnen. 12,4 euro per uur betalen aan iemand die van de wereld een betere plek voor iedereen aan het maken is – te beginnen in Gent – dat is echt wel zijn geld waard. Dat zijn zelfs solden 🙂
LikeLike
Voor ik het in uurloon uitreken want dan gezien de tijd die je erin stopt kom je zelfs op minder uit.
608 welverdiende Euro.
Vooral omdat de tijd die je erin stopte één van kwaliteit en niet alleen kwantiteit is.
Kwaliteit dat je deze zaken wil presteren voor dat bedrag.
Kwalitatief en kwantiteit voor wat je gegeven hebt.
Je krijgt zelfs een joker mee van me.
Een harten troef dus.
En bij de 1 procent rijkste mensen?
Wie vervult is van dienen voor anderen in waar aspect van dienen zelfs in de kleine dingen heeft het grootste geluk en zegen in zich.
Naast ego en persoonlijkheid dus ook essentie als wezen.
Het hoogste goed dat men bezitten kan en niet te betalen met geld.
LikeLike
De affiche van de heer Daems kan men niet politiek bekijken.
Eigenlijk dient men beetje humor te benutten, inzicht in menselijke psychologie en mathematica.
Hij zal natuurlijk al liggend niet de villa verdient hebben.
De tekst verwijst mogelijk naar een onderwerp dat in beleid moet bekeken worden in het parlement.
Iemand die stempelt en dit leest gaat waarschijnlijk eerst inzicht over het onderwerp in eigen menselijke herinnering en dus ego halen.
Ze gaan niet op hun achterste poten er voor staan.
We houden begrip.
Deze mensen weten meteen dat ze met stempelen zulke villa niet kunnen betalen.
Behalve dat ze natuurlijk in hun schaduwzijde voor de fiscus verborgen houden dat ze zwartwerk doen en opteren voor een villa in het buitenland.
Deze zijn ook slim ze behouden dit geld niet op rekening ergens maar in oude sok onder de matras.
Ik heb zelf ook al oude sokken gevonden onder mijn matras er was ook een geurtje aan.
Meeste zullen echter zich heel aangesproken voelen en meteen keihard gaan zoeken naar een job en beginnen even hard werken voor zulke villa.
Anderen zullen dan de tekst weer opvatten als de zoveelste verplichting die er aan komt.
Enige gezinnen zullen volharden in koppigheid en tevreden blijven met zes euro die ze per dag hebben voor te leven.
Principieel gezien steekt er ook beetje waarheid in wat de heer Daems zegt.
Het kan een vorm zijn van gemeenschapswerk die daarna ondersteund door andere instanties dan kan leiden na jaren tot een uitgebouwd project van burgers of zo naar een volwaardig beleid waarin die welke opteert voor deze vorm van werk te doen dan ook daarvoor extra centen krijgt.
Anders blijft het een nuloperatie.
Bouwen aan de gemeenschap is inderdaad een must waarin iedereen verantwoordelijkheid moet nemen.
Alleen zegt de mathematica één ding erin.
Wie zijn waarheid is het hier en is dit wel een waarheid of moet het motief van het vooropgestelde beeld eerst degelijk onderzocht en uitgediept worden.
De vraag staat dus open iedereen heeft weer beetje gelijk.
De moraal van het verhaal is.
Het is niet bewezen mogelijk heeft iemand anders beter idee.
LikeLike
Een aanrader voor de heer Daems: https://decorrespondent.nl/511/waarom-arme-mensen-domme-dingen-doen/14406623-f2d61f0c
(En ik kijk uit naar de reactie van Lucie Evers.)
LikeLike
Lucie zal wel antwoorden vermeen ik.
Maar zowel ik als Veerle Messier vinden de link en de inhoud van artikel heel goed.
Spijtig dat je er zelf inhoudelijk vanuit eigen wezen geen stukje over schreef.
En dit omdat je mening waardevol is Renaat.
Zo verkrijgt men meer inzicht en kan men alles beter in perspectieven gaan plaatsen.
Dit blog word enorm veel gelezen.
Principieel gezien moeten de stukjes inderdaad kort zijn.
Het is Steven die hierin scheidsrechter is het is zijn blog.
En we zouden dus eigen blog moeten hebben voor zulke onderwerpen die dan gekoppeld zijn in links.
In visie waaronder ik uw inbreng zeer repecteer.
LikeLike
Dag Renaat, Dag Patrick, Dag andere lezers,
Inderdaad, dat artikel las ik eerder, en ik vind het concept ‘bandbreedte’ zeer goed passen in het kader van mijn eigen werk omtrent ‘kijken naar kansarmoede’. Meer nog, het instrument dat ik ontwikkel slaat juist op het ‘meten’ van die bandbreedte en daarmee het inschatten van de mate waarin mensen er aan toe zijn om bijvoorbeeld deel te nemen aan de arbeidsmarkt. Sommige mensen zijn er niet aan toe en verdienen een ander trajectvoorstel dan iemand die wel toe is aan ‘gaan werken’ en alles wat dit met zich meebrengt. Tot nu toe “meten” we heel eng mensen op 2 dimensies: ‘armoede’ ( dus geld of schulden) en ‘intellect’ (dus diploma en competenties- liefst vaktechnisch). Ik onderzoek hoe we naar meer dimensies kunnen kijken, nl. ook sociaal, emotioneel en cultureel, naast de inventaris van krachten: wilskracht, veerkracht, draagkracht. Die ‘matrix’ leren hanteren aan de hand van een aantal inzichten en technieken, daar hou ik mij onder andere mee bezig.
En wat mijn eigen verhaal betreft: ik heb sterk ondervonden wat een vernauwde bandbreedte met een mens kan doen, zelfs met een mens met bepaalde sterke talenten en capaciteiten. Als ex-dakloze, ex-junk, ex-instellingskind…
We mogen dus niet in de valstrik lopen om , vanuit onze eigen kunnen en kennen, te ‘eisen’ dat de ander ‘zichzelf bij de haren uit het moeras trekt’. Anderzijds laten we heel mensen ‘vallen’ door hen niet aan te spreken op wel aanwezig is aan talenten en krachten. Heel vaak gaat het over een mismatch tussen aanbod en cliënt, tussen kost en verwacht effect, tussen mensen onderling en tussen mensbeelden. We zijn met zijn allen gepokt en gemazeld in het humanisme van de verlichting, waarmee we geloven in de ‘plicht’ tot ontwikkeling. En daarmee het geloof in grenzeloze groei, de plicht tot steeds meer mens worden – weg van de driften en het primaire-, en het repareerbaar zijn van mensen. Niets is minder waar.
Dhr Daems kan niet zo multi dimensioneel denken, maar dan kunnen de meeste mensen niet. Dat mag ik hen eigenlijk niet verwijten. Ik moet bedenken hoe ik mensen kan ondersteunen om hen dit wel te laten begrijpen én hanteren op een manier dat ze er zelf ‘mentaal omvallen’.
Wat hoe kan een middenklasse hulpverlener of dienstverlener ‘empowerend’ zijn, als ze zelf door het leven gaan vol angst en onzekerheid, als bange blanke man. Dus moet ik hen empoweren om voor mijn ‘lotgenoten’ empowerend te zijn. En ondertusse ook nog eens adequater middelen inzetten.
LikeLike
Zeer juist, heel gericht, interessant, natuurlijk ingewikkelde materie.
We zien inderdaad in anderen ook dingen die we zelf in eigen wezen ook ontberen, naast veel andere zaken.
En we projecteren inderdaad delen van uit ons wezen naar omgeving en anderen toe.
Schuldig zijn is iets anders en onbegrip moet heel breed bekeken worden.
Bepaalde zaken op de agenda zetten en melden dat kan zo niet mag natuurlijk als het beleefd blijft.
Wat je meld over drugverslaving en al is heel complex, ik heb zelf zo een paar mensen gekend, die alles hadden en erin verzeild raakten.
heb net nog tegen iemand moeten zeggen van iemand dierbaar los te laten omdat deze dus echt alle contact verbrak en er dieper in zinkt.
Dat is heel moeilijk en heel pijnlijk als men dat tegen ouders zegt.
En men hen enkel kan verwijzen naar instanties werkzaam in dit voor raad.
Voor de rest is het bang afwachten voor hen.
Men moet dat een plaats kunnen geven en begrijpen ik ook.
En dus niet beoordelen, schuld is iets als men bewust dingen gaat doen en dus daarin anderen onderuit haalt, veel dingen zijn blindheid maar meestal niet gewoon beter weten op en in het moment van nu, natuurlijk zijn er zaken die men onder onbewust kan klasseren die echt niet kunnen.
Neen zeggen tegen zichzelf tegen eigen wezen in en keuze dus voor leven en geaardheid in wet en het goede zijn dingen die niet makkelijk zijn.
Wel een kwestie van zelfrespect van waaruit men dus respect en inzicht krijgt naar anderen toe.
Maar ik lees in uw woorden dat u dit al heeft opgenomen in eigen wezen, succes Lucie en steun voor u.
LikeLike
http://www.worldbeyondwar.org
All individuals and organizations, all over the world, are invited to sign a statement in support of ending all war, and to join in the planning of a new movement to be launched on September 21, 2014. This is the statement:
I understand that wars and militarism make us less safe rather than protect us, that they kill, injure and traumatize adults, children and infants, severely damage the natural environment, erode civil liberties, and drain our economies, siphoning resources from life-affirming activities. I commit to engage in and support nonviolent efforts to end all war and preparations for war and to create a sustainable and just peace.
LikeLike