Het is een vraag die ik regelmatig krijg; hoe kijk je terug naar je eerste jaar als gemeenteraadslid? Daar kan ik wel een en ander over vertellen, en laat ik beginnen met de impact. Levert dit nu iets op?
Misschien is het goed nog even de positie van een gemeenteraadslid verduidelijken. Het beleid en de concrete beslissingen worden voorbereid en genomen door het college (de burgemeester en schepenen) in overleg met de stadsdiensten en de kabinetten. De rol van de gemeenteraad is het controleren en goedkeuren van dit beleid. Ten tweede is het belangrijk te beseffen dat zo’n eerste jaar vooral nog beslissingen en projecten worden uitgevoerd van de vorige coalitie, en dat er ook heel veel tijd is gegaan naar het uitwerken van de meerjarenbegroting.
Dit alles niet om excuses in te roepen maar om toch wat de context te schetsen. Wat is mijn bescheiden bijdrage geweest in dit eerste jaar? Ik heb een aantal vragen gesteld rond het aankoopbeleid, lokalen voor voedselteams, ongewenste reclame voertuigen, tonijn in de hotelschool, het papierverbruik en energieverbruik in de gemeenteraad en dergelijke. Dit heeft vooral tot doel aandacht te vragen voor bepaalde problemen en alternatieven voor te stellen.
Daarnaast heb ik een paar voorstellen gedaan die ook zijn aangenomen, waarbij de invoering van kraantjeswater in de raadszaal en het helemaal schrappen van tonijn. Op andere momenten heb ik tussenkomsten gedaan om het beleid van onze schepenen te verdedigen, met name het thema van stadslandbouw en energiebesparing in stadsgebouwen, of het voertuigenbeleid van de schepenen.
Los daarvan merk ik dat mijn aanwezigheid wel hier en daar mensen een wat meer ecologische reflex heeft. Het gebeurt wel eens dat in commissievergadering wordt gewezen op de voetafdruk van bepaalde acties en er dan naar mij wordt verwezen. Tussendoor gebeurt het ook wel eens dat collega’s zich excuseren omdat ze een broodje ham eten, en vanzelfsprekend is een grapje ook snel gemaakt ‘mag dat wel van de Low Impact Man’. Ik vind het allemaal prima als er daardoor aandacht is voor deze thema’s.
Ik kan dus zeker niet zeggen dat mijn aanwezigheid nu bepalend is voor hoe deze stad bestuurd wordt, maar anderzijds kan ik hier en daar wat impulsen geven. Het kan altijd meer en beter en nu ik stilaan begin te begrijpen hoe het politiek spel gespeeld wordt hoop ik de volgende jaren in dezelfde richting verder te kunnen doen. Wat moeilijk blijft is dat de hoeveelheid van dossiers en de snelle opeenvolging het soms moeilijk maken om alles grondig op te volgen en voor te bereiden. Alle andere activiteiten stoppen en me helemaal toeleggen op het lokale politieke werk zou de impact zeker verhogen, maar is financieel niet haalbaar.
Dus volgende keer: een jaar politiek, de financiële balans
Low Impact Man 
Naarmate men groeit in de politiek en steeds meer ervaren en kennis op doet dus.
Zijn er steeds twee reflexen.
Of men gaat steeds verder, of men gaan op een bepaald moment berusten en handelen vanuit de ervaring.
Ervaring gebonden aan intuïtief handelen leid tot steeds grotere resultaten.
Dus blijven leren.
Maar er is een gigantisch spel dat kwam uit de ongelooflijke goede vraag.
“waarom kunnen wij als mensen zo slecht kiezen voor het goede”
één van de meest diepe vragen die men ooit stelde.
En ik zoek nog steeds verder naar een antwoord.
Maar blijkt dat dagdagelijks bestaan is gebonden in handelen aan twee heel grote invloeden.
Ego en Persoonlijkheid.
En deze twee zijn gekoppeld aan elkaar.
Met strijd op onbewust niveau toe in conflicten.
Gaat de persoonlijkheid tegen het ego in, dan voert het ego de oorlog.
Probeert het ego de persoonlijkheid te overtuigen dan is het oorlog.
En dit zonder dat men beseft dat die woed onbewust.
Wat men zeer zeker moet doen in politiek is tijdig rust nemen.
Uw dagelijkse via de zintuigen verwerkt 500 kilobits.
Uw onderbewuste neemt van het ganse pakket er 2 miljoen waar en verdringt in een automatisme de onbelangrijke dingen naar de achtergrond.
Maar ook dingen waar u niet mee akkoord gaat in persoonlijkheid en ego en die u zelf belangrijk vind waar tegenover een antwoord staat van uw tegenstander of naaste medewerker.
En eigenlijk is het ego de spreekwoordelijke duivel in dit spel.
Of men gaat rechtstreeks naar Stress van al wat niet geventileerd kan worden via persoonlijkheid en handeling.
Rust en ontspanning en indachtig zijn tegenover mentale staat emotionele en gevoel.
Tegenover intuïtie staat sensatie zucht en hieraan bij de mens heel sterk gebonden erkenning en bevestiging en aspiratie naar persoonlijke macht.
Steeds zal maar één kantje overwegen en het andere afgezwakt worden.
PS emotie is niet gevoel maar benadrukking van gevoel op fysiek bestaan.
Tijdig rust nemen op tijd eruit trekken en alles inderdaad in de meest positieve zijde blijven bekijken ook tijdens praktijk van politiek.
Dat geeft betere doorwerking van informatie naar en in ego.
Heeft men dus sterk mentaal gewerkt in rustfase zich dan toeleggen op emotie en gevoel.
Muziek bvb.
Anders eender hoe en men kan het niet inschatten kan politiek slopend zijn.
En iemand dwingen naar tot hier ga ik het en nu ga ik werken vanuit mijn sluier de schaduwzijde het befaamde masker.
Eender hoe Steven, u ging al lange weg, en u deed al Heel goed.
LikeLike
Ik wou dat er in elk gemeentebestuur zo’n LIM zat… Goe bezig Steven! 🙂
LikeLike