Gisteren hadden we een bijzondere themacommissie rond het klimaatbeleid van de stad. De extra commissie had vooral als doel alle raadsleden een stand van zaken te geven rond wat er op dit vlak al gedaan is in Gent, en wat er nog op stapel staat.
Het was de vierde commissie op rij deze week en toevallig schitterend terrasjesweer. Naast de bevoegde schepen Tine Heyse, waren er 19 van de 39 gemeenteraadsleden aanwezig. We kregen eerst een uitgebreide presentatie over de resultaten van een aantal studies en over de werking van het klimaatverbond. Bijna 80 minuten en 65 slides verder kon het gesprek beginnen.
Zodra de presentatie was afgerond begonnen echter al wat raadsleden de zaal te verlaten, en op het einde van de avond (22u30) waren er nog 11 verkozenen over (waarvan de helft Groenen). Vooral de blauwe collega’s vielen op door hun vroegtijdige vertrek. Wat mij toch een beetje doet vermoeden dat nog iedereen zich bewust is van de enorme impact die het klimaatverhaal de komende decennia zal hebben, ook in onze stad. 
De temperatuur in Gent is bijvoorbeeld gemiddeld al 2,3% hoger dan het pre-industriële niveau, het aantal overstromingen neemt duidelijk toe. Zowel de hitte (gisterenavond) als de wateroverlast (deze morgen) illustreerden de cijfers.
De bespreking ging van start met een reeks informatieve vragen bijvoorbeeld over de effecten van hittestress in de stad of de valkuilen van stroom uit biomassa. Maar ook de klassieke bezwaren als mogelijke hinder van bijkomende windmolens of de kostprijs van klimaatmaatregelen kwamen aan bod.
In het algemeen was ik wel aangenaam verrast door de vastberadenheid waarmee een stevig klimaatbeleid verdedigd werd. Sp.a collega’s Greet Riebels en Sven Taeldeman pleitten ervoor om ondanks de nodige besparingen zeker niet in te leveren op de maatregelen rond klimaat. Zelfs collega Siegfried Bracke – die in het Vlaamse klimaatdebat eerder een tegenstander bleek te zijn – vond dat dringende maatregelen nodig waren. Zijn motivatie komt vooral uit de bekende studie van Nicolas Stern die aangeeft dat we nu 2% van ons BNP moeten uitgeven aan klimaatmaatregelen om te vermijden dat we in de toekomst 20% ervan moeten gebruiken om de schade te betalen. Alle democratische partijen hebben vorig jaar het klimaatpact van het GMF ondertekend, waarin ze verklaren de nodige middelen en mensen te voorzien om Gent tegen 2050 klimaatneutraal te maken.
Er was nog wat discussie over het feit of economische motivatie de enige reden mag zijn, en zelf heb ik ook gepleit om nog zwaar in te zetten op het verhogen van het bewustzijn op alle niveaus. In het najaar worden de beleidsplannen van alle schepenen voorgesteld, en dan zal duidelijk zijn hoeveel middelen en acties de volgende zes jaar ingezet worden. Dan hoop ik in elk geval evenveel vastberadenheid te zien.
Klein detail, voor het eerst bij de meer dan dertig vergaderingen die ik nu in de raadszaal heb meegemaakt waren de lampjes van de grote lusters uit gebleven. Aangezien het over ruim 100 (spaar)lampen gaat toch weer een kleine bijdrage tot vermindering van de CO2 uitstoot – en we zaten niet in het donker!
Low Impact Man 