mijn eerste loonbriefje

Deze week gevonden in mijn postbakje, het eerste loonbriefje als gemeenteraadslid. Het is vergelijkbaar met de meeste loonbriefjes, namelijk het vraagt enig ontcijferwerk om het echt te begrijpen. Maar het is me wel gelukt. Voor cijfer liefhebbers hier de details.

Bij de rubriek PG-GRRL (Presentiegelden-raadsleden gemeenteraad) krijg ik voor januari 3 x 124,98 x index 1,6084 = 603,06 – 225,24 (inhouding belastbaar) met als netto-resultaat: 377,82 euro.

De rubriek PGCOMM (Presentiegelden-raadsleden commissies) bevat voor vorige maand 6 x 99,98 x index 1,6084 = 964,86 – 360,38 (belastbaar) dus netto= 604,48 euro.

Dus krijg ik op mijn rekening het ronde bedrag van 982,30 euro. Daarvan gaat dan 313,58 euro naar Groen (20% van 603,06 + 964,86). Maar dat is blijkbaar dan weer in te brengen als beroepskost dus zou ik grotendeels via de belastingen in 2014 moeten terugkrijgen.

Dit bedrag kan van maand tot maand wat wisselen, soms is er wel eens een commissie meer of minder en niet elke gemeenteraad duurt twee avonden (hoop ik toch). Dit inkomen is niet genoeg om voltijds politieker te worden, en misschien maar best ook, kwestie van nog wat andere activeiten uit te voeren.

Wat werkzaamheden betreft heb ik gisteren wel een behoorlijk blunder gemaakt. Voor de sessie in het winkelcentum Kortrijk – die ik hier nog heb aangekondigd – was ik gewoon een maand te vroeg op de plek van afspraak. Fout ingeschreven in mijn agenda… en het stomme is dat ik meteen had gezien mocht ik de link die ik zelf gebruikt heb goed gelezen hebben. Maar goed, dankzij Facebook waren de verloren uurtjes in Kortrijk goed voor een kopje thee met een oude bekende. Waarbij iemand meteen de suggestie meegaf: Bart: “Zou aan ieder van de bevolking verplicht moeten worden: 1 x per jaar vier uur zonder zin of doel ergens per ongeluk rond lopen. Zien welke creatieve en sociale uitspattingen dan al dan niet plaats vinden.”

Een mooie suggestie voorwaar. De lezing gisterenavond voor de managers en directeurs bij Amelior is goed verlopen. Achteraf kwamen meerder mensen vertellen over hoe ze ook genieten van werken in de tuin of geloven dat het allemaal wat trager zou mogen gaan. Nu maar hopen dat ik een paar mensen op nieuwe gedachten heb gebracht.