Ik schreef hier enkele dagen geleden al over het artikel van Joke Hermsen over het ideaal van de 25 uren week. Gisteren heb ik workshop gevolgd rond ‘visual harvesting‘. Bedoeling van de dag was stil te staan bij het voorbije jaar en een visualisatie te maken voor het komende jaar. Wat me toch doorheen de oefening duidelijker is geworden dat ik het ‘genoeg’ principe niet enkel wil toepassen in mijn levensstijl, maar ook wat werken betreft.
Vorig jaar heb ik gemiddeld 35 uur per week gewerkt (maar ik was per week ook 11 uur onderweg!). Daarbij zijn natuurlijk de vakantieweken niet meegerekend. Het aantal uren laten zakken naar 25 uur zal niet realistisch zijn, maar ik wil dit jaar toch mikken op 30 uur (en dan ook iets minder 
onderweg zijn). Dat wil zeggen soms wat efficiënter werken (bijvoorbeeld niet de hele tijd mail en facebook laten open staan), maar ook meer nee zeggen (dus volgend jaar minder lezingen dan in 2011), en waar mogelijk wat dichter bij huis werken. Zone dertig wat werk betreft dus.
De essentie van het verhaal is natuurlijk niet het minder werken maar vooral de ruimte en tijd die daardoor vrij komt. Tijd om te niksen, tijd om door te brengen met vrienden, met mijn kinderen, tijd om wat meer contact te hebben met de buren, tijd om wat meer groenten te kweken of eens terug zelf brood te bakken, tijd om te lezen, om verhalen te vertellen om met mensen in gesprek te gaan, tijd om te wandelen, andere tijd dus.
En om er meteen goed aan te beginnen ga ik 2012 starten met een weekje vakantie. Samen met de kinderen ga ik (met de trein) naar Praag, ons even onderdompelen in cultuur, geschiedenis en natuur.
Low Impact Man 
Toch even vermelden dat minder werken alleen kan wanneer jouw inkomen per uur hoog genoeg is. En er genoeg vraag is naar jouw arbeid. En dat jouw behoefte aan geld relatief laag is. Zeker in een latere levensfase is dat haalbaar. Maar als je nog bezig met met ‘investeringsgoederen’ te verwerven, lukt dat minder. Of als je geen financiële buffer hebt, kan dat ook niet.
Dus zou het goed zijn een methode aan te reiken om het soort drempel te berekenen voor elke situatie, elk mens waarna we het ‘steeds meer’ kunnen loslaten. Dat is zowel psychologisch, maar ook financieel technisch te bepalen…
LikeLike
Volgens mij wordt de behoefte aan geld voor de grote meerderheid van de bewoners in dit land bepaald door hun eigen verlangens en wensen naar (materiële) welvaart en kan de grote meerderheid – indien ze hier voor zouden kiezen – perfect kunnen leven met een pak minder geld zonder dat dit ten koste gaat van zaken als voedsel, goede huisvesting, onderwijs, …
LikeLike
Daar ben ik het volledig mee eens!!!
LikeLike
helemaal mee eens, meer nog, wij doen het. Waarop de meesten ons vragen : “Maar hoe doén jullie het toch, met die lage inkomsten, drie kleine kinderen en een recent aangekocht huis dat-je-nog-verbouwt?”….gewoon nadenken over wat écht nodig is…en alle overbodige luxe overboord gooien, en goed plannen. En dan houden we nog een stevige spaarcent over. Handig hoor!
LikeLike
een leuke vakantie gewenst Steven ! Geniet ervan ! en tot volgend jaar.
LikeLike
laat eens iets weten over Praag, wat interessant is te doen en te zien. Ik wou er zelf graag eens naar toe, prettig eindejaar ! En succes met de keuze eens ‘andere dingen’ te gaan doen, zal wel lukken !
LikeLike
🙂
LikeLike