de techno fantasie

Gisteren een hele lange dag onderweg. Vertrokken in Gierle om 8 uur (na een aangename nacht in de lokale Bed and Breakfast  ‘Hildegarden’) om tegen 13u aan te komen in Amersfoort. Daar was ik eerst de verrassingsact bij de opening van de Techniekdag van TVVL. Zoals te verwachten bij dit soort evenementen was het high-tech en konden deelnemers tijdens mijn act via Twitter hun mening geven, wat dan meteen verscheen op groot scherm achter mij. Dus toen ik iets vertelde over mijn twee kinderen verscheen meteen het berichtje “twee kinderen, niet echt Low Impact”. Op zich wel een interessante manier om in te spelen op het publiek. Toen ik het had over de mythe dat we alle problemen met nieuwe technologie zullen kunnen oplossen verscheen meteen een berichtje ‘eerste schok op techniekdag’. 

Daarna moest ik enkele uren wachten voor ik terug aan de beurt was met een workshop. Ik kon dus rustig rondkijken wat er allemaal op gebied van nieuwe technieken in gebouwenbeheer op stapel staat. Bijvoorbeeld geïndividualiseerde verwarming. Dat zou willen zeggen dat iemand die achter zijn bureau zit continu met twee infrarood camera’s wordt gevolgd. Deze camera’s meten hoe warm iemands handen of hoofd zijn en sturen dan een verwarmingsysteem aan dat er perfect voor zorgt dat je steeds de juiste temperatuur hebt, met o.a. verwarmde bureaubladen en warmtestralers voor de voeten. Het grote voordeel van het systeem is volgens de pleitbezorgers dat je op elk moment iedereen individueel de juiste comfort temperatuur kan bezorgen. Tja, techniek kent geen grenzen…

In de workshop (waar slechts 7 mensen aanwezig waren) kon ik wat dieper ingaan op de grenzen van de planeet, en de aanwezigen waren het met me eens dat we er eigenlijk slecht voor staan.  De groeiende bevolking, de risico’s op conflicten, het opraken van grondstoffen en de klimaatverandering vormen nu eenmaal grote risico’s. Het idee dat we op de rand staan van een ineenstorting van het globale systeem en ondertussen onze creativiteit gebruiken voor individuele verwarming van de werkplek toont aan hoe ver we doorgeschoten zijn. Het was een boeiend gesprek met gelijklopende conclusies; technologie zal ons niet redden.

Na mijn workshop ben ik meteen weer vertrokken (de lunch en de laatste lezing van Midas Dekker heb ik gemist – al is hij even komen luisteren naar mijn workshop), voor nog eens 4,5 uren onderweg. Nu maar hopen dat het iets heeft opleverd in de hoofden van de techno-optimisten…