2019

Bram is hard aan het fietsen op zijn hometrainer. Met de energie kan hij een peertje van 60 watt laten branden in de donkere kelder waar hij zichzelf verschanst. Overal ligt rommel en staan er dozen met onduidelijke spullen. Bram is duidelijk niet op zijn gemak. Hij ziet er moe en gespannen uit, zijn kleren zijn vies, hij kijkt met doffe ogen rond.  Af en toe gluurt hij even door een kiertje dat hij gemaakt heeft in het met zwart papier afgeplakte kelderraampje. In de verte zijn af en toe ontploffingen te horen, dichterbij is er geblaf van honden, een auto die traag door de straat rijdt. Hij ziet aan de horizon het schijnsel van een brand, wellicht wat verder in de stad.

Plots hoort hij gebons, iemand roept ‘doe open, ik weet dat je hier zit, komaan doe open, snel’. Bram krimpt in elkaar. Hij gaat even naar de kelderdeur, maar aarzelt.  Hij bedenkt even dat hij beter een een stok had kunnen nemen. Het geroep wordt luider, hij doet voorzichtig de deur open. In een flits springt het jonge meisje de kelder binnen. Bram doet de deur dicht en kijkt voorzichtig naar zijn bezoeker. Ze ziet er even  belabberd uit als hij zelf, maar ze is niet bang en kijkt hem recht in de ogen. ‘Oda’ zegt ze krachtig, ze zet een volle rugzak op de grond en steekt een vuile hand uit. Ze schudden elkaar de hand. De grote jongen zegt met een klein stemmetje ‘aangenaam, Bram Blijleven, Bram’. Even knippert de gloeilamp en dan gaat ze uit.

Voila, dit zou de start kunnen zijn van het verhaal dat ik ga maken. Geen verhaal eigenlijk maar een toneelstuk voor kinderen van 10-12 jaar dat ik ga schrijven in opdracht van het Educatief Theater Antwerpen. Dit gezelschap maakt producties voor kinderen en jongeren rond diverse thema’s, en na een paar gesprekken is afgesproken dat ik een stuk over milieu en klimaat ga maken. Iets waar ik met plezier aan ga werken. Of het zal uitgevoerd zal worden is nog even afwachten omdat er wat subsidiedossiers moeten ingediend worden. Maar als alles goed gaat zal ‘2019’ in het najaar volgend jaar in première gaan. (voor de duidelijkheid, ik ga deze keer niet meespelen)

Aangezien in vandaag weer flink wat onder weg was kon al de eerste ideeën op papier zetten over personages en verhaallijnen. Verder heb ik deze middag een brainstormsessie gehad met een aantal medewerkers van de Bond Moyson Oost-Vlaanderen, want daar willen ze ook de groene kaart trekken. Veel enthousiasme en ideeën om de volgende jaren de milieudruk te verminderen tot en met een kinderboerderij op het dak.

Hieronder nog een (slechte) foto van de groep scholieren in Menen die deze morgen mijn verhaal mocht (moest) aanhoren. Goed opletten wie zijn groene kaartje in de lucht stopt…