1 september 2011: hier en nu

Zo, hier ben ik weer. Gezond en wel terug in het heden en met het min of meer vertrouwde uitzicht van deze blog. Na twee maanden omzwervingen in de toekomst zal je hier terug regelmatig berichten kunnen lezen over wat er allemaal in mijn Low Impact leven aan de gang is, in combinatie met aankondigingen van interessante initiatieven en af en toe een al of niet gezouten mening.

Het schrijven over de toekomst was zeker een leuke oefening, al merk ik dat redelijk wat lezers niet zo graag geconfronteerd worden met een aantal mogelijke scenario’s.  Andere reacties die ik kreeg vonden dat ik het allemaal nog te positief heb ingeschat. Ik heb natuurlijk geen glazen bol en het zou heel goed kunnen dat er niks van wat ik de voorbije maanden heb geschreven zal gebeuren. Al heb ik eerder het vermoeden – op basis van toch wel wat studiewerk de voorbije maanden – dat een aantal gebeurtenissen nog moeilijk te vermijden zijn. Vraag is alleen wanneer ze toeslaan en op welke schaal.

De volgende dagen krijg je zeker nog een antwoord op enkele vragen die zijn blijven liggen eind juni. Hoe zit het bijvoorbeeld met mijn koelkast en kreeg ik nu al een antwoord op mijn brief aan Inge Vervotte?  Ben ik deze zomer op reis geweest en hoe is de avant-première van de Klimaatshow verlopen?  Is Dranouter nu helemaal een groen festival geworden en ben ik deze zomer zonder regenwater gevallen? Wat is er gebeurd met de broeikasfiets en wanneer kan je de LIM-mobiel gaan bewonderen?

Veel vragen waarover je hier dus de volgende dagen meer kan lezen. Om de mensen gerust te stellen die zich al zorgen maakten op basis van een aantal blogpost van de voorbije dagen, hier nog een recente foto van een kortstondig optreden als koor-dirigent in een kerk. Om alle misverstanden te vermijden, er is voorlopig nog geen kernbom ontploft in Paskistan, ik ben geen grootvader geworden en New York is nog net niet overstroomd…