16 november 2025: de bevrijding

Overal in de straten zijn spontane feestjes losgebarsten. Mensen halen oude flessen wijn boven of zijn bezig lekkere taarten aan het bakken. Her en der klinkt vrolijke muziek van muzikanten die op straat staan te spelen. Kinderen lopen vrolijk rond met vlaggetjes en hier en daar een kleurrijke ballon. Fietskaravanen rijden door de stad luidruchtig bellen rinkelend. Het doet me denken aan de sfeer van de bevrijding na de tweede wereldoorlog (niet dat ik er bij was, maar ik heb het wel eens gezien in films enzo).

Reden van de collectieve feestvreugde? De uitslag van het allereerste wereldreferendum. Dit is ook een bevrijding, want officieel heeft de mens afscheid genomen van het tijdperk van de fossiele brandstoffen. Nog maximum vijf jaar mag er olie of steenkool gebruikt worden voor het opwekken van warmte, elektriciteit of in verbrandingsmotoren. Dan is het definitief gedaan met het uitstoten van CO2 via deze bronnen. Maar deze keuze betekent nog veel meer, want door te kiezen voor optie B is heel duidelijk de voorkeur gegeven aan herstellen van de ecologische balans. Vooruitgang staat nu niet langer gelijk met een keuze voor datgene wat het meeste financiële winst oplevert.

De feestende massa op straat beseft dat er nog moeilijke jaren voor ons staan. De omschakeling naar andere energiebronnen en naar een meer gelokaliseerde economie moet nu snel gaan en zal niet makkelijk zijn. Honderden energiecentrales moeten omgeschakeld of vervangen worden, de landbouw zal snel moeten omschakelen, onze hele manier van denken en leven zal veranderen.

Ondanks de vele tegenslagen van de voorbije jaren – en niemand zegt dat die nu voorgoed achter de rug zijn – heeft het nieuws over de uitslag een wereldwijde golf van hoop teweeggebracht. Van Argentinië tot in Nieuw-Zeeland worden mensen nu wakker in een nieuwe wereld. Zou deze gebeurtenis de start kunnen zijn van een nieuwe fase in de mensheid, waarbij verbondenheid met elkaar en de planeet centraal staan.

Adam, die hier op bezoek is en al een flink glas gedronken heeft, leest van achter mijn schouder mee. “Is dit niet een beetje te pathetisch?” zegt hij. Wellicht heeft hij gelijk. Ik kan beter mee op straat gaan en zien of het me nog lukt om een paar danspasjes te maken!