23 januari 2020: breien tegen de kou

Buiten liggen dikke lagen sneeuw over de  daken en in de straten. De brandstof is te kostbaar om te gebruiken voor strooiwagens, dus worden een aantal straten zo goed mogelijk vrij gehouden met paard en kar. Je ziet trouwens in het straatbeeld opnieuw koetsen en sledes voor het vervoer van mensen en goederen. Omdat het al enkele dagen aan het vriezen is wordt in Nederland gesproken over een nieuwe elfstedentocht. Het is ondertussen 23 jaar geleden dat de wedstrijd nog eens kon worden georganiseerd. Veel kans is er echter niet, temeer omdat 7 van de 11 steden nog steeds onder water liggen na de ramp van 5 jaar geleden.

Naast het mooie uitzicht en een zalige stilte zorgt het koude weer ook voor de nodige problemen. Vooral verwarming is lastig. De meeste mensen met een ketel op stookolie zijn er de voorbije jaren niet in geslaagd om de tank nog te laten vullen. Veel van hen zijn overgeschakeld op allesbranders of houtkachels. Wie het met gas moet doen heeft iets meer geluk. Omdat de bevoorrading echter onregelmatig verloopt heeft de regering het gasverbruik gerantsoeneerd. Dag en nacht de woning comfortabel op 21 graden houden – zoals nauwelijks nog tien jaar geleden- is geen optie meer.

De mensen die moeite hebben gedaan om hun huizen goed te isoleren zijn het beste af. Ze hebben minder verwarming nodig en kunnen het leefbaar houden met enkele uren stoken per dag. De situatie is het meest dramatisch voor de mensen die in woningen van slechte kwaliteit wonen. Meestal armen, klimaatvluchtelingen, eenzame bejaarden. In alle wijken zijn daarom lijsten gemaakt met de mensen die een koude-risico lopen. De stad zelf stelt een aantal lokalen ter beschikking die verwarmd worden (scholen, seniorenclubs, bibliotheken,…) daarnaast is er ook een buddy-systeem, waarbij degene met verwarming hun huis openstellen. Zo heb ik zelf afspraken met 3 alleenstaande bejaarden die hier om de hoek wonen.

Als het overdag vriest is dan ga ik samen met Adam de oudjes halen, zodat ze overdag een aantal uren bij ons thuis zich kunnen opwarmen. Vaak kibbelen Paula, Simonne en Godelieve dan over wie eerst Klaas op de schoot mag houden. Het is dus vaak druk hier in huis – want bijna dagelijks heb ik nog een paar studenten op de energiefiets. Soms zijn we hier met een 10-tal mensen samen, met als voordeel dat er wat minder moet gestookt worden. Ik mis dan wel eens momenten van alleen zijn en wat rust. Het bijvullen van emmers met regenwater (of sneeuw) voor het toilet komt er ook nog eens bij.

Het fijne is wel dat onze hoogbejaarde gasten boeiende verhalen kunnen vertellen over hun kindertijd. In de grote oorlog die ze als kind hebben meegemaakt was de situatie nog een stuk dramatischer. En terwijl Simonne, Paula en Godelieve hier samen rond de kachel zitten zijn ze volop bezig om kousen te stoppen en kleertjes te breien en haken voor de kleine Klaas. Die zal voorlopig geen last hebben van koude voeten.