Deze keer mag je de titel letterlijk nemen. Vandaag waren we getuige van een totale zonsverduistering, het beste zichtbaar in de Verenigde Staten, maar toch ook behoorlijk indrukwekkend hier bij ons. Voor de regilieuze groep “Sword of God Brotherhood” nog maar eens een gelegenheid om het einde van de wereld te voorspellen. Tevergeefs natuurlijk. Ook de verwachte komst van Aliens van de club Alien-UFO’s.com blijkt niet door te gaan.
De meest correcte voorspelling van het einde van het leven op aarde is over pakweg een half miljard jaar. Net zoals alle sterren wordt de zon geleidelijk groter, helderder en warmer. Dit omdat de snelheid van de kernfusie in de zon steeds toeneemt. De verwachting is dat die binnen 500 miljoen jaar voor de verdamping van de oceanen zorgt en de aarde over ongeveer 3,5 miljard jaar niks meer is dan een uitgedroogde rotsblok.
Weinig reden om ons daar nu zorgen over te maken. Voor de mensen die nu leven is de grote vraag hoe het de volgende jaren of zelfs dagen zal zijn. Wat dat betreft is pessimisme troef, zo zijn deze zomer weer een aantal mega-bosbranden aan het woeden in alle continenten. De verwachting is dat de oogsten in Rusland en de Verenigde staten lager zullen zijn door tekort aan irrigatiewater. De effecten van de klimaatverandering worden steeds voelbaarder (al blijft het erg onvoorspelbaar) en het economisch en financieel systeem ligt knock-out.
Op heel wat plaatsen zorgen deze omstandigheden voor bijkomende conflicten en migratiestromen. Op andere plaatsen zijn er toch hoopgevende evoluties, waar lokale groepen er in slagen oplossingen te vinden. De Verenigde Naties gaan er nu al vanuit dat de wereldbevolking het volgend decennium met 10 tot 15% zal verminderen. Een uitgelekt rapport van het Wereld Economisch Forum spreekt zelfs over 30% of meer.
Maar wat doe je met die cijfers en voorspellingen? Je probeert te overleven, je hoopt dat je van de grootste rampen kan gespaard blijven, dat je met een beetje geluk de dans kan ontspringen. Volgende week wordt Adam 19 jaar. Toen ik 19 werd (1979!) zag de toekomst er stralend uit. De sky was de limit, we zouden kunnen studeren, reizen, consumeren en leven in een luxe die nog nooit gezien was. Adam weet nu al dat hij nooit dezelfde weelde zal kennen als zijn ouders. Maar hij blijft hopen dat het beter wordt, zoals wij allemaal. En samen hebben we ondanks alles daarnet even genoten van het machtige schouwspel van de maan die voor de zon schuift…
Low Impact Man 