Stoere taal in Gent, de pizzaverdelers en het Gents Milieufront staan met getrokken messen tegenover elkaar in verband met de huis aan huis bedeling van ongewenst drukwerk.
Je kan het verhaal hier alvast lezen in het Nieuwsblad, daaruit blijkt dat een van de Pizza verdelers nu een sticker op de anti-reclame sticker geplakt heeft zodat alvast de mensen die klacht hebben ingediend tegen het reclamedrukwerk geen pizza-folders meer krijgen. Wie wel een anti-reclame sticker heeft maar geen pizza-sticker zou dan wel nog de folders krijgen… Kan u nog volgen?
Uit het artikel blijkt enerzijds dat de pizzabakker echt wel een oplossing wil zoeken, maar de hele sector blijkbaar niet zonder die overvloed aan folders kan functioneren. En als het dus een structureel probleem is, kan er best een structurele oplossing komen (wat de stad blijkbaar toch van plan is).
Ik ben niet zo voor de stoere taal die beide partijen gebruiken, want zo wordt het conflict op de spits gedreven. Het moet in tijden van digitale media toch mogelijk zijn om pizza’s te verkopen zonder daarvoor massa’s bomen te moeten verspillen.
Aangezien mijn allereerste job was het bakken van pizza’s, en ik nu toch enigsinds met het milieu begaan ben kan ik misschien optreden als bemiddelaar?