observaties uit Keulen

Ik heb in mijn vorig leven redelijk wat internationale conferenties meegemaakt. Deze week heb ik gemerkt dat een aantal zaken anders zijn, een aantal blijven hetzelfde. Ziehier de trends in de wereld der internationale conferenties.

1. hoe zwaarder de titel, hoe lichter de inhoud. We hebben hier een minister en één echte Engelse Lord gehoord. Wel, het waren ongeveer de meest slaapverwekkende momenten.

2. voor redelijk wat mensen is de laptop/iphone/ipad/… een verlengstuk van het lichaam geworden. Heel wat mensen zitten continu te surfen tijdens workshops en lezingen. (zoals ikzelf nu terwijl deze vervelende Lord bezig is)

3. vliegen hoeft niet meer. Zo zagen we hier een speech van een kerel uit Buthan die via Skype te zien en te horen was en op een ander scherm zijn presentatie kon laten zien

4. de participatieve technieken nemen de macht over. Jammer genoeg vraagt het werken met post-its, flappen, open-space en andere nieuwe technieken toch een beetje kennis van zaken.

5. zonder visitekaartjes ben je niks. Hier noemen ze het business-cards. Regelmatig kreeg ik zo’n kaartje toegestopt van een wildvreemde. Toen ik zei dat ik daar niet aan meedeed was de verrassing groot. Maar met een ouderwetse stylo kan je ook een mailadres noteren natuurlijk. Dat was voor velen een ontdekking.

6. op elke conferentie kom je dezelfde types tegen. Degene die het woord vragen om een vraag te stellen en dan zelf een hele theorie verkondigen. Of degenen die een vraag stellen waarvan het antwoord net is gegeven.

7. beleefdheid is grenzeloos. zelfs de meest onbenullige of onbegrijpelijke input wordt door de moderator als ‘great’ of ‘fantastic’ omschreven.

8. de pauzes zijn de belangrijkste momenten, want dan kan je met mensen praten (zonder een moderator die om de twee minuten fantastic roept) en ideeën uitwisselen. De beste conferenties zijn dus die met de langste pauzes.