Een rustig paasweekend gehad met natuurlijk enkele paaseitjes en de grote verschuiving der meubels in huis. De zomeropstelling dus, waarbij ik ervan uitga dat de verwarming niet meer op zal staan de volgende maanden en dan kan een en ander op een andere manier ingericht worden.
Ondertussen hebben de bloglezers wel duchtig verder nagedacht over wat er nu moet gebeuren om de nodige veranderingen in het gedrag van mensen te krijgen. Prijzen van milieuvervuilende producten doen stijgen is zeker een mogelijke piste. Het tegelijk goedkoper of aantrekkelijker maken van de ecologische alternatieven kan dit nog versterken. Persoonlijk denk ik dat wortel en stok wel een rol kunnen spelen maar dat dit toch ook een riskante strategie is. Want dit wil zeggen dat we er van uit gaan dat mensen vooral keuzes maken omdat ze er financieel of materieel beter van worden. En eigenlijk vind ik dit geen aantrekkelijke mensbeeld.
Ik zie rond mij regelmatig mensen die moedige keuze nemen. Omdat ze verontwaardigd zijn over wat Nestlé doet met palmolie kopen ze fair-trade chocolade (die duurder is), omdat ze het niet langer pikken dat Elektrabel de boel bedriegt schakelen ze over op groene stroom (wat meestal goedkoper is). Of omdat ze vinden dat er wat meer contact in de straat zou mogen zijn organiseren ze een buurtfeest, of omdat ze dit belangrijk vinden zetten ze zich vrijwillig in voor vluchtelingen. Heel veel keuzes die geen materieel of financieel gewin opleveren (vaak integendeel).
Wellicht is de groep mensen die omwille van waarden en zingeving andere keuzes maakt nog niet groot genoeg om het verschil te maken. Maar dit is toch de verandering waar ik zelf op hoop. Mensen die keuzes maken omwille van idealen zijn trouwens niet zo snel van hun stuk te brengen dan wie keuzes maakt voor het geld. Kijk maar naar de grote voorbeelden zoals Ghandi en Mandela. Zij waren gedreven door een sterk rechtvaardigheidsgevoel (niet door centen) en hebben de wereld een stuk beter gemaakt.
Ziehier dus mijn paasboodschap: doe wel en zie niet om. Zet je in voor wat je belangrijk vind en maak je niet druk om de reacties van je omgeving. (over dt fouten bijvoorbeeld) Verlies geen energie in het overtuigen van anderen die niet overtuigd willen worden. Door de juiste dingen te doen kan je anderen wel aanzetten om hierover na te denken. Geloof in je dromen en ga ervoor. (dit zou ik bijna kunnen besluiten met een collectief ‘amen ‘…)
(Vandaag kan je ook mijn mening lezen over de Lange wapper als mening op maandag bij Mo* magazine.)
Low Impact Man 
Mooie gedachte, waar ik ook wil naar leven. Mensen willen veranderen die daar niet klaar voor zijn, heeft geen zin. Vegetarisme is iets waar ik klaar voor ben, maar de meesten van mijn familie nog niet. Het spijtige is natuurlijk dat je voortdurend moet vechten tegen de bierkaai.
Ik hoop inderdaad dat mensen intelligent genoeg zijn om zelf in te zien dat ze met hun eigen gedrag moeten beginnen. Maar elke seconde van de dag zie ik andere feiten die mijn geloof in de mens serieus in twijfel trekken. Auto’s die vliegen over de weg (van ecologisch rijden geen sprake), veel benzineslurpende SUV’s, regelmatig sluikafval langs de weg, blauwe rook uit schoorstenen (zelfs een vriend die ik gisteren met een kettingzaag nog oude gevergde ramen zag stukzagen om in de kachel te stoppen…).
Ach, blijven proberen en ik ga er mij vooral niet te druk over maken. Maar op die momenten kriebelt het heel hard om strenge maatregelen te zien…
LikeLike
Anderhalf jaar geleden heb ik mijn eigen huisje gekocht, hetgeen maandelijks een hele hap uit mijn budget snijdt. Ik ben alleenstaande en heb twee zeventienjarige zonen. Toen al wist ik dat ik zou moeten overschakelen naar een andere levensstijl … stilaan begon het tuinieren, het recupereren van afgedankt materiaal, hergebruik, tweedehandswinkels, het kopen van een fiets en modern fietskarretje en tenslotte mijn wagen die ik verkocht . En sedertdien maak ik gebruik van mijn tweewieler, stapschoenen, bus en trein. En wanneer er echt iets nieuws moet aangeschaft worden ( schoenen bvb ), kies ik voor de eco-materialen. Wat duurder maar dat heb ik er voor over.
Noodzaak ( die ik had ingeschat ) heeft me ertoe aangezet om bewuster en creatiever met alles om te gaan. Maar die noodzaak tot minder voelt zo goed, zo rustgevend. Het is een luxe. Het is alsof ik mezelf opnieuw heruitgevonden heb :). In mijn vriendenkring is iedereen, op een enkele uitzondering na, geïnteresseerd in status, het nieuwste paar schoenen, de sjiekste handtas die zeker moeten matchen met het behang in dat grote huis en de lederen zetels in hun blinkende wagen, om te zwijgen van hun wekelijkse jacht naar hebbedingen, .. ook al zeggen ze van niet :). Ja , het ergert me :).
Wanneer we samen zijn, en ik ben dan de alternatieve, de simpele ( ? ) :), heb ik altijd de neiging om stilzwijgend te vergelijken om dan uiteindelijk toch gefrustreerd te geraken door de oppervlakkigheid … of is het hun gekochte zorgeloosheid ?? Soit, ik zou geen andere levensstijl meer willen, integendeel … wil hierin evolueren, maar ik merk wel dat je hierdoor ook geïsoleerd geraakt, mede door mijn eigen ergernis en het feit dat zij je maar “een boerinneke” vinden … en dat is zo jammer.
Jouw boodschap voelt aan als een schouderklopje. En ik doe dus verder met het invullen van wat ik belangrijk vind. Mijn zonen kunnen er misschien nog wat van opsteken. Wanneer het Trendy en hip wordt zullen mensen waarschijnlijk om de verkeerde redenen gaan ”nadenken”. Hopelijk is het dan een begin.
LikeLike
Sinds ik een goed anderhalf jaar ‘anders’ ban gaan leven. Voel ik me ook beter. Maar alles gebeurt stapgewijs. Bij iedere stap die ik onderneem, probeer ik telkens iemand mee te nemen om het te proberen. Zo kan ik dingen uitwisselen en leren uit de ervaring van anderen.
Toch wordt het steeds moeilijker om mijn omgeving te overtuigen. Ze vinden mij extreem of onnozel.
Ik heb in die tijd geleerd dat mensen nog niet echt wakker liggen van Peak Oil. Gewoon omdat de overheid steeds blijft vertellen wat de mensen willen horen. Net zoals je in je artikel hebt geschreven van MO*. De overheid gelooft in een oneindige groei in een oneindige wereld.
Op Peak Oil Nederland pikte ik zopas dit filmpje mee http://www.youtube.com/watch?v=jDuitlrANY4&feature=player_embedded
Nu wacht ik op een denktank en actie die net hetzelfde doet in België. Want we hinken toch maar al te vaak achterop in ons Belgenlandje. Graag zie ik ons het voortrekkerstouw nemen.
LikeLike
@An Es, je verhaal klinkt me heel bekend. De frustraties als je met mensen in je omgeving omgaat die almaar meer willen hebben en die jou maar onnozel of té alternatief vinden omdat je anders denkt, vallen ook mij soms zwaar..
LikeLike
An Es… ik was even aan het twijfelen of ik dit zelf niet geschreven heb 😉
LikeLike
Cindy & Sabine … een stille knipoog terug :-).
LikeLike