Vandaag wil ik het even hebben over een situatie die Peter, een trouwe bloglezer, me doorspeelde… Peter is leerkracht geschiedenis en kreeg een tijd terug een aanbod van een leerlinge over ééndagsreizen die het leger per vliegtuig organiseert naar Auschwitz. De bedoeling is om zo met jongeren aan herinneringseducatie te doen. Blijkbaar is het Pieter De Crem die dergelijke reisjes aan klassen toekent.
Klinkt op het eerste zicht fantastisch, maar Peter heeft de juiste reflex en stelt dat het ecologisch absoluut ‘not done’ is om voor één dag met het vliegtuig heen en weer te vliegen. Ten tweede stelt hij voor dat hier in België interessante plaatsen zijn om met dergelijke thema’s in contact te komen, bv. Fort Breendonk en de Dossinkazerne.
Nu wordt Peter aangesproken door collega’s die het toch wel raar vinden dat hun leerkracht geschiedenis niet geïnteresseerd is in zo’n aanbod….
Tja, om te beginnen is nog zeer de vraag waarom scholen en leerlingen zoiets zien zitten. Is het echt de interesse in ons verleden, of is het de kick van zo’n vliegtuigreis met een legervliegtuig? Ten tweede kan je je ook afvragen waarom De Crem dit soort dingen organiseert. Hij moet grote besparingen doorvoeren, hij weet wel dat zo’n vliegtuig voor CO2 zorgt. Anderzijds zal het voor zijn imago wel fantastisch zijn om zo’n reisjes uit te delen aan jonge kiezers.
En dan de houding van leerkrachten en scholen. Als er een oprechte bekommernis is om ervoor te zorgen dat jonge mensen bekend zijn met de gruweldaden uit het verleden dan zijn er toch veel andere manieren. Films, getuigenissen, gesprekken, tentoonstellingen, boeken…
Het zou goed kunnen dat we binnen enkele decennia tot het besluit komen dat het onbeperkt vliegen een misdaad is tegen de menselijkheid is. Misschien kunnen we dan de wrakken van de legervliegtuigen bezoeken om te vertellen hoe deze ermee voor gezorgd hebben dat er miljoenen klimaatslachtoffers zijn gevallen.
Ik zal binnenkort trouwens ook met het probleem geconfronteerd worden. In de school van Marieke gaan de laatste jaars met het vliegtuig naar Marakesch of Rome. Zal ik ze verbieden om mee te gaan? Zal ik een actie voeren om alternatieve en verantwoorde reizen te organiseren? Is er iemand (een minister ofzo?) die dit eens op de agenda wil zetten? Want met zo’n vliegreis in het laatste jaar worden alle inspanningen van Milieuzorg op School in een klap op de helling gezet…
Low Impact Man 
De leekracht of directeur erover aanspreken is zeker te overwegen. Zeker in Gent, een stad met ambitieuze doelstellingen inzake milieuimpact. Dat is misschien een argument dat kan meespelen.
Moest het een stedelijke school zijn, dan kun je misschien de bevoegde schepen (onderwijs en leefmilieu) aanspreken. Misschien best ook zeggen aan de leekracht/directeur dat je het zult aankaarten bij de schepen….
Think globaly, act localy ook op school dus
LikeLike
Ik ben ooit meegeweest op één van die reisjes. Helaas wilde het vliegtuig in Polen niet meer opstijgen. Ik heb het toen als heel waardevol ervaren, Auschwitz is een plaats die bijzonder veel indruk maakt. Maar inderdaad, het bezoek past wellicht beter binnen een langere studiereis naar Polen.
Toen ik naar Rome ging met school, bijna tien jaar geleden, was dat gewoon met de bus. Dat was toen nog goedkoper dan vliegen. Een lange trip, met op de heenreis een overnachting in Innsbruck, maar een grote groep pubers weet zich wel te vermaken in een bus.
Verbieden lijkt me geen goed idee, als ze oud genoeg is om naar Rome te gaan is ze toch ook oud genoeg om daar zelf de gevolgen van te overzien en een keuze te maken? Desnoods kun je haar zelf apart met de bus laten reizen…
LikeLike
En ik maar regelen om met 6 in één auto naar Oostenrijk te gaan op vakantie…
Dit is het zoveelste bewijs dat energie en vervuilen veel te goedkoop is…
LikeLike
Wij zijn met de trein op huwelijksreis geweest naar Krakau en wij hebben ook Auschwitz bezocht. Het is inderdaad wel indrukwekkend, maar Breendonk en Mechelen zijn dat evengoed.
Bovendien is, zeker in Mechelen, ook een erg veel informatie naar de impakt van de jodenvervolging op onze eigen samenleving. In Auschwitz is die band naar ons land veel minder duidelijk aanwezig. De leerlingen rechtstreeks inhoudelijk betrekken is veel gemakkelijker in Mechelen en Breendonk.
Zelf ook Leerkracht geschiedenis geweest zijnde, kan ik Peter hierin dus helemaal volgen.
LikeLike
Voor een dagje, zo op en neer naar Polen, dat is een beetje absurd. Net zoals choppen honderd km van je deur. Gelijk welk vervoermiddel je gebruikt, al doe je het met de trein.
Maar het reisje naar Marakech met de klas van Marieke, het woord verbieden, in die optiek komt nogal hard over.
Als ouder zul je nu af en toe je eigen principes overboord moeten zetten en met je zoon of dochter toch gaan praten, want het kan voor de kinderen nu eenmaal belangrijk zijn dat ze dit samen met de klas kunnen doen. Zelfs al heb je een gegronde reden, het blijft balanceren op een slappe koord als je dit gaat verbieden.
Van de dag dat ze zelf werken beslissen ze zelf hoor, willen ze een auto dan kopen ze hem, willen ze reizen met het vliegtuig dan doen ze het hoor. Dan luisteren ze hoegenaamd niet meer naar mams en paps.
Misschien als je verbied is het eerste dat ze binnen enkele jaren doet, een vliegreis boeken, althans zo zou ik het gedaan hebben moest iemand mij dit verboden hebben.
Alhoewel, af en toe verbieden is misschien ook weer goed, dan heb je als jonge mens iets om tegen te rebelleren en daar wordt je nu ook niet stommer van, je leert onderhandelen om je gelijk te halen.
Dat kunnen ze hoor, pubers, enkele jaren geleden liep er hier ook eentje rond, hij bleef gaan tot je toegaf.
LikeLike
Crembo ziet ze vliegen …
Als dat een airbus is tegen normale kruissnelheid is dat inderdaad compleet absurd.
Maar als ze dan toch legerke willen laten spelen (hoe komt ie er trouwens bij om zijne winkel en mogelijke gevolgen van zijne winkel in één concept te stoppen … il faut le faire), neem dan een C130 volgepropt tot aan de maximum massa met rechtstaande leerlingen (optimale benutting van dat vliegtuig én geeft dan een prima idee hoe het er in die beestenwagens aan toe ging tijdens die deportaties) en laat die zo zuinig mogelijk vliegen (lees waarschijnlijk aan 70km/h)(zo’n C130 heeft een zeer korte startbaan nodig, dus de minimale vliegsnelheid zal ook niet zo hoog liggen, maar verbeter me gerust) … Gaat nog altijd meer verbruiken dan bus of trein, maar ik weet niet of er zo uberhaupt nog veel leerlingen meewillen 😉
O ja, aan die snelheid geraak je in 1 dag niet over en weer dus een overnachting in die barakken (voor het slapen gaan een gemeenschappelijke douche, you know the kind) en voor vertrek een ontluizing met DDT …
Even serieus : Vanaf 2012 moeten de luchtvaartmaatschappijen over uitstootrechten beschikken, in het begin moeten ze maar een habbekrats zelf van ophoesten, het overgrote deel krijgen ze in de schoot geworpen, maar dat aandeel mindert jaar na jaar. Dat neemt niet weg dat je daar sneller in mag willen zijn en vragen over kan stellen op vb de ouderraad.
LikeLike
Het leuke van op reis gaan is niet enkel de aankomst, maar het onderweg zijn. Voor mij is dat even belangrijk dan het ter plekke zijn. Met de auto volgestouwd de nacht in, veel goedkoop snoepgoed eten om wakker te blijven, lauwe Cola drinken en conversaties die nergens op uitdraaien…
Het hoort er nu eenmaal bij.
In de verte de rode lichtjes zien knipperen van de windturbines in Duitsland, opgeschrikt worden van een everzwijn dat plots oversteekt…
Vliegen heeft ook zijn leuke kantjes, maar ik kan er me niet meer toe brengen om naïef te zijn en de gevolgen te vergeten.
LikeLike
Vliegen heeft ook zijn stresserende en vervelende kantjes. Dat was voldoende voor mijn vrouw om te overwegen om volgende keer misschien toch met de trein naar Italie te reizen. Maar de internationale treinverbindingen zijn er zeker niet op verbeterd. Vroeger had je een slaaptrein vanuit Brussel naar Rome. Nu moet je met de thalys naar Parijs, en daar midden in de nacht overstappen op een nachttrein naar Rome. En de kostprijs valt ook niet mee 😦
LikeLike