eindejaar

De laatste dag van 2009. Overal lijstjes en uitzendingen over de gebeurtenis, de man, de vrouw, de flop en de grap van het jaar. Met het gevaar de indigestie nog wat te vergroten hierbij ook mijn bijdrage.

Het is niet makkelijk om van op voldoende afstand terug te kijken op het voorbije jaar. Het menselijk geheugen is beperkt en dan is er de neiging om vooral de meest recente gebeurtenissen te onthouden. Om maar de zwijgen van de invloed van de media op ons beeld van het voorbije jaar. Daaruit blijkt dat het overlijden van een popster of een over het paard getild griepje het allerbelangrijkste waren.

Als ik naar de wereld en de gebeurtenissen kijk komen wel een paar dingen naar boven. De eerste zwarte Amerikaanse president,  waar ik nog steeds op vertrouw dat hij voor verandering kan zorgen, al is dat in Kopenhagen wat tegengevallen. Het overlijden van Jaap Kruithof. Een nieuwe Vlaamse minister voor milieu die nauwelijks weet waarover ze het heeft. De vele ellende in de wereld, zoals de aanhoudende conflicten in Congo, Jemen, Palestina, Irak.  Het feit dat er nu meer mensen zijn met overgewicht (1,2 miljard)  dan hongerigen(1 miljard). De gigantische geldstromen om de banken te redden, en de banken die ondertussen vrolijk verder doen met bonussen en dubieuze beleggingen. De grote aandacht voor het klimaatprobleem de voorbije maanden, de groeiende groep burgers die zelf kiest voor een andere manier van leven stemmen me hoopvol. Volgens sommigen is het binnen 100 jaar gedaan met de mensheid. Zelf geloof ik dat niet, er kan veel misgaan maar we zijn ook een taaie soort die als het echt dringend wordt misschien toch voor oplossingen kiest.

Als ik persoonlijk terugblik dan ben ik toch vooral dankbaar. Ik heb dit jaar heel veel kansen gekregen, bijvoorbeeld om mee te spelen in een theaterstuk, om tientallen keren mijn verhaal te doen aan verschillende groepen. Ik mocht samen werken met de gasten van Hou’t vast uit Lochristi, het Belgische kampioenschap energiefietsen organiseren. 100 kilometer lopen in de Hoge Venen. Veel mooie momenten. Dankbaar ook voor de vele nuttige tips en suggesties die ik heb gekregen, o.a. van de trouwe lezers van deze blog. Dankbaar om mensen die ik mocht ontmoeten, de jobs die ik kon doen. De kennis die ik meekreeg van boeken (o.a. Dieren Eten, Ondergang en de aarde heeft koorts), de films die een grote indruk op mij hebben gemaakt (zoals Home en The Age of Stupid) Dankbaar voor mijn goede gezondheid voor mijn twee fantastische kinderen. En dan is er nog de regen die uit de lucht valt en mijn regentonnen vult, de groenten waar boeren dagelijks voor werken, de zon die ook op koude dagen mijn woning wat warmer maakt, kortom te veel om op te noemen.

Ik heb dit jaar trouwens ergens gelezen of gehoord dat dankbaar zijn een zeer krachtige manier is om gelukkiger te leven. Dagelijks enkele minuten stil staan bij dingen waar je dankbaar voor kan zijn is het trucje. Probeer maar eens uit…