10 dagen voor het einde van het Low Impact jaar wordt het tijd om een balans op te maken. Vanaf vandaag komt dagelijks een thema aan bod. Ik start met de kinderen.
Hoe is het voorbije jaar geweest voor Adam en Marieke? Zelf vind ik dat ze het fantastisch gedaan hebben. Hoewel ze meestal niet zoveel moeite hadden met de ecologische acties heeft dit project op hun leven toch wat meer impact gehad dan voorzien.
Voor 1 mei 2008 waren het ook geen High Impact kinderen natuurlijk. Ze gingen al met de fiets of bus naar school, droegen redelijk wat tweedehandskleren en werden niet verwend met spullen en kadootjes. Er waren wel enkele veranderingen tijdens het LIM jaar waar ze het soms wat lastig mee hadden. De temperatuur bijvoorbeeld, zeker ’s ochtens bij het opstaan vonden ze het wel eens frisjes. Het fietsen op de energiefiets deden ze ook niet steeds met enthousiasme. Ik heb ze daarom niet verplicht dit dagelijks te doen. Zo was het trouwens met de meeste LIM acties. Zij konden dus wel een douche of bad nemen. Het raw food experiment zagen ze niet zo zitten, maar een vleesloos menu was geen probleem. Aangezien ze slechts één week op twee bij mij zijn, konden ze tussendoor wel eens een stukje vlees eten bij de mama (maar ook niet zo vaak). Het leuke is dat Marieke nu nauwelijks nog vlees eet, en dat dit haar eigen keuze is.
Zo’n experiment zou eigenlijk nog eens overgedaan moeten worden in een gezin 
met kinderen die gewoon zijn om alle verplaatsingen te doen met de auto, die minstens één keer per week naar een hamburgerrestaurant gaan, die dagelijks zeker een uur naar televisie kijken en bij voorkeur steeds kunnen pronken met nieuwe merkkledij. Dat zou toch boeiende televisie zijn. (of een nieuwe reeks van de Pfafs, een jaar met een voetafdruk van 1,6 hectare)
Wat Adam en Marieke leuk vonden aan het experiment? In elk geval het feit dat ik meer tijd voor hen had, dat we meer mensen over de vloer kregen dan voorheen. Het feit dat we met ons drie dit gezamenlijk projectje deden is onze onderlinge relatie zeker ten goede gekomen.
Het allerlastigste vonden ze zonder twijfel de media-aandacht. Meer dan eens merkten ze op; wat komen die journalisten hier doen, het is toch niet zo bijzonder hoe wij leven? In feite kan ik ze enkel gelijk geven…
(deze mooie foto’s zijn van Piet De Kersgieter, nog een onverwacht neveneffectje van het LIM project; het voorbije jaar heb ik heel wat leuke foto’s ontvangen van allerlei bezoekers en fotografen)
Low Impact Man 