“Een leesgroepje beginnen rond actieve hoop. Minder vlees eten. Meer zelf maken, geen auto meer. Minder consumeren. Alles met de fiets. Geen plastic meer kopen. Meer kennis opdoen rond ecologisch leven en meer actie ondernemen. Als leerkracht leerlingen sensibiliseren rond klimaat. Kindermars helpen organiseren. Moedig doorzetten. Met anderen communiceren. Bewust keuzes maken, mijn omgeving inspireren. Moestuinieren. Geld beleggen bij Triodos. Kiezen voor cohousing. Crowdfunding voor milieuprojecten steunen. Meedoet met de klimaatzaak. Mijn kids skils leren die mitigatie helpen. 90% plantbased eten. Autodelen. Pleiten voor basisinkomen. Sociale kloof verkleinen. Bewustmaken. Lokaal, plantaardig en bio-eten. Kinderen bewust opvoeden.”
Dit is een deel van de oogst van de première van ‘Het einde van de wereld, een try-out.’ Want gisteren was het dus zover, tijdens het evenement Gent aan zee. Bijzonder mooi weer, en een groot aanbod, maar toch kwam een select groepje van een veertigtal mensen luisteren en vooral meedenken. Want het is een interactieve voorstelling waarin het publiek een hoofdrol speelt. Het doel: zorgen dat mensen naar huis gaan met meer hoop, ideeën, actiebereidheid en moed.
De reacties waren positief, al waren er nog enkele schoonheidsfoutjes. Dus nu wordt het nog wat schaven en bijwerken, en hopelijk kan vanaf het najaar ook met deze voorstelling nog veel engagementen oogsten. Met veel dank aan iedereen die er bij was, ook de mensen die een van de try-outs hebben meegemaakt (en aan Lotte voor de foto).
Low Impact Man 
Héél mooie voorstelling en met een héél verrassende wending ! Ik heb er van genoten en je bent er ook echt in geslaagd om je belofte te houden en effectief hoop te brengen. Prachtig hoe je de ‘ actieve hoop ‘ van Joanna Macy op een héél origineel manier hebt verwerkt in je verhaal. Joanna Macy zegt ook dat het belangrijk is om de realiteit te durven aanschouwen en dan ook triestheid te voelen bij het besef van al wat verloren gaat en zal gaan. Ook dit heb je verwerkt in de voorstelling maar ik denk dat het nog dieper zou gaan, als je zou vragen aan het publiek : ‘ wat raakt jou het meest als je kijkt naar de gevolgen van klimaatverandering ? ‘ of ‘ van alles wat gaat verdwijnen door klimaatverandering, wat ga je het meest missen ? ‘. Ik denk dat dit nog dieper gaat dan vragen : ‘ wat voel je bij deze beelden ? ‘. Ik vond deze vraag wel goed, maar ik merkte ook dat de vraag ergens te vaag was. Ik hoorde mezelf antwoorden : ‘ het maakt me triestig’ maar voor de rest kon ik daar niet zoveel aan toevoegen. Daarom denk ik dat een meer specifieke vraag dieper gaat. Ook nog een kleine opmerking over toen je terug kwam in het personage van Steven Vromman. ( had net iets beter geweest, als je effectief de zaal terug verliet om je om te kleden). Maar naast deze kleine bemerkingen, héél goed gedaan !
LikeLike
bedankt voor de mooie reactie en zeker ook voor de tip wat het einde betreft, zal ik eens bekijken of et doenbaar is!
LikeLike