Het is toch mooi om zien hoe veel mensen bereid zijn belangeloos hun kennis te delen. Mijn berichtje rond de velomobiel heeft meteen flink wat nuttige tips en informatie opgeleverd. Dus graag nog eens mijn dank aan de vele mensen die hier regelmatig de dialoog voeden. De ondertussen 9 111 (!) reacties op deze blog zijn soms meer de moeite om te lezen dan de stukjes die ik schrijf. Of anders gesteld, veel mensen weten en kunnen steeds meer dan een individu.
Over de twee rapporten die gisteren verschenen zijn heb ik ook wel een mening. Ik doel daarmee op het ‘rapport van Vlaanderen’ waaruit blijkt dat mensen vooral bezorgd zijn over pensioenen, justitie en betaalbare gezondheidszorg en milieu helemaal onderaan bengelt. Daarnaast is ook het tweede deel van het nieuwste IPCC rapport verschenen met een behoorlijk apocalyptisch beeld van de toekomst. Niet zo verrassend voor velen onder ons, nog maar eens harde bevestiging van de foute koers die we globaal aan het varen zijn. Met dergelijke berichten is het verleidelijk om te klagen over ‘de politici’, ‘de mensen’, ‘de bedrijven’ enzovoort, maar ik heb besloten net het omgekeerde te doen. Ik hen mijn stukje eerst als opinie naar de krant gestuurd. Zodra het daar verschijnt (of niet verschijnt) dan kan je het hier lezen.
Over kranten gesproken, de marketingjongens van De Morgen hebben het nog niet begrepen. Wellicht lezen ze mijn blog niet (en zeker dit stukje niet), want vandaag kreeg ik nog een mail om een wereldreis met een vliegtuig te ‘liken’ en eventueel zelfs te winnen. Ik heb me dus meteen uitgeschreven op alle nieuwsbrieven van de Morgen, en een mail gestuurd naar info@demorgen.be met de melding dat ze nu wel een voldoende bijdrage hebben geleverd aan de opwarming van de aarde. Ik wil niemand op ideeën brengen, maar wat weerhoudt je ervan om ook eens een berichtje te sturen?
Vandaag nog een vliegtuig gemist door een afgeschafte trein. Mijn CO2 uitstoot van dit jaar dus op het nippertje niet verdubbeld en per webconference zal het ook wel gaan. Beetje lullig zo op 1 april, maar ik voel me er niet noodzakelijk schuldig om. Maar dat vliegtuig vliegt toch ook zonder jou meldden mijn collega’s me treiterig. Da’s waar, dit vliegtuig vloog toch, maar mijn massa hebben ze geen 4x 10 kilometer opgetild en als meer mensen alternatieven vinden voor vliegtuigvluchten zullen er uiteindelijk minder vliegen omdat het onrendabel is om halfvolle vliegtuigen de lucht in te sturen.
LikeLike
Ik heb het IPCC document gelezen, nog niet gans, is dik 1500 pagina’s.
Het sluit aan bij heel veel wat ik al voorheen wist.
Toch blijft het neutraal.
En dit is goed.
Het kaart natuurlijk prognose aan.
Duid echter ook dat het haalbaar blijft, en dat eigenlijk onze zwakte in weerstand dus gewoon erin berust, dat onze maatschappij, economie en techniek niet gebouwd is naar de impact.
Toegeven toen alles zich begon op te bouwen was er amper kennis over die dingen.
Wat juist gat gebeuren is een zaak die tijd zal tonen.
Bepaalde scenario kan men natuurlijk afwegen naar de impact op een mensenwereld die niet gebouwd is hier tegen.
Gisteren zag ik nog een docu over Dodgerland.
Waarin over en periode in tijdschaal van 8000 jaar geleden tot 2000 jaar geleden er ook een enorme impact was van dus stijging van zeespiegel.
Dat is behoorlijk lang zal men zeggen, maar prognose was dat een zeepspiegel die 2 cm per jaar kan stijgen jaarlijks dus ook 200 meter kust wegvreet.
En dat 2 cm per jaar kan bij een trigger.
Over co2 toen spreek ik me niet uit, ik vond geen duidelijke data er over.
Maar de bewoners toen hadden één voordeel.
Ze konden eenvoudig weg hun bezittingen oppakken en verplaatsen.
Iets wat wij aan de kuststreken dus niet bepaald kunnen, en als er 200 meter kust hier weg is gaat er miljoenen aan infrastructuur de mist in.
Stijgende zeespiegel geeft ook verzilting in landbouwgronden.
Ik heb familie in Engeland die dicht tegen de streek woont waar de recente overstroming was.
Bepaalde delen landbouwgrond zijn onbruikbaar voor een x aantal jaren.
Ook door erosie.
Ik haal maar één ding aan, men kan de impact van zelfs stormen in extremen of droogte zelf als plaatje invullen op gezondheid, industrie en andere.
Uitgaan van een Apocalyps, neen echt geen zin meer in, blijven vloeken op politiekers, bedrijven en anderen ook geen zin meer in, hoe meer we vloeken hoe minder er gebeurt dan er nu al gebeurt.
Men is al stappen aan het ondernemen ter bescherming van ons bestaan.
Maar dijken bouwen in het beeld van eens moeten we deze hoger maken.
Feit is en ik herhaal dit en Dodgerland bvb bewijst dit niet gans de klimaatellende is door ons, maar we hebben een vinger in de pap het beeld te versnellen.
Dat blijven ontkennen haalt niets uit.
Schuld blijven toekennen in de hoop dat eens een bedrijf of zo schuld gaat erkennen ook niets.
Om dan zogezegd de schuldige de rommel te laten opkuisen.
Het initiatief zal iets groter moeten zijn en uit gezamenlijke inspanning komen.
Op wereldvlak.
En ja politiek zal zijn verantwoordelijkheid erin moeten nemen in leiding om de mensen wakker te schudden.
Maar burgers dus evengoed een inspanning moeten ondernemen om zonder blindheid ook wakker te worden.
Deze aarde kan zelfs ergere dingen overkomen.
Waar we totaal niets tegen kunnen ondernemen.
Dingen buiten de wil van mensen om.
Er is wetenschappelijk bewijs dat door een natuurramp op een bepaald moment in de geschiedenis de mens zo goed als uitgestorven was en men het aantal overlevenden schat op tussen de 18000 en 30000 mensen.
Ik laat het open, en wens ook niet te leven in zulke gedachten in het achterhoofd.
Is het 20 over 12, ja en neen, we hebben nog steeds de tijd, desondanks of er in bepaalde mate een ramp zich voltrekt, om zelfs dan te handelen.
Maar neen niet handelen is niet echt te opteren en ja wel maar dan ook niet in een even groot beeld van zo snel als mogelijk want de wereld gaat vergaan.
Men kan beginnen met de scenario te zien en daar dingen voor te voorzien die tegemoet kunnen komen aan de gevolgen van zulk scenario.
En dat is niet een evacuatieplan.
Het meest idiote hoorde ik zelf, toen ik iemand melde als voedsel getroffen word en er is tekort wat moet u dan doen vroeg ik aan bepaald persoon.
Zelfs als u weet dat dit zou kunnen ongeacht het zou gebeuren of niet maar u weet met zekerheid welke sociale onrust dit kan veroorzaken.
Dat kan niet gebeuren in Europa stelde deze als tegen antwoord, en trouwens we hebbend aar een wettelijk apparaat tegen over om dat alles te coordineren.
Mensen van uitvoerende macht.
Gaan deze dan werkelijk een bevolking als er tekort is vroeg ik van laten we zeggen 1 miljoen mensen in honger op één grondgebied kunnen tegen houden, en 1 miljoen als minimum.
Als zelfs de kans bestaat dat de uitvoerende macht evengoed honger heeft en zich onder hen bevind.
Heeft u ooit de Franse revolutie bestudeert vroeg ik deze.
Als er voedsel te kort is voor 1 miljoen mensen in een land, hoelang duurt het in tijdsperiode voor er tekort is voor 2 en 3 en meer miljoen, wat zijn de gevolgen daaruit laten we zeggen op vlucht naar beter, of zelfs medisch gezien.
Gaat u zich onder die 1 miljoen met een knuppel begeven vroeg hij in daadkracht me dus te verstoren in wat ik in rust wilde bespreken.
Neen antwoordde ik gewoon.
Ik heb geen angst om te leven, geen onzekerheden, geen angst om te sterven ook niet.
Ik kende honger, ik leefde op de straat, ik kende ongelooflijke fysieke pijn door letsels.
Ik kende enorme tegenkanting ook mentaal en weet hoe vernietigend woorden kunnen zijn.
Ik ga me daar niet onder begeven, me niet tegen u keren.
Maar trek wel weg naar waar niets is,
Hij begreep het totaal niet.
Kent u het verhaal van zeven vette en zeven magere jaren vroeg ik hem, of de kinderlijke fantasie van La Fontaine, het verhaal van de mier.
Hij begreep het totaal niet.
Wie echter die dingen wel begrijpt heeft inzicht in wat te doen als er voedselschaarste zou kunnen bestaan of schaarste uit eventuele onvoorziene impact.
Wij hebben ongelooflijk techniek immers, om voedsel verzekerd te bewaren, en ook andere goederen, en dit hoeft niet voor jaren te zijn.
We kunnen locaties nu reeds aanwijzen voor beter verbouwen van gewassen op desnoods terrassen in de bergen.
De grootste troef van onze Ardennen alleen is de hoeveelheid beschikbare grond.
Die dingen kunnen heel evident en goedkoop omgevormd worden en reeds benut voor groene economie.
Dat kan uit burgerprojecten komen onder overkoepeld orgaan van eventueel politiek.
Er zijn ongelooflijk veel dingen waarin men dus kan investeren met laag budget.
Die gebruikt kunnen worden in de strijd tegen scenario die onze verbeelding overtreffen.
Maar onze verbeelding is net onze sterkste troef.
Groene economie en zelfs blauwe kan naast bestaande economie makkelijk een beeld vormen om weerbaar te zijn.
En werkgelegenheid en al verschaffen.
Economie zelf kan heel bescheiden bijdragen in die dingen financieel.
Ik zeg niet dat dit ontwerpen zijn die daadwerkelijk een oplossing geven.
Maar mensen hebben zelfs doorheen de geschiedenis, met spade en troffel ingrijpender dingen verzet.
En nu in deze periode van geld, van machines en veel andere zou dit dus niet kunnen?
Even goed wat energie gebruiken zelfs mentale om in bepaalde wijze zelfs miniem desnoods ons te kunnen voorzien tegen onheil.
Wij allen hebben het veroorzaakt, producenten en gebruikers in vraag en aanbod.
En deze maatschappij behoeft niet drastisch te stoppen of omgegooid te worden, het roer echter dient in de hand genomen te worden en alles bijgestuurd stap voor stap.
En in onze tijd kan dat dus evengoed op heel korte periode enorm veel niet verandering op verandering ten goede geven, maar een ware transformatie doorvoeren die een blijvende impact geeft naar anders en beter.
Als het gebeurt en ik heb nog kracht, neem ik mezelf onder de arm naast bescheiden dingen die ik zal nodig hebben.
En ik weet ik zal anderen tegen komen die naar het grote niets trekken en daar evengoed overleven.
Zo deden mensen het al honderdduizenden jaren.
Maar zo hoeft het vandaag dus niet meer te zijn, en het hoeft zeker niet te zijn zoals in de tijd van toen, want toen was het beter, dit is een illusie op zichzelf.
Eender hoe wie en beetje kan nadenken weet dat er buiten klimaatellende veel andere problemen kunnen bestaan.
Inderdaad gewoon nog maar minder olie om grondstoffen te bewerken.
En de wetenschap die niet tijdig dus nieuwe vormen van energie kan neerzetten.
Hoe worden medicijnen gemaakt vermeent hen zoals nog maar gewoon penicilline.
Inderdaad energie beter beheren en benutten en rechtvaardige rechters het laten verdelen.
Maar daarin zijn wij evengoed burgers dus een deel van dat.
Zelfs nu kan groene energie niet het totaalbeeld van behoefte voorzien voor een moderne maatschappij.
Maar we kunnen wel beginnen te bouwen aan een beeld van laten we zeggen 30/70 en stelselmatig alles optrekken.
We kunnen vervuiling opruimen en evengoed voorkomen.
Wie moet het doen, wij allemaal.
Niet alleen in verantwoordelijkheid naar zichzelf maar evengoed naar de anderen.
Ik vermeen zelfs te kunnen zeggen dat hen die nu alles ontkennen de knuppels van morgen zullen dragen in de rij die dus honger zal hebben.
Zelfs een grote groep van hen die anders willen leven en het deden of zullen doen kan die dragen.
Alleen de massa en de kracht van de massa kan dat voor elkaar, en dit is niet in een beeld van altruisme.
Wie kan werkelijk nog, en hoeveel kunnen nog werkelijk alleen als individu overleven.
Geschiedenis wees anders uit desondanks alle onzekerheid en gevolgen daaruit.
Ik geloof liever in de kracht dat we het kunnen, dan in de onmacht van ten onder te gaan.
LikeLike